رسوایی خانه های دزدیده شده در سوریه: کلاهبرداران از دادگاه برای مشروعیت بخشیدن به سرقت از پناهندگان استفاده می کنند | توسعه جهانی

از طریق یک تماس تلفنی غیرمنتظره از یک افسر پلیس بود که به او گفت که به دادگاه در دمشق احضار شده است و عبدالله*، 31 ساله، متوجه شد که خانه اش در حال سرقت است.

او در سال 2012، زمانی که در جریان سرکوب امنیتی فعالان ضد دولتی از سوریه گریخت، مجبور شد خانه خود را ترک کند. حالا به او می گفتند که به دادگاه توضیح دهد که خانه را به یکی از بستگان دور منتقل نکرده است.

این خویشاوند به دروغ ادعا کرده بود که عبدالله توافقنامه فروش را امضا کرده و پول پرداخت شده است. در یک اقدام حساب شده، آنها آماده بودند تا از دادگاه برای اجرای کلاهبرداری استفاده کنند، زیرا می دانستند عبدالله نمی تواند به خانه بازگردد تا به پرونده خود رسیدگی کند.

این سند جعلی یکی از مواردی است که توسط شبکه های فاسدی استفاده می شود که از هرج و مرج جنگ 12 ساله کشور با سلب اموال از پناهندگان سود می برند.

در همکاری گزارشگری با گزارشگری تحقیقی سوریه برای روزنامه‌نگاری پاسخگویی (سیراج) و غیرانتفاعی The Day After، آبان نیوز با قربانیان و منابع قانونی که می‌گویند این سرقت‌ها مانعی برای بازگشت پناهجویان به سوریه است، صحبت کرده است.

من به عنوان یک پناهنده در ترکیه زندگی می کنم و نمی دانم، اگر روزی رژیم سوریه از قدرت کنار برود، چگونه به سوریه برمی گردم، کجا زندگی می کنم؟ آیا می‌توانم خانه‌ام را پس بگیرم یا نه؟» عبدالله گفت. دزدی خانه یعنی از دست دادن همه چیز، همان چیزی است که از پدرم گرفتم که پس از دستگیری در سال 2013 در زیرزمین های اطلاعات نیروی هوایی درگذشت.

عبدالله همچنین به دلیل نقش او در مستندسازی خشونت رژیم علیه معترضان از شکنجه در سوریه می ترسد. اما زندگی به عنوان یک پناهنده در خارج از کشور نیز نامشخص است، زیرا بسیاری از کشورهایی که میزبان مردم سوریه هستند نسبت به آنها خصومت می کنند یا روابط خود را با رژیم رئیس جمهور بشار اسد توسعه می دهند. در ترکیه، پناهجویان اخراج شده‌اند و سیاستمداران تهدید کرده‌اند که همه آنها را ظرف چند سال به عقب برمی‌گردانند، در حالی که بازگشت‌ها در لبنان و اردن اتفاق افتاده است و دانمارک برای انجام این کار آماده می‌شود.

فقدان سوابق دادگاه متمرکز به این معنی است که هیچ اطلاعاتی در مورد مقیاس سرقت اموال در سوریه وجود ندارد، اما یک وکیل گفت که او 125 مورد از خانه های سرقتی را تنها در نیمه اول سال 2022 در دمشق کشف کرده است.

عبدالناصر هوشان، وکیل سابق، گفت که تحقیقات او 20 شبکه را در شهرهای دیگر، از جمله حلب و حماه، که بسیاری از مردم در اثر جنگ آواره شده بودند، کشف کرده است. این شبکه ها می توانند حداکثر 50 عضو داشته باشند، از وکلا و قضات گرفته تا مقامات نظامی. آنها خانه های خالی را پیدا می کنند، اسناد فروش را جعل می کنند و بدون اطلاع صاحبان آنها را از طریق دادگاه مجبور می کنند.

عبدالله گفت که بستگان او با لشکر چهارم، واحدی از ارتش که توسط برادر اسد، ماهر الاسد اداره می شود، ارتباط دارد.

عبدالله گفت: «من سعی کردم یک وکیل برای پیگیری پرونده تعیین کنم اما آنها نپذیرفتند زیرا تحت تعقیب نیروهای امنیتی بودم. مذاکره با این بستگان نیز شکست خورد و میانجی‌ها در نهایت به دلیل همکاری با دشمن دولتی تهدید شدند.

هوشان مقامات نظامی به ویژه لشکر چهارم ماهر اسد را مقصر دانست.

هوشان گفت: «این با قضات و وکلا مرتبط است، در انتصاب آنها نقش دارد و بنابراین مشارکتی بین شعبه چهارم و شبکه های کلاهبرداری وجود دارد».

ابوحسن، یک تاجر اهل شهر جدیدت الوادی سوریه در سال 2014 خانه خود را ترک کرد و در ابتدا به یک خانواده آواره اجازه داد بدون اجاره در آنجا زندگی کنند. بعداً، همسایه ها به او گفتند که خانواده به آنجا نقل مکان کرده اند و افراد جدیدی جایگزین آن شده اند.

آنها به من گفتند که این یک افسر از لشکر چهارم است. چگونه؟ من نمی‌دانستم چه کار کنم.»

او پس از پرداخت رشوه برای ترک خدمت سربازی، ترتیبی داد که پسرش برای تحقیق از ترکیه به دمشق برود. مشخص شد که خانواده این افسر نزد صاحبان قبلی خانه رفته و آنها را مجبور به امضای سند فروش کرده اند.

من در معرض یک کلاهبرداری سیستماتیک قرار گرفتم، کشور در هرج و مرج است و همه چیز با زور اسلحه، به طور خاص و با قدرت اتفاق می افتد. و البته یک افسر در لشکر چهارم مطمئناً می تواند آنچه را که می خواهد انجام دهد، زیرا او یک افسر قوی در ارتش است و تمام قدرت را دارد. اگر در لشکر چهارم باشد، حجت مطلق است.»

قاضی انور ماجانی، که اکنون مشاور حقوقی روز بعد است، گفت که شبکه های جعل در طول جنگ با کمک بسیاری از صاحبان خانه که اسناد خود را از دست دادند، رونق گرفت، در حالی که ساختمان های رسمی، سوابق دادگاه و اسناد مالکیت ویران شدند.

اقتصاد رو به وخامت سوریه نیز به سرعت بخشیدن به سرقت ها کمک کرده است و مقامات کم درآمد وسوسه رشوه می شوند.

ایمان، پزشکی که برای امنیتش نامش تغییر کرده است، در سال 2017 سوریه را ترک کرد و خانه خود را به یک کارمند دولتی اجاره داد. او از آن زمان با استفاده از یک وکالتنامه جعلی که توسط کنسولگری سوریه در استانبول تأیید شده بود، ادعا کرد که با فروش آن به او موافقت کرده است.

“من هیچ امید واقعی برای بازگرداندن آن ندارم. مسئولیت با قوه قضاییه فاسد و کنسولگری است که این اتفاق را رقم زده است که بدون حضور ما سند صادر کرده است. این برای پول، توسط افرادی است که از ارتباطات خود استفاده کرده اند.» او گفت.

وزارت دادگستری و دفاع سوریه به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.

در حالی که جنگ در سیزدهمین سال خود قرار دارد، دولت برای عادی سازی جایگاه بین المللی خود تلاش کرده و با همسایگانی مانند امارات متحده عربی و عربستان سعودی گفتگو کرده است.

آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، اخیراً نامه ای را با شخصیت های مخالف امضا کرد که در آن از جو بایدن، رئیس جمهور جو بایدن خواست تا تغییر در روابط را به دلیل عدم اصلاحات توسط دولت اسد متوقف کند، در حالی که دیده بان حقوق بشر گفت که اسد به استفاده از مهمات خوشه ای ممنوع ادامه داده است. کمک های بشردوستانه را منحرف کند

در حالی که تخمین زده می شود که جنگ حدود یک سوم خانه ها را ویران کرده است، رژیم همچنین خانه ها را در غیاب صاحبان آنها تصرف یا ویران کرده است.

آبان نیوز، سیراج و لایت‌هاوس ریپورتز قبلاً از تخریب محله قابون که قبلاً تحت کنترل مخالفان بود، برای ایجاد خانه‌های لوکس گزارش کرده بودند. در ماه مارس، یک وکیل طرفدار رژیم پیشنهاد کرد خانه‌های متروکه در حلب که شاهد برخی از بدترین درگیری‌ها بود، باید برای مردمی که هنوز در سوریه هستند اختصاص داده شود.

نیمی از جمعیت سوریه آواره هستند و بیش از 5 میلیون نفر پناهنده هستند. آنها می ترسند تا زمانی که اسد در قدرت است، بازگردند. اکنون آنها در شگفتند که چه چیزی برای آنها باقی می ماند تا به آن بازگردند.

عبدالله گفت: «مصادره خانه باعث شد همه چیزم را از دست بدهم.

* نام برای حفظ هویت تغییر کرده است