مسافران خطوط هوایی با جثه بزرگتر مجبور به پرداخت هزینه دو صندلی هستند، خواستار قوانین ضد تبعیض واضح تر هستند | صنعت هواپیمایی

مسافرانی که جثه بزرگ‌تر دارند مجبور به خرید دو صندلی برای پرواز در برخی خطوط هوایی می‌شوند که نگرانی‌های تبعیض‌آمیز را از سوی گروه‌های حامی که استدلال می‌کنند درک علمی از چاقی فراتر از نگاه کردن به این بیماری به عنوان یک انتخاب سبک زندگی تکامل یافته است.

اپراتور بین المللی ارزان قیمت اسکوت یادداشتی در مورد خط مشی خود به صفحه رزرو وب سایت خود اضافه کرده است و هشدار می دهد که “اگر شما یک مهمان با اندازه هستید که به 2 صندلی نیاز دارید … کرایه و هزینه برای 2 مهمان اعمال می شود”. در این یادداشت آمده است: “در صورت عدم انجام این کار ممکن است از حمل و نقل محروم شوید.” اما این شرکت هواپیمایی بیان نمی کند که چه کسی به عنوان “مهمان بزرگ” در نظر گرفته می شود.

مهمانان مجبورند بیش از هزینه دو صندلی با قیمت کامل بپردازند، زیرا اسکوت همچنین از مهمانان با اندازه برای تعیین صندلی پیشاپیش برای هر دو بلیط – چیزی که در کرایه استاندارد گنجانده نشده است و ممکن است بیش از 40 دلار دلار سنگاپور هزینه داشته باشد، نیاز دارد. (45 دلار استرالیا) یک صندلی.

در حالی که هشدار Scoot در صفحه رزرو آن برجسته است، بسیاری از خطوط هوایی قوانین مشابهی دارند. امارات، خطوط هوایی یونایتد و جت استار از جمله آنهایی هستند که برخی از مسافران را ملزم به پرداخت هزینه دو صندلی می کنند.

شرکت های حمل و نقل مختلف در سال های اخیر اقدام به پرداخت هزینه های اضافی برای مسافران بزرگتر کرده اند. با این حال قوانین در مورد غیرقانونی بودن این نوع تبعیض قیمتی نامشخص است. یونایتد ایرلاینز اصرار دارد که در ایالات متحده قانونی است، جایی که سایر شرکت‌ها نیز برای دو صندلی هزینه می‌کنند.

در کانادا، پس از صدور حکم دادگاه عالی این کشور علیه خطوط هوایی از جمله ایر کانادا در سال 2008، افراد چاق حق دو صندلی به قیمت یک صندلی برای پروازهای داخل کشور دارند.

در استرالیا، گروه حمایتی The Obesity Collective استدلال می‌کند که قوانین مربوط به «مسافران با اندازه» مبهم و ناسازگار در سراسر صنعت هستند، که به نوبه خود باعث ایجاد اضطراب، خجالت و هزینه‌های ناعادلانه برای افراد آسیب‌دیده می‌شود.

این عمل باعث درخواست قوانین قوی تر در هوانوردی استرالیا شده است، زیرا دولت کاغذ سفید خود را برای این بخش تهیه می کند.

گروه چاقی خواستار یک کد اجباری برای مقابله با این موضوع است که تبعیض علیه افراد مبتلا به این بیماری را از بین می برد و قوانین روشنی را برای همه خطوط هوایی ارائه می دهد که ثبات را برای مسافران فراهم می کند.

مدیر انجمن چاقی، تیفانی پتر، گفت که داشتن قوانین واضح برای اطمینان از اینکه خطوط هوایی بین مسافران تبعیض قائل نمی‌شوند، بسیار مهم است، «به‌خصوص که به‌نظر می‌رسد صندلی‌ها در دهه‌های اخیر کوچک‌تر شده‌اند، علی‌رغم روندی که در استرالیا از اندازه‌های بدن ما رو به افزایش است. در جهت دیگر».

او گفت: “اگر قوانین روشنی وجود داشت، زمین بازی برای خطوط هوایی یکسان می شد.”

پتر گفت که او معتقد است که تبعیض قیمتی به این دلیل رخ می دهد که طرز فکر در مورد چاقی در استرالیا با درک علمی سازگار نیست. تحقیقات در سال های اخیر به طور مداوم نشان داده است که عوامل ژنتیکی و بیولوژیکی می توانند ترکیب چربی بدن و متابولیسم فرد را تعیین کنند، نه فقط رژیم غذایی.

او گفت: «مردم فکر می کنند نباید قوانین را اصلاح کرد زیرا چاقی یک انتخاب شخصی است.

هرکسی نقشی در سلامتی خود دارد، اما وقتی صحبت از چاقی به میان می‌آید، هرکسی که شواهد علمی و پیشرفت‌های تحقیقاتی اخیر را درک می‌کند، می‌داند که این موضوع بسیار پیچیده‌تر از یک مکالمه با مسئولیت شخصی است.

پتر همچنین از عدم شفافیت در قوانین اندازه مسافران خطوط هوایی انتقاد کرد، که برخی از آنها این حق را برای خود محفوظ می دارند که در صورت عدم وجود صندلی اضافی در روز سفر، مسافر را در تاریخ دیگری به پرواز منتقل کنند.

او گفت: “درک توصیف “میهمان با اندازه” دشوار است. “چه کسی در آن قرار می گیرد؟ این خطر واقعی دارد که در روزی که قرار است کسی به گونه‌ای مورد بازجویی قرار گیرد که بسیار ناراحت‌کننده و تحقیرکننده باشد.»

کمیسیون حقوق بشر استرالیا قبلاً اعلام کرده بود که یک فرد چاق که مجبور به پرداخت هزینه بیشتری برای پرواز است، ممکن است دلایلی برای ادعای تبعیض غیرقانونی معلولیت داشته باشد. چندین گروه حقوقی و حقوق معلولان که توسط آبان نیوز استرالیا با آنها تماس گرفته شد، گفتند که قوانین موجود نامشخص است.

به گفته جرارد برودی، رئیس فدراسیون مصرف کنندگان استرالیا، پتانسیل خطوط هوایی برای نقض قوانین تبعیض در نحوه دریافت هزینه از مسافرانی که به فضای بیشتری نیاز دارند، «بر فقدان استانداردهای حمایت از مصرف کننده در حمل و نقل هوایی تأکید می کند».

این فدراسیون به فرآیند توسعه کاغذ سفید هوانوردی ارسال کرده و خواستار ایجاد یک بازرس صنعت سفر و گردشگری برای بررسی و حل شکایات از جمله شکایات مربوط به تبعیض، خدمات مشتری، یا شرایط و ضوابط نرخ بلیت هواپیما شده است.

برودی گفت: «یک بازرس همچنین می‌تواند مسائل سیستمی را شناسایی کند، یعنی جایی که یک شکایت موضوعی را مطرح می‌کند که فقط بر شاکی تأثیر می‌گذارد. سپس می‌تواند به دنبال حل و فصل موضوع برای همه آسیب‌دیدگان باشد و مسائل را به یک تنظیم‌کننده از جمله نهادهایی که مسئول اجرای قوانین ضد تبعیض هستند ارجاع دهد.

همچنین می‌تواند شکاف‌ها در حمایت از مصرف‌کننده یا نیاز صنعت به بهبود شیوه‌ها برای برآوردن بهتر نیازهای جامعه را برجسته کند.»