برنتفورد در نقش کریستین اریکسن به الهام بخشیدن به بازگشت وحشیانه چلسی کمک می کند | لیگ برتر

هفته پر حادثه دیگری در دنیای عجیب چلسی بود، جایی که مخالفت هواداران علیه پیشنهاد جنجالی خانواده ریکتس برای خرید باشگاه نشانی از مرگ نداشت، اما کمتر کسی می توانست تصور کند که با حضور برنتفورد در استمفوردبریج به پایان برسد. تا به قهرمان اروپا درس فوتبال بدهد.

قبل از شروع تحقیق درباره شکست‌های چلسی، مهم است که تأکید کنیم برنتفورد فوق‌العاده بود: تهاجمی وقتی فشار می‌آورد، با توپ جسور بود و پر از جاه‌طلبی بود زیرا با اولین پیروزی در این مسابقه از سال 1939، ترس از سقوط را کاهش داد.

همانطور که توماس فرانک اذعان کرد، ارزش صبر کردن را داشت. برنتفورد پس از یک فرم ضعیف، شور و شوقی را دوباره کشف کرد که آنها را در شروع فصل بسیار جذاب کرد. چلسی نمی‌توانست با آنها زندگی کند، حتی اگر آنتونیو رودیگر تلاش خود را برای رسیدن به یک گل از راه دور با یک درایو سوزان درست پس از پایان نیمه تمام کرد. نگرانی توماس توخل این است که همه چیز به راحتی حل می شود، به خصوص که تکلیف بعدی تیمش بازی اول یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید است.

واضح است که توخل هیچ بهانه‌ای در مورد اتفاقات خارج از زمین که باعث حواس پرتی می‌شود وجود نداشت. از این گذشته بعید است که بازیکنان چلسی توجه زیادی به اعتراضات قبل از بازی علیه خانواده ریکتس داشته باشند. توخل از زمانی که رومن آبراموویچ تحریم شد به آنها گفته است که روی فوتبال خود تمرکز کنند و اگرچه وضعیت مالکیت تا حل شدن فاصله زیادی دارد، اما این شکست صرفاً به دلیل برتری برنتفورد از چلسی بود.

بی ربط است که روز با ابراز مخالفت طرفداران چلسی با ریکتس، یکی از چهار گروهی که امیدوار به خرید باشگاه هستند، آغاز شد. تغییر در راه است، اما این هنوز یک تیم مضحک قوی است. منابعی که توخل در اختیار دارد غبطه‌انگیز است و برنتفورد به دلیل ارائه طرحی که به آنها اجازه می‌دهد شانس‌ها را بر هم بزنند، شایسته اعتبار بسیار زیادی است.

این فقط در مورد ایوان تونی و برایان امبومو نبود که در جلو می درخشیدند. این یک تلاش تیمی قابل توجه بود که با نمایش گلزنی پویا از ویتالی ژانلت در میانه میدان جان بخشید، و از نظر عاشقانه غیرممکن بود که لحظه ای را که کریستین اریکسن خود را در محوطه چلسی تنها می دید و توپ را از روی ادوار مندی بلند می کند تا آن را به ارمغان آورد. برنتفورد 9 دقیقه از نیمه دوم پیش افتاد.

یکی از احساسی ترین لحظات فصل بود. برنتفورد قبلاً شخصیت و کیفیت خود را برای پاسخ پس از بازی حیرت‌انگیز رودیگر نشان داده بود، ژانلت بلافاصله آنها را به تساوی رساند، اما بهترین نتیجه زمانی بود که حمله چلسی شکست خورد و امبومو یک ضدحمله سریع در جناح چپ رهبری کرد.

تنها سوال این بود که آیا امبومو می تواند پاس را انتخاب کند و مهاجم ناامید نشد. توپ ارسالی برای اریکسن عالی بود، کسی که در زمان استراحت بین‌المللی برای دانمارک گلزنی کرد و مندی آنقدر سریع از خط خود خارج نشد تا او را رد کند.

فوتبال در خالص ترین حالتش بود. به نظر می رسید که اریکسن پس از مرگ تقریباً بر اثر ایست قلبی در تابستان گذشته، دیگر هرگز بازی نخواهد کرد و دیدن اینکه تصمیم برنتفورد برای به خدمت گرفتن بازیکن دانمارکی در ژانویه به نتیجه می رسد، مایه دلگرمی است. فرانک گفت: “خوشحالم که او برای ما بازی می کند.”

آوردن اریکسن در اینجا به نظر می رسد یک تجارت ساده است. چلسی نتوانست با پاس های ظریف هافبک سابق تاتنهام کنار بیاید و آنها پس از شکست 2-1 کاملاً از هم پاشیدند، نظم دفاعی آنها ناپدید شد زیرا گل های ژانلت و یوآن ویسا اطمینان حاصل کردند که برنتفورد 11 امتیاز بالاتر از سه رده آخر قرار دارد.

هیچ بحثی در مورد حاشیه پیروزی وجود ندارد. چلسی پس از صف آرایی در سیستم 4-3-3 ناراحت بود و برنتفورد که از سیستم 5-3-2 استفاده می کرد، از همان ابتدا آنها را با مشکل مواجه کرد، تونی در 11 دقیقه اول سه موقعیت خوب را از دست داد.

چلسی نتوانست درست کار کند، با کای هاورتز، تیمو ورنر و حکیم زیچ در خط حمله. کریستین نورگارد و جانلت بر میسون مانت، روبن لوفتوس چیک و انگولو کانته در خط میانی تسلط داشتند و فضای زیادی برای برنتفورد در کناره‌ها وجود داشت، زیرا ریکو هنری و مادس رورسلو مکرراً سزار آزپیلیکوئتا و مارکوس آلونسو را پشت سر گذاشتند.

بازی متعلق به برنتفورد بود، حتی اگر هاورتز در نیمه دوم یک گل را به دلیل آفساید مردود اعلام کرد. تونی و امبومو تیاگو سیلوا و رودیگر را مورد آزار و اذیت قرار دادند که گل آنها چیزی را تغییر نداد. لحظاتی بعد تونی و امبومو به هم متصل شدند و با ناپدید شدن خط هافبک چلسی، ژانلت دوید تا شوت بلندی را از کنار مندی بزند.

چلسی همه جا بود. اریکسن بازی را 2-1 کرد، تونی جانلت را آزاد کرد تا دومین گل خود را با یک دینک دوست داشتنی به ثمر برساند و با دفاع ضعیف از رودیگر ویسا را ​​خسته کرد، شکست کامل شد.

چلسی مات و مبهوت شد. برنتفورد به سختی می توانست آن را باور کند. آنها این برد را با عجله فراموش نمی کنند.