با وجود تساوی نجات ساکا مقابل ساوتهمپتون، امیدهای آرسنال به قهرمانی رسید لیگ برتر

در اعماق هشت دقیقه وقت اضافه، توپ برای لحظه ای افسانه ای به دست ریس نلسون، مرد آرسنال افتاد و امارات به سرعت خود را آماده کرد تا دوباره همه این کارها را انجام دهد. بازیکنان آنها در برابر ساوتهمپتون خوب و سرسخت از هیچ نتیجه ای را کسب کرده بودند، اما تساوی کمی بهتر از شکست برای امیدهای قهرمانی آنها خواهد بود. حالا جمعیت آن‌ها را به سمت دروازه کرانه شمالی آماده می‌کردند و وقتی نلسون نزدیک لبه جعبه نشانه گرفت، برای هیجان‌انگیزترین عمل دژاوو آماده شدند.

این بار نلسون با فاصله کمی شوت زد، یک انحراف از جیمز وارد پراوس، تلاش را از هدف منحرف کرد و آرسنال دیگر نزدیک نشد. قهرمانی که ماه گذشته با ترن هوایی آنها از بورنموث گذشت تکرار نمی شد: با توجه به شکست 3-1 آنها در دقیقه 88 اینجا، تماشایی ترین عملیات نجات آنها تا به حال بود، اما آنها کار بسیار سختی را برای خود تعیین کرده بودند. و احتمالا هزینه سنگینی را به همراه خواهد داشت.

در میان سر و صدایی که پس از شکست نلسون از گیلاس به وجود آمد، یک اقلیت صدادار هشدار داده بودند که تمایل آرسنال به هرج و مرج لذت بخش ممکن است به دنبال موفقیت آمیز رتبه اول نباشد. پیشنهاد تیم در اینجا نقطه پایان منطقی آن بحث بود: بازی در 14 دقیقه از شروع بازی بسیار فراتر از کنترل آنها بود، پایان های عالی توسط کارلوس آلکاراز و تئو والکات توسط برخی از مدافعان واقعاً رتبه ممکن شد، و از آن به بعد آنها همیشه بودند. سربالایی پرسه زدن اگر آنها خیلی سنجیده بودند که به لیورپول و وستهم اجازه دادند در دو بازی قبلی آنها را اصلاح کنند، حالا آرسنال به طرز غیرممکنی سرگردان بود.

بر روی کاغذ، قبل از شروع بازی، به نظر می‌رسید که این موضوع، حداقل قبل از شروع بازی، به‌عنوان تصمیم‌گیرنده احتمالی عنوان چهارشنبه در اتحاد اعلام می‌شد. اما پس از 26 ثانیه آرسنال اعتماد به نفس بیش از حدی به گلوله های آنها زد، آرون رمزدیل آنچه را که باید یک پاس مستقیم از محوطه جریمه خودش اشتباه می کرد را اشتباه گرفت و به آلکاراز اجازه مهار آسان داد. جوان چشمگیر آرژانتینی هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن داشت و از فاصله 20 یاردی یک فینیش صاف و حلقه دار به نمایش گذاشت.

هرکسی که به بازگشت بورنموث توجه می کرد، ممکن بود متوجه شده باشد که آرسنال نیز در همان اوایل و در عرض 9 ثانیه با سهل انگاری گل را واگذار کرد. اما در اینجا آنها دو نفر عقب افتادند قبل از اینکه بتوانند در پاسخ به تهدیدهای زیادی دست یابند، مارتین اودگارد در میانه میدان توپ را به زمین می اندازد و آلکاراز را تماشا می کند که دوباره یونجه می کند. این بار یک پاس کاملاً لغزنده در داخل گابریل ماگالاهس در حال چوب‌کشی به والکات گفت دقیقاً چه باید بکند و او پاسخ داد، با ضربه‌ای محکم در سراسر Ramsdale با آن ضربه‌ای که زمانی او را برای هواداران در این بخش‌ها محبوب می‌کرد.

الکساندر زینچنکو آرسنال را در یک جمع جمع کرد و به نظر می رسید که آنها سر خود را خالی کرده بودند، بوکایو ساکا پاس اودگارد را به سمت راست برد و برای گابریل مارتینلی به عقب برگرداند تا در یک ضربه رگباری چشمگیر حرکت کند. کمتر از یک پنجم طول نهایی بازی انجام شده بود و به نظر می‌رسید که نظم طبیعی از اینجا برقرار شود. با این وجود، رمزدیل، بخشی از پنج خط دفاعی که هرگز امن به نظر نمی‌رسید، مجبور شد دو دفعه از محمد الیونوسی و آلکاراز دفاع کند در حالی که سنتز بیشتر فشار آرسنال را تحمل می‌کرد. یک سهم دفاعی حیاتی از آلکاراز، دفع ضربه سر بن وایت از روی خط، باعث شد که آنها در فواصل بازی جلو بیفتند.

برتری دو گل در اواسط دوره دوم بازگردانده شد و باعث شد تا آرسنال به دلیل عدم اشتهای گاوین بازونو برای تعجیل در زدن ضربات گل، هول، پف و ناامیدی زیادی را برای آرسنال به ارمغان آورد. آلکاراز با یک کارت زرد، برای یک مدافع میانی اضافی در قالب لیانکو قربانی شده بود. یکی دیگر از مدافعان، یان بدنارک، قبل از پایان نیمه پس از برخورد با مارتینلی تسلیم شد. آرسنال که فابیو ویرا به جای گرانیت ژاکای بیمار شبی ناامیدکننده را تحمل کرد، قبل از اینکه ضربه به ظاهر قاطع به او وارد شود، اندکی از صحنه خارج شد.

این اولین حمله واقعی سنتز در نیمه بود، کایل واکر-پیترز در سمت راست زمین بازی کرد و یک کرنر به دست آورد. تحویل وارد-پروس توسط آرمل بلا-کوچاپ و دوجه کالتا-کار، که جایگزین بدنارک شده بود، با خوشحالی به سمت پست دور رفتند. آرتتا رویش را برگرداند و به خود پیچید: یک جو متشنج هوای باقی مانده را از آن بیرون می کشید.

ساوتهمپتون برای یک پیروزی بالقوه متحول کننده بود و در صورتی که گابریل ژسوس بلافاصله پس از گل گل را از دست داد، با تمام شدن دقایق مطمئن به نظر می رسید. امارات به سختی از باور تپش می‌پرداخت، اما پس از آن اودگارد، با شکوفایی خارج از منطقه، به آرسنال امید داد و پاهای میهمان شبیه بتون شد. ساکا به سرعت از یک ریباند وارد زمین شد و وقتی هیئت داور چهارم متوقف شد، تعداد کمی در ورزشگاه نمی توانستند تصور کنند که آرسنال دوباره سقف را بر باد می دهد.

در آن طلسم اضافه شده پر هرج و مرج، لئاندرو تروسارد به تیر دروازه برخورد کرد و حتی پس از تماس نزدیک نلسون، توپ از طریق تماس های مختلف که شایستگی مشکوک برای پنالتی داشتند، به طرز وحشیانه ای دور محوطه جریمه Saints چرخید. آرسنال را نمی‌توان به خاطر پایبندی به ماموریتش مقصر دانست، اما برای پیچیده‌تر کردن آن از آنچه که باید بود، هزینه کرد.

هیچ کدام از بازیکنان نمی‌دانستند سوت را کجا نگاه کنند: ساوتهمپتون باید از این عملکرد به عنوان مبنایی برای فرار عالی استفاده کند، اما به وضوح دید که فرصت از دست رفته است. آرسنال به طور دسته جمعی به زانو در آمد و باید انرژی جدیدی برای دستیابی به چیزهای غیرمحتمل در سیتی پیدا کند.