اکنون می دانیم که چارلز چقدر ثروتمند است، چرا او نمی تواند هزینه تاجگذاری خود را بپردازد؟ | تاجگذاری شاه چارلز

آو پس اینجا هستیم: چند روز تا تاجگذاری چارلز سوم فاصله داریم. من همراه با بسیاری از جمعیت، جشن نخواهم گرفت. یک نظرسنجی YouGov در این ماه نشان داد که 64٪ از ما خیلی به این رویداد اهمیت نمی دهیم یا اصلاً به آن اهمیت نمی دهیم، در حالی که فقط 9٪ به شدت اهمیت می دهند.

من اهمیت می‌دهم، شاید نه به همان دلایلی که آن اقلیت کوچک بریتانیایی‌ها دارند، بلکه به این دلیل که تخمین زده می‌شود که کل این رویداد تا 100 میلیون پوند هزینه داشته باشد و – مطابق با سنت‌های سلطنتی خودخواهانه در این کشور – این صورتحساب خواهد بود. توسط مالیات دهندگان گرفته می شود، نه خانواده های سلطنتی فوق ثروتمند.

اصلا چرا تاج گذاری می کنیم؟ هیچ سلطنت اروپایی دیگری آزاردهنده نیست. آخرین مورد در اسپانیا در سال 1555 بود، و پادشاهی های اسکاندیناوی در دانمارک، سوئد و نروژ همگی این عمل باستانی را تا سال 1906 غیر ضروری می دانستند.

هیچ نیاز قانونی به تاج گذاری وجود ندارد. چارلز بدون آن پادشاه است. این در روزهای پس از مرگ ملکه در شورای الحاق، که من به عنوان مشاور خصوصی در آن شرکت کردم، مهر و موم شد (اگرچه طبیعتا هیچ یک از ما رای نیاوردیم).

نه، هدف واقعی این است که یک رویداد روابط عمومی بزرگ برای خانواده سلطنتی برگزار کنیم. اما حامیان سلطنتی استدلال می کنند که گردشگران را به همراه خواهد داشت. من شخصاً معقول نمی‌دانم که ترتیبات قانون اساسی خود را بر اساس خواسته‌های گردشگران قرار دهیم. ما دنیای دیزنی نیستیم. یا شاید ما هستند، با مربی های طلایی، شاهزاده خانم های جعلی و قلعه های فراوان.

در هر صورت، کاخ سلطنتی در اروپا که بیشتر گردشگران را به خود جذب می کند، ورسای است، و فرانسوی ها در سال 1848 از شر سلطنت خود خلاص شدند. اگر خانواده سلطنتی دیگر آنجا نبودند، احتمالاً می توانستیم گردشگران بیشتری را وارد کاخ باکینگهام کنیم.

اتفاقاً، آیا می‌دانستید که در حالی که مالیات‌دهندگان برای تاج‌گذاری سرفه می‌کنند و ۳۶۹ میلیون پوند اضافی برای بازسازی کاخ با روکش طلا، زنگ‌ها و سوت‌ها، هم پادشاه چارلز و هم ویلیام، شاهزاده ولز، دارای املاک خصوصی هستند که دارای در گذشته بیش از یک میلیارد پوند سود داشت.

هنگامی که من در برنامه رادیو بی بی سی 4 امروز اعلام کردم که املاک دوک نشین کورنوال باید عمومی تلقی شود، نه خصوصی، ظرف یک ساعت مداخله ای از سوی کاخ سنت جیمز برای درخواست اصلاح صورت گرفت که ارائه شد. اگر یک املاک “خصوصی” است، چگونه است که مانند هر املاک خصوصی، مالیات شرکتی پرداخت نمی کند؟

اما پس از آن، خانواده سلطنتی برای تغییر قانون به نفع خود لابی می کنند، تنها موضوع ثابت این است که تا آنجا که می توانند از مردم پول بگیرند و تا حد امکان کمتر از خودشان بپردازند. واقعاً ما یک ضرابخانه سلطنتی و یک بدهی ملی داریم.

افشای اخیر آبان نیوز مبنی بر اینکه چارلز دارای املاک وسیعی در ساندرینگهام به ارزش 75 میلیون پوند است، غافلگیرکننده نیست. خاندان سلطنتی بریتانیا، بر خلاف دیگر پادشاهی های اروپایی، دارای یک سبد دارایی عظیم است.

چگونه آنها توانسته اند این را جمع کنند؟ از این گذشته، تا زمان تصویب قانون املاک خصوصی تاج در سال 1800، پادشاه اجازه نداشت هیچ ملکی داشته باشد.

پاسخ در مورد ساندرینگهام و بالمورال روشن است. در اوایل سلطنت ویکتوریا، همسرش، شاهزاده آلبرت، با این استدلال که پول ارائه شده به ملکه برای انجام وظایفش کافی نیست، به دولت دست زد. دولت، همانطور که تقریباً همیشه دولت ها انجام می دهند، در برابر درخواست های سلطنتی سرفه کرد. با این حال، پول اضافی توسط ویکتوریا و آلبرت نه برای انجام وظایف خود، بلکه برای خرید ساندرینگام و بالمورال استفاده شد.

من به عنوان نماینده مجلسی که در سال 2008 به رفع سوء استفاده نمایندگان از پول مالیات دهندگان کمک کرد، رفتار آلبرت و ویکتوریا را به عنوان استفاده از پول عمومی برای منافع خصوصی نامناسب می شناسم. به آن می گویند دستپاچه کردن هزینه های شما.

سپس ملک تاج است که در سال 1760 توسط جورج سوم در ازای پرداخت سالانه 800000 پوند به وی در فهرست مدنی به مردم واگذار شد که در آن روزها مبلغ هنگفتی بود.

در دهه 1980، خانواده سلطنتی لابی کردند تا بودجه خود را مجدداً به سود املاک سلطنتی متصل کنند. اما خانواده در نهایت تحت رهبری دیوید کامرون و جورج آزبورن به راه خود رسیدند. بر اساس این ترتیب، فهرست مدنی با کمک بلاعوض دولتی که به سود دارایی تاج مرتبط بود، جایگزین شد. نتیجه این است که پرداخت 7.9 میلیون پوندی در لیست عمران در سال 2011 به یکی از 86.3 میلیون پوند در سال گذشته تبدیل شده است، که با کمک درآمد هنگفت حاصل از توسعه مزرعه بادی در بستر دریا صورت گرفت.

وسعت عمومی در اینجا بسیار بیشتر از آن چیزی است که در اختیار سایر پادشاهی های اروپایی قرار گرفته است. این رقم 86.3 میلیون پوندی را با رقم بعدی، هلند با 44 میلیون پوند و یکی از کوچکترین، اسپانیا، 7.4 میلیون پوند مقایسه کنید.

و به آن معافیت از مالیات‌هایی مانند عوارض مرگ و دوک‌نشین‌های لنکستر و کورنوال را اضافه کنید، و دیدن اینکه چگونه ثروت شخصی چارلز اکنون بیش از یک میلیارد پوند است دشوار نیست.

چارلز می گوید که می خواهد سلطنت را مدرن کند. اگر جدی باشد، می‌تواند با پرداخت مالیات بر میراث عظیم مادرش – اسب‌های مسابقه، نقاشی‌ها و بقیه، شروع کند. و او می تواند هزینه تاجگذاری خود را بپردازد. بالاخره او می تواند آن را بپردازد.

• آیا نظری در مورد موضوعات مطرح شده در این مقاله دارید؟ اگر مایلید تا حداکثر 300 کلمه پاسخی را از طریق ایمیل ارسال کنید تا برای انتشار در بخش نامه های ما در نظر گرفته شود، لطفا اینجا را کلیک کنید.