آخرین رقص اکستر؟ رؤسا به دنبال پایان دادن به دوران طلایی با شکوه اروپا هستند | جام قهرمانان

تیکمی در مورد سال‌های قدیمی در بوردو می‌دانید، جایی که اکستر امیدوار است روز یکشنبه یک پیروزی معروف را در برابر لاروشل تجربه کند. این نرم‌ترین فصل برای Chiefs نبوده است، اما هنوز زمان برای تغییر ادراک وجود دارد. اگر تعداد کمی از مردم آخرین مردان انگلیس را به عنوان فینالیست‌های احتمالی جام قهرمانان انعام می‌دهند، دقیقاً همینطور ترجیح می‌دهند.

هرچه بیشتر پس‌زمینه دستگاه را بررسی کنید، در واقع، جذاب‌تر می‌شود. آیا کسی از راه دور فکر می‌کند که سام سیموندز، جک ناول، استوارت هاگ یا هر یک از گلادیاتورهای در حال خروج رئیس‌جمهور، برای آخرین بار ظروف نقره ناامید نیستند؟ آیا همه فراموش کرده‌اند که 11 تلاش اکستر در مون‌پلیه و استورمرز برای رسیدن به نیمه‌نهایی روز یکشنبه به طور جمعی گیر کرده است؟

برای تمام ارجاعات “آخرین رقص”، سطوح مشابهی از انگیزه در بین کسانی که در ادامه حضور دارند وجود دارد. اولی وودبرن وینگر خوش فرم چیفز مثال خوبی است. مردم در مورد لوانی بوتیا و ویل اسکلتون و دیگر واحدهای عظیم لاروشل صحبت می‌کنند، اما اگر مسابقه به روشی که وودبرن و اکستر ترجیح می‌دهند انجام شود چه می‌شود: تمرکز گسترده‌تر، چالش‌برانگیزتر از نظر هوایی و سرعت؟ همانطور که گلاستر مثبت اندیش در این ماه نشان داد، تصویر می تواند به سرعت بسیار متفاوت شود.

وودبرن یک عکاس مشتاق است – او دوست دارد عکس های مد انجام دهد و دوست دارد از آن یک حرفه پس از راگبی بسازد – و این تشبیه برای این مرد 31 ساله مناسب است. بازیکن سال هواداران اکستر که اخیراً به عنوان بهترین بازیکن هواداران انتخاب شد، همچنین می‌داند که برای گرفتن یک جام بزرگ چه چیزی لازم است، زیرا بخشی از تیم چیفز بوده است که تولوز و ریسینگ 92 را شگفت‌زده کرد تا قهرمان اروپا در سال 2020 شود.

به همین دلیل است که دونده فوق‌العاده مناسب و هجومی قوی می‌گوید که اکستر در برابر مدافع عنوان قهرمانی شانس واقعی دارد. او می‌گوید: «فکر می‌کنم در این شرایط واقعاً خوب عمل می‌کنیم. «اگر به تاریخ ما نگاه کنید، وقتی مردم ما را از کار می نویسند، ما به عقب برمی گردیم و کمی به آنها ضربه می زنیم. ما مقابل تیم های فرانسوی خوب عمل می کنیم، سرشار از استعداد هستیم و سخت کار می کنیم. شما ما را در خطر خود دست کم می گیرید.»

کمی عمیق‌تر حفاری کنید و وودبرن، پس از سیموندز، به‌عنوان یک گلزن پرکار برای چیف‌های فعلی، بسیار بیشتر از آن چیزی است که خیلی‌ها متوجه می‌شوند. برای مثال، قبل از بازی‌ها، او از تکنیک‌های مدیتیشن و تنفس عمیق استفاده می‌کند – “این فقط به من وضوح واقعی می‌دهد” – تا خود را در فضای ذهنی مناسب قرار دهد و به همان اندازه به قدرت پنهان تجسم اعتقاد قوی دارد.

او برای توضیح دلیلش داستانی درباره بسکتبالیست های آمریکا تعریف می کند. آنها آزمایشی انجام دادند که در آن تیم را به سه گروه تقسیم کردند. یک گروه هر روز پرتاب‌های آزاد را تمرین می‌کردند، یکی این کار را تجسم می‌کرد و گروه دیگر کاری انجام نمی‌داد. آنها دریافتند گروهی که پرتاب های آزاد را تجسم می کند، بیشترین پیشرفت را داشته است. من فکر می کنم راگبی تاکید زیادی بر جنبه فیزیکی دارد اما جنبه ذهنی هنوز کمی عقب است. نتیجه خواهد گرفت، اما من سعی می کنم در خط مقدم باشم.”

بر این اساس، وودبرن زمان می‌برد تا خود را در حال پرواز در هوا تصور کند – «من دوست دارم روش و روندم را در ذهنم تمرین کنم» – تا توپ‌های بالایی را که اکنون علامت تجاری او هستند، به دست آورد. به نظر می آید کار می کند. طبق تخمین خود وودبرن، تنها فصلی که او به نسبت خوب بازی کرد، در سال 2017 بود که اکستر برای اولین بار قهرمان لیگ برتر شد.

به همین دلیل است که دو آخر هفته پیش زمانی که این برنده متفکر مسابقه به دام مگس ونوس که چارچوب انضباطی فعلی راگبی است مکیده شد، احساس بی‌رحمی می‌کرد. در حالی که او با شجاعت به جلو رفت تا مانع از گلزنی کریس اشتون از لستر در کرنر در ولفورد رود شود، او کاری را انجام می داد که هر بازیکن راگبی که به خود احترام می گذاشت انجام می داد. با این حال، همانطور که هاگ به تازگی تکل اشتون را زده بود، و به دلیل اینکه وودبرن لغزنده از نظر فنی با بازیکنی که از قبل زمین گرفته بود تماس گرفت، کارت زرد دوم و متعاقب آن قرمز را دریافت کرد.

نامه قانون یا نه، باعث عصبانیت قابل درک شد. حالا چگونه قرار است کسی جلوی یک وینگر شیرجه پایین برای خط را بگیرد؟ در حالی که ناول متعاقباً به دلیل ابراز ناراحتی خود در توییتر 10000 پوند جریمه شد، او فقط احساسات بسیاری را در بازی تکرار می کرد. وودبرن نمی‌خواهد با انگشت به سمت داوران تک‌تک بزند، اما نشان می‌دهد که راگبی مشکل فزاینده‌ای دارد. “من قرار نیست در مورد صحبت کنم [the referee] کارل دیکسون من فقط می گویم که من آن تکل را بر اساس غریزه انجام دادم. من قصد ندارم آن را تغییر دهم. اگر قرار باشد کسی در کرنر گلزنی کند، من تمام تلاشم را می‌کنم تا از نظر قانونی جلوی او را بگیرم.

به نظر من آن تکل بی پروا نبود. احساس می کردم بهترین کاری را که می توانستم انجام دادم. من چیزی از RFU نشنیده‌ام که نشان دهد می‌توانم خودم را مربیگری کنم تا کاری متفاوت انجام دهم. بازیکنان برای صدمه زدن به مردم بیرون نمی روند اما در حال حاضر ماندن در زمین بسیار سخت است. شما احساس می کنید که در یک جعبه قرار گرفته اید. شما می خواهید یک بازی را تمام کنید و در مورد راگبی صحبت کنید تا تصمیمی که یک مقام رسمی گرفته است. او همچنین به عنوان یکی از طرفداران NFL و NBA معتقد است که راگبی باید بیشتر به دنبال اولویت دادن به تماشاگران باشد. “اگر بازیکنی خطاهای زیادی انجام دهد، اخراج می شود، اما تیم ها و هواداران به دلیل یک اتفاق عجیب مجازات نمی شوند.”

با این حال، آینده می تواند در حال حاضر منتظر بماند زیرا اکستر به دنبال اثبات این است که شایعات در مورد مرگ آنها به عنوان مدعیان اصلی اغراق شده است. از دیدگاه وودبرن، این به معنای شروع سریع است و برای لحظه‌ای آرام نشوید: «در مناسبت‌های بزرگ، به چیزهای کوچکی برمی‌گردد که مردم نمی‌بینند. کارهایی که خارج از توپ انجام می دهید، یاردهای ضربات اضافی که انجام می دهید، کارهای اضافی که در تکل انجام می دهید که سرعت توپ را کاهش می دهد. مردم فکر می کنند این پایان قهرمانانه در گوشه است که برنده بازی ها می شود. این نیست. این اقدامات کوچک است که شما را به آنجا می رساند.»

وودبرن دو خار شخصی دیگر نیز دارد. اول این است که به خاطر پسر دو ساله اش، سلیمان، به فینال دیگری برسد. او می‌گوید: «احساس می‌کنم انگیزه‌ای عمیق دارم که مرا هدایت می‌کند. من می خواهم میراثی برای او به جای بگذارم که به آن افتخار کند.» دوم تقویت ادعای او برای جانشینی طبیعی نوول است.

وودبرن می‌گوید: «جک هرگز تمرین نمی‌کند، بنابراین وقتی که او را ترک می‌کند، فصل آینده جایی برای یک وینگر با تجربه مسن‌تر که زیاد تمرین نمی‌کند، وجود خواهد داشت. روسای شاد ممکن است بی خیال باشند، اما آنها با بخار از بلوک ها بیرون می آیند. هنوز آنها را ننویسید.