بارسلونا و گراهام هانسن به رویای چلسی در لیگ قهرمانان زنان پایان دادند | لیگ قهرمانان زنان

وقتی بالاخره سوت پایان به صدا درآمد و 70000 نفر به صدا درآمدند، سرود بارسلونا در نیوکمپ بالا آمد و در نهایت تنش را از بین برد، بازیکنان آنها خسته به زمین افتادند. چلسی در یک دایره در وسط زمین جمع شده است. آنها این تیم را به برتری رساندند و تا آخرین مرحله رقابت کردند، اما این کاتالان ها هستند که توانستند از آن عبور کنند.

در زمین بازی، اما هیز می‌توانست به تیمش افتخار کند، تیمی که از یک پایین‌تر به اینجا آمد، گورو رایتن گل اول کارولین گراهام هنسن را به تساوی کشاند، اما گل بازی اول نروژی در استمفوردبریج در نهایت این تصمیم را گرفت. شکست دادن لیون یک شاهکار فوق‌العاده دیگر یک قدم خیلی دور بود. چلسی در نهایت توسط یک تیم بسیار خاص شکست خورد. در پایان، فقط کافی نبود. هر چند نزدیک شده بودند. برای مدت زیادی از شب که محتمل به نظر نمی رسید، اما شورش آمد.

هیز به درستی از توانایی چلسی در دفاع پس از بازی اول صحبت کرده بود، اما این امتیاز در اینجا به چیز دیگری نیاز داشت. سرمربی چلسی گفته بود: “ما نمی توانیم اجازه دهیم 80 درصد توپ را در اختیار داشته باشیم.” اگرچه نیت خوب یک چیز است، واقعیت چیز دیگری است و طولی نکشید که این موضوع به یک الگوی آشنا تبدیل شد. در واقع تنها چند دقیقه، بارسلونا به سرعت توپ را از آن خود کرد و همچنین دروازه های خود را باز کرد.

اولین تلاش آسیسات اوشوالا که در محوطه شش قدمی شکست خورد، در چهار دقیقه به پایان رسید و بارسلونا فکر کرد که بلافاصله بعد از آن برتری دارد، زمانی که اشتباه ماگدالنا اریکسون باعث شد که ارسال فریدولینا رولفو تا پایان به گراهام هانسن در تیرک دروازه برسد. گراهام هنسن قبل از قرار دادن توپ در تور قضاوت می‌کرده است، اما این یک هشدار بود، اگر واقعاً به آن نیاز بود.

از قبل برای اریکسون و در واقع برای نیام چارلز شب طولانی به نظر می رسید. آن بار هانسن از پشت سرش آمده بود، بیشتر اوقات، او مستقیماً به سمت او می رفت، و این معمولاً مقدمه ای برای دیدن گذشته پرواز او بود. برقی، گراهام هنسن فقط مدام می آمد، وضوح و ظرافتی که با سرعت او پیش می رفت. تلاش برای متوقف کردن او به اندازه کافی سخت بود. وقتی آیتانا بونماتی به سمت راست حرکت کرد تا به آن بپیوندد، تقریبا غیرممکن بود. سپس ماریونا کالدنتی بود که همه جا مشغول بود.

گراهام هنسن از این موضوع لذت می برد. یک و دوی منظم با کالدنتی، شوت بلاک شده او را دید که به اوشوالا رسید، او هم نتیجه را قطع کرد. ترکیبی دیگر، این بار با Bonmatí، که با زیرکی اجازه داد توپ اجرا شود، سپس به شوت Caldentey منجر شد. وقتی رولفو و اریکسون با هم درگیر شدند، این فرصت را به هیز داد تا بازیکنانش را جمع کند. بازی فقط 15 دقیقه مانده بود اما از قبل حرف های زیادی برای گفتن وجود داشت.

انجام کاری در مورد آن البته متفاوت بود. آن کاترین برگر مجبور شد ضربه بونمتی را با پنجه دفع کند. بعد از آن گراهام هانسن مسدود شد، که فعلاً همین کار را می کرد: مقاومت کافی بود، بازی نه تنها در نیمه دوم چلسی انجام شد، بلکه یک سوم پایانی آنها انجام شد، و چلسی این کار را به خوبی انجام داد. بوماتی، پاهایش آنقدر سریع است که انگار اسکیت پوشیده است و آنقدر صاف که در واقع شاید دمپایی باشد، دوباره فرار کرد تا توپ نهایی قطع شود.

وقتی پیراهن‌های سفید پنج دقیقه بعد از استراحت وارد محوطه بارسلونا شدند، ایرنه پاردس به سرعت از او عبور کرد. و بالاخره 0-0 بود. اگرچه چلسی از جایی به گل نیاز داشت – لورن جیمز وقت استراحت را صرف گرم کردن کرد – اما این بارسلونا بود که نزدیک‌ترین نقطه شروع نیمه دوم بود، کاتبرت جلوی بوماتی قدم گذاشت و شوت از راه دور رولفو به بیرون رفت. و اگر چه چلسی کمی پا به میدان گذاشت، این تیم هم می تواند دفاع کند.

آنها همچنین می توانند بشکنند. یک پاس فوق‌العاده با ضربه والی از Caldentey، Bonmatí را به سرعت از وسط فرستاد و تمام راه را به منطقه رساند و منتظر لحظه مناسب بود تا توپ را در مسیر گراهام هنسن برای گلزنی آزاد کند. اگر بارسلونا فکر می کرد این کار انجام شده است، واکنش چلسی سریع بود. فقط سه دقیقه بعد گل تساوی رسید. تکل فوق‌العاده ارین کاتبرت روی کالدنتی باعث شد که توپ به ملانی لوپولز برسد که پاس کوتاه او سرانجام کر را آزاد کرد. ساندرا پانیوس ضربه را مهار کرد اما رایتن عالی کار را ادامه داد.

اکنون این یک بازی متفاوت بود، ظاهراً یک پایان بزرگ ساخته شده بود. بارسلونا در اوج بود، اطمینان آنها متزلزل شد. چلسی می‌توانست احساس کند که زمان آنها فرا رسیده است، ایرنه پاردس مجبور شد کر را مسدود کند، زیرا میهمان فشار می آورد. پرنیل هاردر و جیمز پس از آن معرفی شدند، اگر فرصت‌های واضحی را ایجاد نمی‌کردند، شتاب ایجاد می‌کردند. شوت از راه دور کاتبرت به راحتی توسط پانوس گرفته شد و هنگامی که جیمز دید دروازه را دید، فضا جلوی او باز شد، او آن را رها کرد و از روی آن برش زد. در انتهای دیگر، برگر مجبور شد شیرجه بزند تا از Salma Paralluelo دور شود.

فقط چند دقیقه باقی مانده بود، هیز روی خط بازی از بازیکنانش می‌خواست که آخرین ضربه را بزنند، تنش همه آنها را گرفته است. اما قرار نبود، بارسلونا در نهایت به آیندهوون می رود.