ریش! بیش از حد مشغول دعوای تک شاخ برای پاسخ دادن به سوالات پیچیده | جان کریس

دبلیواکنون آنقدر دور از ذهن هستیم، اکثر ما فراموش کرده‌ایم که واقعیت چگونه به نظر می‌رسید. یک جهان موازی طبیعی جدید است. ریشی سوناک را بگیرید. نخست وزیری آنقدر ناامن که دیگر روزنامه نگاران لابی را به همه رویدادهایش دعوت نمی کند. فقط در صورتی که کسی از او هر سوال سختی بپرسد.

صبح دوشنبه، نخست‌وزیر در Business Connect بود، یک سازمان فانتزی که دولت این هفته اختراع کرده است تا نشان دهد که از طرز فکر «تجارت لعنتی» بوریس جانسون خارج شده است تا سردرگمی‌اش را در مقابل یک سرگشته به نمایش بگذارد. گروهی از رهبران تجاری و روزنامه نگاران همه آنها نمی دانستند چرا آنجا هستند یا چه ریش! امیدوار بود به دست آورد. جدا از اینکه ظاهر را مشغول کار کنید.

به نظر می رسید که اکثراً سوناک می خواست فانتزی خود را تبلیغ کند. او گفت که اخیراً یک کمپین تبلیغاتی در سیلیکون ولی راه اندازی کرده بود. خبر برای ما من باید تصور کنم که اخبار مربوط به سیلیکون ولی نیز وجود دارد. به هر حال این کمپین برای تغییر نام بریتانیا به پادشاهی تک شاخ بود.

آره. استارت‌آپ‌های فناوری با ارزش ۱ میلیارد دلار یا بیشتر را فراموش کنید. ما نخست وزیری داریم که فکر می کند تغییر نام کشور به نام حیوانی که وجود ندارد ایده درخشانی است. برگزیت لند یک کشور خیالی جدید است که رویاهای همه در آن به حقیقت می پیوندند. و خانواده هسته ای خانواده سیلوانیان است. پارک موضوعی Dismaland هرگز اینقدر جذاب نبوده است. به طرز عجیبی، سوناک حتی آنقدر هم خجالتی به نظر نمی رسید. که به مخاطبانش واگذار شد.

اما نمی توان برای همیشه از سوالات دشوار اجتناب کرد. و در عوام این به الکس بورگارت، وزیر کابینه خردسال واگذار شد – جرمی کوئین، وزیری که معمولاً با این کنسرت‌های ناسپاس به پایان می‌رسد، باید برای یک بار هم که شده خود را از دسترس خارج کند – پاسخ دادن به یک سوال فوری در مورد ثبت منافع وزیران و رعایت قوانین وزارتخانه

بورگارت این را اینگونه دید. ثبت علایق اعضا وجود داشت که ثبت نام نبود. یک لیست بود. و پس از آن ثبت منافع اعضا بود که ثبت بود. این دو مثل هم نبودند کاری که نخست وزیر انجام داده بود این بود که همه چیز را در لیست اعلام کرد.

که کاملاً همان طور که باید باشد بود. افرادی که برای اظهارنامه های سوناک به دنبال ثبت منافع بودند باید در لیست جستجو می کردند. یا برعکس. او کاملاً واضح نبود. به غیر از سوناک حداقل کاری را انجام داده بود تا معاملاتش شفاف بماند. چه کسی می تواند بیشتر بخواهد؟

وندی چمبرلین، رهبر لیبرال دموکرات ها، این موضوع را متفاوت می دید. صداقت نخست وزیر تکه تکه شد. او پیش از این سه وزیر ارشد کابینه را از دست داده بود و تنها شش ماه است که مشغول به کار بوده است. دو وزیر به قلدری متهم شده بودند و دیگری به دلیل اقتصادی بودن اظهارنامه مالیاتی خود.

ما هیچ چیز در مورد علایق ندیم زهاوی و گاوین ویلیامسون نمی دانستیم، زیرا آنها به اندازه کافی زنده نمانده بودند تا بتوانند به ثبت برسند. در مورد دومینیک راب، مطمئنا ریش! حتماً قبل از اینکه او را منصوب کند چیزی از رفتار او می دانسته است؟

نه، بورگارت گفت. رفتار روانی برای نخست وزیر کاملاً غافلگیرکننده بود. به همه افراد دولت، حتی. جدا از کسانی که از شهرت او به عنوان یک قاتل زنجیره ای خبر داشتند. و بله، او می‌دانست که شکایاتی از جانب برخی از کارمندان دولت در مورد تعداد اجساد انباشته شده در بیرون پنجره دفترش وجود داشته است. اما این افراد فقط نگران خطر سلامتی و ایمنی تجزیه اجساد بودند.

بورگارت آهی کشید. موضوع این بود که زمانی که سوناک او را منصوب کرد، هیچ ادعای رسمی در مورد راب مطرح نشده بود. این چیزی بود که او را به یک قلدر درخشان تبدیل کرد. زیرا افرادی که او آنها را مورد آزار و اذیت قرار می داد، مورد آزار و اذیت باقی ماندند. آخرین چیزی که یک قلدر می خواست این بود که قربانیانش به مقابله بپردازند.

همه چیز همیشه وقتی به بهترین وجه کار می کرد که آنها را به تسلیم واداشتند. زیرا این ویژگی رهبری بزرگ بود. وقایع تنها زمانی مشکل ساز شدند که مردم شروع به صحبت کردند. بنابراین تقصیر کاملا متوجه آنها بود. دانه های برف معمولی اگر مردم می خواستند تحقیقات در مورد قلدری سریعتر انجام شود، افراد کمتری باید شکایت کنند. بسیاری از کارمندان دولت سیستم را مسدود کرده بودند.

هیچ نشانی از راب در اتاق نبود. بنابراین برگارت موکول شد که از طرف او عذرخواهی کند. روانی متاسف بود برای هر آشغالی که فکر می کرد ممکن است مورد آزار و اذیت قرار گرفته باشد. و او با خوشحالی می آمد و در گوش آنها فریاد می زد که چقدر متاسف است. و همین بود. بورگارت هیچ قول دیگری نمی‌توانست بدهد جز اینکه وزرا تمام تلاش خود را برای تکمیل فهرست‌ها و ثبت‌نام‌ها به‌گونه‌ای انجام می‌دهند که کمترین مسئولیت ممکن را داشته باشد. این کمترین کاری بود که می توانستند برای رای دهندگان انجام دهند. به معنای واقعی کلمه. با این حرف او رفته بود.

به جای او اندرو میچل بیانیه ای در مورد سودان. او گفت که انگلیسی ها می توانند بمانند یا از خارطوم خارج شوند. به آنها بستگی داشت. فقط از HMG انتظار کمک نداشته باشید. و او امیدوار بود – بدون وعده – این تخلیه به اندازه افغانستان خرابی بزرگی نباشد. نوار آنقدر پایین است. به پادشاهی تک شاخ خوش آمدید.