حقوق بازنشستگی یک مشکل پرهزینه است – و ما باید در مورد آنها صحبت کنیم | فیلیپ اینمن

سیستم بازنشستگی تحت نظر مؤسسه مطالعات مالی قرار گرفته است و نه زودتر.

بازنشستگی موضوعی آزاردهنده است و در بریتانیا کمتر مورد بحث قرار گرفته است، جایی که همیشه این احساس در میان سیاستگذاران وجود داشته است که نرخ زاد و ولد بالاتر از بسیاری از کشورهای توسعه یافته و سطوح بالای مهاجرت – تقریباً منحصراً برای افراد در سن کار – به این معنی است که بریتانیا از یک جهانی مصون است. مشکل پیری

در حالی که نرخ بالای زاد و ولد زمانی یکی از ویژگی های آمار جمعیت بریتانیا بود، تاثیر بی ثبات کننده سقوط مالی سال 2008 و ریاضت های دولتی از سال 2010 تاکنون، بسیاری از زوج ها را متقاعد کرده است که فرزندان کمتری داشته باشند یا بدون فرزند بمانند. همه گیری فقط وضعیت را بدتر کرده است.

پس از رکود پس از برگزیت پس از رفراندوم، مهاجرت در سال‌های اخیر افزایش یافته است، اما بسیاری از درآمدکنندگان چینی اوکراینی یا هنگ‌کنگ هستند و مدت اقامت آنها نامشخص به نظر می‌رسد. بنابراین بریتانیا می تواند منتظر کاهش تعداد کارگرانی باشد که از تعداد فزاینده ای از بازنشستگان حمایت می کنند.

همانطور که IFS هفته گذشته در گزارشی توضیح داد که چرا بازنگری مالی بازنشستگی را آغاز کرده است: «در سن کنونی بازنشستگی دولتی که 66 سال است، انتظار می رود که مردان به طور متوسط ​​19 سال و زنان 21 سال دیگر زندگی کنند. بنابراین عواقب کمبود تأمین برای بازنشستگی می تواند قابل توجه باشد و اثرات طولانی مدت داشته باشد.

ممکن است یک وزیر دولت به دلیل رد این ادعا که این موضوع کمتر مورد بحث قرار گرفته است، ببخشد. آیا وزرا مقادیر زیادی انرژی و پول نقد صرف نکرده اند تا مطمئن شوند بازنشستگان می توانند با هزینه های زندگی در قرن بیست و یکم کنار بیایند؟

مطمئناً درست است که دولت به دنبال محافظت از مالی بازنشستگان بوده است. ارقام وزارت کار و بازنشستگی نشان می دهد که 151 میلیارد پوند از 254 میلیارد پوند هزینه رفاهی در سال مالی جاری به 12 میلیون نفر بالای 65 سال اختصاص دارد که تنها 125 میلیارد پوند برای مستمری های دولتی هزینه شده است.

IFS می‌گوید: «به عنوان یک گروه، بازنشستگان اکنون کمتر از حد متوسط ​​در فقر درآمد نسبی قرار دارند، با نرخ 18 درصد درست قبل از همه‌گیری، در مقایسه با 31 درصد برای خانواده‌های دارای فرزند».

آمارها نشان می دهد که 57 درصد از افراد 60 تا 69 ساله و 67 درصد از افراد 70 ساله و بالاتر به حزب محافظه کار در انتخابات عمومی 2019 رای داده اند، انگیزه دیگری برای دولت ریشی سوناک، مانند دولت قبل از آن، برای محافظت از امور مالی بازنشستگان است.

این عدم بحث در مورد سایر مسائل بازنشستگی است که اهمیت دارد.

ما یک سیستم پس‌انداز بازنشستگی خصوصی داریم که درآمدها را در بین افراد بازنشسته نابرابرتر از جمعیت شاغل می‌کند. و سخت نیست که ببینیم وقتی معافیت مالیاتی به نفع افراد بهتر است، چگونه این اتفاق می افتد. کارگری که بیش از 50000 پوند در سال دریافت می کند، 40 پوند از کمک های بازنشستگی معافیت مالیاتی دریافت می کند، در حالی که فردی با میانگین 32000 پوند در سال فقط 20 پوند دریافت می کند. چرا برای همه یکسان نیست؟

IFS همچنین می گوید که تقریباً 80 درصد از مستمری بگیران مالکانی هستند که وام مسکن خود را پرداخت کرده اند و بنابراین هزینه های مسکن کمی به جز نگهداری و تعمیر دارند. چیزی که مورد بحث قرار نمی گیرد این است که چگونه این خانه های «پرداختی» معمولاً همان خانه هایی هستند که در زمانی که مستمری بگیران خانواده های خود را بزرگ می کردند، اشغال شده اند. نرخ طلاق در بریتانیا همین است – 42٪ – بسیاری از آنها اکنون تنها زندگی می کنند.

واضح است که آنها باید به محل اقامت مناسب تری نقل مکان کنند. و با این حال آنها گزینه های جذاب کمی دارند. وسوسه انگیز است که برای ماندن از آنها مالیات بگیرید زیرا از نظر مالی، همانطور که داده ها نشان می دهد، آنها نیازی به جابجایی ندارند. اما راه دیگری وجود دارد.

اندیشکده بنیاد بین نسلی به دولت گفته است که باید توسعه دهندگان را مجبور کند خانه های سالمندان را در برنامه های خود قرار دهند. در حال حاضر تعداد زیادی املاک خانوادگی در انبار خانه های بریتانیا وجود دارد. فقط خانواده ها آنها را اشغال نمی کنند.

همچنین هنگام بررسی سلامت بازنشستگان، شکاف بزرگی بین غنی و فقیر وجود دارد. کارکنان IFS افزایش سن بازنشستگی را تایید می کنند، اما مشکلات را تصدیق می کنند.

برای مثال، ما در حال حاضر میلیون‌ها نفر را داریم که آنقدر بیمار هستند که حتی قبل از رسیدن به سن بازنشستگی نمی‌توانند کار کنند. و به نظر می رسد بسیاری از مردم بریتانیا فکر می کنند که تناسب اندام و سلامت در دوران پیری نتیجه تصمیم گیری خوب است. تا حد زیادی نتیجه ژنتیک، کار یدی و فقر است. اگر مستعد ابتلا به زوال عقل هستید، یا مهندس گرما بودید و دیسکی از دستتان خارج شد، یا هرگز نتوانستید خوب غذا بخورید، احتمال اینکه در سنین پیری بیمار شوید، بیشتر است.

تنها با رویکردی جامع‌تر برای بحث در مورد دوران سالمندی – رویکردی که فراتر از جنبه‌های کاملاً مالی است – می‌توان امیدوار بود که راهی را پیش ببریم که منصفانه باشد و بچه‌های ثروتمند را تشویق کند تا غارت خود را به اشتراک بگذارند.