کوین دی بروین آرسنال را برای برتری دادن به منچسترسیتی در رقابت قهرمانی می بیند | لیگ برتر

وقتی کوین دی بروین در اوایل نیمه دوم بازی را 3-0 برای منچسترسیتی کرد، گل دوم او در آن شب یک پایان تقریباً غیر عادی بود، چهار بازیکن آرسنال در مجاورت بودند که از ناحیه کمر به جلو خم شده بودند، کاملا شکسته و به سادگی می خواستند کمی اکسیژن مصرف کند این همان چیزی است که در برخورد با یک قایقران احساس می شود.

سیتی از همان سوت اول پشیمان نبود، ترکیبی مقاومت ناپذیر از سرعت، قدرت و انسجام، و قصد داشت به مدعیان تاج و تخت لیگ برتر خود بفهماند که تمایلی به کناره گیری ندارند.

میکل آرتتا پیش از این گفته بود که تیمش آرسنال برای ادامه رقابت نیاز به پیروزی دارد. آنها سه بازی قبلی خود را مساوی کرده بودند، دو بازی آخر مقابل وستهم و ساوتهمپتون که سوالات سختی را در مورد توانایی آنها در مدیریت فشار ایجاد کرد.

واضح است – آرسنال آن را بطری نکرده است. آنها انتظارات را برای داشتن یک فصل عالی پشت سر گذاشته اند. آنها فقط در سطح سیتی نیستند، به خصوص در این نوع خلق و خوی. هیچ کس، شاید در کل اروپا نیست. هیچ باشگاهی استعداد یا عمق آن را ندارد.

شبی بود که ارلینگ هالند تماشای آن از روی جعبه مطبوعات ترسناک بود، بنابراین خدا می داند که برای راب هولدینگ و گابریل ماگالایس در مرکز خط دفاعی آرسنال چگونه بود. شهر شماره 9 قدرت زیادی برای آنها داشت که مشکل بزرگی بود. اما او خیلی سریع بود و همین امر او را عملاً غیرقابل بازی کرد. مواقعی بود که به نظر می رسید با بولدوزی از آن عبور می کند، که در واقع احساس ناعادلانه می کرد.

شبی دردناک برای آرتتا بود، زمانی که بازیکنانش بد شروع کردند و یک نفره را از دست دادند، در حالی که به بهترین سطح خود نزدیک نبودند. آیا آنها واقعاً باور داشتند که می توانند برنده شوند؟ شبیه آن نبود. شاید آنها فقط واقع گرا هستند.

آنها توانستند در نتیجه 3-0 به میدان بروند و هولدینگ حتی یک گل تسلی بخش را با یک پایان محکم به دست آورد. اما تمام نشد. هالند در زمان توقف موهایش را بیرون آورده بود و به موهای بلندش اجازه می داد تا سرازیر شوند. انگار داشت میگه کارش تموم شده. او نبود. فیل فودن، به عنوان بازیکن تعویضی، قبل از بازی در هالند، کنترل خوبی داشت و برای 49 امین گل فصل خود در تمام رقابت‌ها به خانه رفت.

آرسنال همچنان در صدر جدول است که در گرما و ناامیدی از نمایش آنها به راحتی فراموش می شد. با این حال سیتی تنها دو امتیاز عقب است و با دو بازی کمتر. علاوه بر این، آنها روی یک رول هستند که علامت توقف صفر را نشان می دهد. سیتی در تمام رقابت ها 17 شکست نخورده است که 14 مورد برد و دو تساوی در لیگ قهرمانان بوده که تاثیری در صعود آنها به نیمه نهایی نداشته است. آنها 12 برد متوالی مقابل آرسنال در لیگ کسب کرده اند.

اعداد صرفاً آنچه را که چشم ها می بینند تقویت می کنند. دی بروین فوق‌العاده بود، شریک عالی برای هالند، اما از جلو تا عقب، سخت بود که کسی را با لباس آبی آسمانی مقصر دانست. آرسنال خوش شانس بود که از دستپاچگی فرار کرد.

سیتی در همان ابتدا به شدت فشار آورد، آنها به سختی می دویدند، گاهی اوقات مستقیماً از میان حریفان خود می دویدند. گل ابتدایی خیلی آسان بود، هالند با هولدینگ در پشت او تماس گرفت و دی بروین را که از قبل در تلاش بود کنار گذاشت. او بدون هیچ چالشی دوید، در اطراف Magalhães به سمت لبه منطقه چرخید و با یک ضربه کم از آرون رمزدیل گذشت.

سیتی پر از شدت بود، هیچ کس بیشتر از پپ گواردیولا. او پس از جریمه شدن برناردو سیلوا در دقیقه 12 با گرانیت ژاکا، در زمین بود و به صورت مهتابی به مقامات اشاره می کرد. سرمربی سیتی هر لحظه را زندگی می کرد، انرژی عصبی در او موج می زد. زمانی که توماس پارتی برای محافظت از توپ حرکت کرد و در این روند، دی بروین را از شوت زنی جلوگیری کرد، او یک پنالتی زودهنگام می خواست. بازیکن سیتی به او لگد زد و رفت. عدم جایزه درست بود.

یک لحظه قبل از نیم ساعت بود که آرسنال یک پاس طولانی از کانال برای بوکایو ساکا انجام داد و گواردیولا، هر دو زانو روی زمین چمن، شروع به کوبیدن زمین با مشت کرد.

وقتی جک گریلیش به تکل برگشت و این یک ضربه بسیار منزوی از آرسنال در نیمه اول بود، خوشحال شد. آنها نمی توانستند بیرون بیایند، شهر مردان را در اطراف آنها غرق کرده و آنها را خفه می کند.

اینکه چگونه هالند قبل از این فاصله گلزنی نکرد، یک راز بود. او چهار موقعیت خوب داشت که سه تای آنها را رامسدیل و با هوشمندی از آنها دور نگه داشت. دیگری پس از موجی که در آن ماگالهیس را عذاب می داد، با ضربات گسترده ای برخورد کرد. دی بروین همچنین در دقیقه 27 شاهد مهار تلاش بن وایت بود.

جان استونز در وقت های تلف شده نیمه اول با ضربه سر آزاد از روی ضربه ایستگاهی دی بروین گل دوم را به ثمر رساند. بعد از اینکه VAR متوجه شد که هاف میانی توسط وایت در سمت دور بازی شده بود، داده شد.

سیتی در دفاع قوی بود، انتخاب کایل واکر توسط گواردیولا در پست دفاع راست، سرعت رشک برانگیزی را در پوشش به ارمغان آورد. نه اینکه خیلی وقت ها مورد نیاز بود. مانوئل آکانجی در دفاع چپ جای ناتان آکه مصدوم را بدون از دست دادن یک ضربه پر کرد.

تمام شد زمانی که مارتین اودگارد در دقیقه 54 یک پاس کوتاه گذاشت، خیلی نزدیک به هالند، که آن را بلعید و از زمین خارج شد. لحظاتی قبل، او یک به یک توسط Ramsdale تکذیب شده بود. حالا او یک پاس به دی بروین داد که توپ را از پاهای هولدینگ به گوشه پایین هدایت کرد.