نمایندگان کارگری برای درخواست افزایش قابل توجه افراد جویای کار، صفوف خود را شکستند | رفاه

پشتیبانان کارگری به صدها سیاستمدار، دانشگاهی، رهبران تجاری و حامیان پیوستند و از دولت آلبانی خواستند تا نرخ جویندگان کار را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

آلیسیا پین، میشل آناندا راجا، کیت توایتس و لوئیز میلر فراست، نمایندگان مجلس نام‌های خود را به نامه‌ای سرگشاده اضافه کرده‌اند که در آن از رهبر حزب خود، آنتونی آلبانیز خواسته شده است که «مردمی را که کمترین را پشت سر دارند» ترک نکند.

آلبانی به انتخابات رفت و قول داد “هیچ کس عقب نماند، هیچ کس عقب نماند”.

امضاکنندگان نامه سرگشاده، که توسط شورای خدمات اجتماعی استرالیا سازماندهی شده و شامل حمایت بریجت آرچر، نماینده لیبرال، نمایندگان مستقل و اعضای مجلس سنا می‌شود، می‌گویند وقت آن رسیده که حزب کارگر به عهد خود عمل کند و به «افزایش یافته‌ها» رسیدگی کند. محرومیت» که مددجویان بهزیستی با آن مواجه هستند.

در نامه به نخست وزیر آمده است: «نرخ حمایت از درآمد به حدی پایین است که مردم مجبور می شوند بین پرداخت اجاره خانه یا خرید کافی غذا و دارو یکی را انتخاب کنند».

در نتیجه، مردم مشکلات مزمن سلامت روانی و جسمی را تجربه می‌کنند، مجبور به بی خانمانی و مسکن ناامن می‌شوند، در دام شرکای بدسرپرست گرفتار می‌شوند، و از کار دستمزدی محروم می‌شوند، زیرا پول لازم برای آموزش مجدد و بازآموزی را ندارند. وارد نیروی کار شوید.»

کمیته مشورتی گنجاندن اقتصادی دولت پیشنهاد کرد که نرخ جویای کار به 90 درصد مستمری سالمندان افزایش یابد که به معنای 90 دلار اضافی در هفته برای شرکت کنندگان است. این نشان داد که نرخ فعلی آنقدر پایین است که مانعی برای یافتن کار است، زیرا جویندگان کار قادر به پرداخت هزینه‌های ضروری زندگی نیستند.

تقریباً به محض اینکه این گزارش هفته گذشته علنی شد، دولت با استناد به فشارهای بودجه، هرگونه افزایش قابل توجهی را در حقوق بیکاری رد کرد.

اما اقتصاددانان، رهبران ملل اول، دانشگاهیان و رهبران مشاغل و جامعه، از جمله رئیس هیئت مشاوران شمول اقتصادی، جنی مکلین، وزیر سابق دولت گیلارد، گفتند که نرخ جویای کار یک “بی عدالتی ساختاری” است.

تحقیقات Acoss نشان داد که از هر 10 نفری که از حمایت درآمد برخوردار بودند، هفت نفر کمتر غذا می‌خوردند یا به دلیل ناکافی بودن پرداخت، در تهیه داروهای خود مشکل داشتند. تعداد فزاینده ای از دریافت کنندگان جویای کار دارای بیماری یا معلولیت مزمن هستند که کار تمام وقت را غیرممکن می کند اما نمی توانند معیارهای سختگیرانه مستمری حمایت از معلولیت را برآورده کنند.

اکثریت افرادی که با بیکاری یا پرداخت حقوق والدین زندگی می کنند، از جمله 761000 کودک در فقر هستند. تصور می‌شود که با ادامه بحران هزینه‌های زندگی، که با بحران قیمت مسکن همراه شده است، این تعداد افزایش یافته است.

استرالیایی‌هایی که سعی می‌کردند با رفاه زندگی کنند، در ابتدای همه‌گیری کووید، زمانی که دولت موریسون نرخ جویندگان کار را دو برابر کرد، به‌عنوان یک شبکه ایمنی برای افرادی که شغل خود را به دلیل قرنطینه از دست دادند، موقتاً از فقر خارج شدند.

اما یارانه کووید بعداً لغو شد. در حالی که دولت آلبانی امیدوار است که قصد دارد تا زمانی که پرداخت والدین تک فرزندی متوقف شود، آستانه را افزایش دهد، هنوز هیچ تعهدی برای افزایش پرداخت بیکاری نداشته است.