نه فقط یک برچسب: آیا دیگران باید از آلمان پیروی کنند و گروه های “افراطی” را محکوم کنند؟

این هفته آژانس جاسوسی داخلی آلمان رسما شاخه جوانان حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان (AfD) را یک گروه افراطی اعلام کرد – تصمیمی که پیامدهای مهمی برای اعضای جوان آن دارد.

آلمان، کشوری که در سال های اخیر شاهد افزایش افراط گرایی بوده است و به دلیل سابقه خود به ویژه نسبت به چنین جنبش هایی محتاط است، گفت که آلترناتیوهای جوان تهدیدی برای دموکراسی هستند.

در پاسخ به این تصمیم، حزب جایگزین جوان گفت که آژانس جاسوسی کشور “به سادگی کار خود را انجام می دهد، که اساساً شامل سرکوب مخالفان است”.

این طبقه بندی روی AfD در کل تاثیری نخواهد داشت. این حزب که در سال 2013 تأسیس شد، در حال حاضر موفق ترین حزب راست افراطی کشور از زمان جنگ جهانی دوم است.

در نظرسنجی ها تنها چند درصد از سبزها و سوسیال دموکرات ها (SPD) عقب تر است.

همین سال گذشته مقامات آلمانی با موفقیت این کار را خنثی کردند کودتای یک گروه راست افراطی که برنامه هایی برای سرنگونی دولت و نصب یک اشراف نسبتا ناشناخته با روابط با روسیه به عنوان رهبر داشت.

کارشناس لورنزو ویدینو، مدیر برنامه افراط گرایی در دانشگاه جورج واشنگتن، به یورونیوز گفت که بیشتر کشورهای اروپایی باید تهدید افراط گرایی را به همان اندازه که آلمان جدی می گیرد، جدی بگیرند.

او گفت که آلمان “این دسته بندی دوگانه از گروه هایی را دارد که آنها نظارت می کنند.” گروه‌های تروریستی و گروه‌های افراطی وجود دارند.»

گروه‌های تروریستی “بدیهی است که ممنوع هستند، مجاز نیستند، غیرقانونی هستند – و سپس شما دسته دوم را دارید… گروه‌های افراطی، که گروه‌هایی هستند که فی نفسه غیرقانونی نیستند، اما توسط مقامات نظارت می‌شوند.” او ادامه داد.

برچسب “افراطی” چه تاثیری دارد؟

در حالی که برچسب گروه افراطی یک سازمان را غیرقانونی نمی کند یا عضویت را جرم تلقی نمی کند، اما پیامدهای مختلفی برای شرکت کنندگان در پی دارد.

ویدینو توضیح داد: «این به مقامات اجازه می‌دهد تا از اختیارات خاصی برای نظارت بر این گروه‌ها برخوردار باشند.

همچنین پیامدهایی برای افراد خاصی که عضو گروه های افراطی هستند وجود دارد. بنابراین اگر مثلاً عضو گروه تروریستی مانند داعش هستید، جرم است و بس.

“اگر عضو یک گروه افراطی هستید، جرم نیست – اما پیامدهای مختلف دیگری نیز وجود دارد، عمدتا اداری. در برخی موارد، برای مثال، ممکن است شما از داشتن یک موقعیت عمومی منع شوید. اگر شهروند آلمان نیستید، ممکن است مجوز مهاجرت خود را حذف کنید.

تصمیم این هفته برای ممنوع کردن شاخه جوانان AfD می تواند بر شانس استخدام اعضا در مدیریت دولتی و سایر نقش های عمومی تأثیر بگذارد و بر توانایی آنها برای دریافت مجوز حمل سلاح تأثیر بگذارد.

جایگزین‌های جوان اخیراً از آلمانی‌ها شکایت کرده‌اند که گفته می‌شود «در پایین سلسله مراتب قربانیان در جامعه ما قرار دارند» و پیوسته نسبت به آنچه که آنها از بین بردن «مردم اروپایی رشد یافته ارگانیک» به دلیل هجوم مهاجران به کشور می‌خوانند هشدار داده‌اند. .

چرا برچسب مهم است؟

ویدینو گفت: “آلمان احتمالا کشوری در اروپا است که این صلاحیت را بسیار خاص می کند و این منجر به عواقب بسیار دقیقی می شود.”

برای مثال، در ایتالیا، شرایط بسیار متفاوت خواهد بود. می توان گفت که یک گروه افراطی است، اما از نظر حقوقی، خود به خود پیامدهای حقوقی ناشی از این دسته بندی را ندارد.»

ویدینو گفت که سیستم آلمان در تصرف “منطقه خاکستری از گروه ها” که نمی توانند به عنوان سازمان های تروریستی طبقه بندی شوند، اما هنوز تهدیدی برای دموکراسی یک کشور هستند و به راحتی می توانند به خشونت تبدیل شوند، بسیار خوب است.

ویدینو گفت: «این یک منطقه خاکستری کامل از گروه‌ها است که تروریست نامیدن آن نادرست است، اما در عین حال هیچ جایگزینی برای آن برچسب وجود ندارد».

زمانی که گزینه جایگزین این است که شما یک تروریست هستید یا اصلاً هیچ چیز نیستید، مشکل ساز است. و این طبقه‌بندی منطقه خاکستری گروه‌هایی را که تروریست نیستند، که به طور سیستماتیک خشونت را به کار نمی‌گیرند، اما که البته مشکل‌ساز هستند، به تصویر می‌کشد.»

ویدینو گفت از دیدگاه آلمان، AfD و شاخه جوانان آن “از ارزش هایی دفاع می کنند که خلاف قانون اساسی آلمان است و می تواند منجر به افراط گرایی و تروریسم بیشتر شود.”

من فکر می‌کنم این روش بسیار خوبی برای یک جامعه دموکراتیک برای مقابله با گروه‌های افراطی است، اما نه به‌طور سیستماتیک درگیر خشونت».

کشورهای دیگر از آلمان چه چیزی می توانند بیاموزند؟

ویدینو آمریکا را مثال می‌زند که گروه‌های افراطی را شناسایی نمی‌کند، بلکه فقط گروه‌های تروریستی را شناسایی می‌کند.

کوکلوکس کلان، علیرغم سابقه نژادپرستی، تبعیض و خشونت، به طور قانونی در این کشور تحمل می شود، زیرا یک سازمان تروریستی نیست و هیچ عواقبی برای اعضای خود ندارد.

تعاریف ملی و چارچوب های قانونی در مورد گروه های تروریستی و افراطی در سراسر اروپا به طور قابل توجهی متفاوت است، اما ویدینو فکر می کند که کشورهای دیگر چیزی برای یادگیری از رویکرد آلمان به گروه های افراطی دارند.

من سیستم آلمان را بسیار دقیق می‌دانم و تسخیر این منطقه خاکستری که بیشتر و بیشتر نمونه‌هایی از آن را در میان گروه‌های راست‌گرا، و همچنین با گروه‌های اسلام‌گرا، گروه‌های چپ، و انواع ایدئولوژی‌های دیگر پیدا می‌کند، متداول می‌کند.» او گفت.

به گفته ویدینو، هیچ یک از دیگر کشورهای اروپایی، «حداقل کشورهای بزرگ»، روش خاصی برای برخورد با این گروه های افراطی ندارند.

او توضیح داد: «در حالی که برخی کشورها ممکن است قدرت نظارت بر گروه‌های افراطی را داشته باشند، اغلب فاقد قدرت تحمیل عواقب بر اعضای این گروه‌ها هستند».

ویدینو گفت: «شما چنین پویایی دارید که در آن دولت برای مقابله با سازمان‌های افراطی مشکل دارد، اگر آنها به عنوان تروریست معرفی نشوند.

و تا حدی – حتی اگر آلمان کامل نباشد – فکر می کنم آلمان تا حدودی به این مشکل رسیدگی کرده است.