وقتی منچستریونایتد در فینال جام حذفی در سال 1983 برایتون را شکست داد | جام حذفی

جیروزنامه‌نگارانی که می‌خواهند درباره شانس بدنام لحظه آخری او در فینال جام حذفی 1983 صحبت کنند، احتمالاً چند بار اخیراً با ordon Smith تماس گرفته شده است. اما بی انصافی است که اسمیت را برای آن مسابقه و لحظه به تنهایی به خاطر بسپاریم. مانند بسیاری از فینال‌ها در روزهای پرافتخار مسابقات، آن روز در ماه می بسیار بیشتر از خود بازی بود: شخصیت‌های درگیر، داستان افسانه برایتون سقوط‌کرده به ومبلی، درد استیو فاستر، آهنگ‌های تیم، بنرها، چیزهای وحشتناک. زمین و یک هلیکوپتر «و اسمیت باید گل بزند»، نقطه‌ای است که همه جاده‌ها در این داستان به آن منتهی می‌شوند، اما حفاری عمیق‌تر لذت‌های بیشتری را ایجاد می‌کند.

زمانی که برایتون در دور سوم ژانویه وارد رقابت شد، امید چندانی برای رسیدن به ومبلی وجود نداشت. درست بالای منطقه سقوط دسته یک تحت مدیریت جیمی ملیا، هدف اصلی آنها ماندن در پروازهای برتر بود. اما به دور از فشار لیگ، مردان ملیا اوج گرفتند.

پیروزی مجدد مقابل نیوکاسل و کوبیدن 4-0 منچسترسیتی توپ را به گل تبدیل کرد، اگرچه به نظر می رسید ماجراجویی آنها در آنفیلد در دور پنجم به پایان می رسد. اما پیروزی خیره کننده 2-1 مقابل لیورپول رقابت را باز کرد و ستاره ملیا با نزدیک شدن به برج های دوقلوی ومبلی طلوع کرد. ملیا با کفش‌های سفید، تیز هوش و دوست دختر معروفش، وال لوید، رویایی بود. او در ماه مارس به عنوان سرمربی دائمی منصوب شد و برایتون در جام حذفی پیش رفت و نوریچ را در یک چهارم نهایی شکست داد و سپس در نیمه نهایی مقابل شفیلد ونزدی در یک هایبوری غرق آفتاب پیروز شد.

ملیا این رویا را به واقعیت تبدیل کرده بود. همانطور که هافبک جیمی کیس در زندگی نامه خود یعنی هارد کیس توضیح داد، متأسفانه، یک مشکل کوچک وجود داشت. «دوی جام درخشان بود، هزاران هوادار حضور داشتند. همه با جادو و رویای ومبلی بالا رفتند، اما در آن پس زمینه، سخت بود که تیم را برای مبارزه بی پایان برای کسب امتیاز لیگ انگیزه ایجاد کرد.

برایتون در آخر هفته آخر فصل سقوط کرد و ناراحتی بیشتری برای باشگاه و کاپیتانش وجود داشت. فاستر در پایان ماه آوریل مقابل ناتس کانتی کارت زرد دریافت کرد که به معنای محرومیت او برای فینال بود. به طور مضحک، اگر به جای کارت زرد به او کارت قرمز نشان می داد، محرومیت دو بازی او به یک کاهش می یافت و او را واجد شرایط حضور در ومبلی می کرد. فاستر که می دانست برای بازی در فینال باید اخراج شود، تمام تلاش خود را کرد تا زرد دوم را دریافت کند. هنگامی که این کار شکست خورد، مدافع میانی فدراسیون فوتبال را به دادگاه عالی برد تا نسبت به محرومیت اعتراض کند. امیدهای او پس از یک پرونده پنج ساعته بر باد رفت. فاستر پس از جلسه گفت: «نمی توانم بگویم از امروز لذت بردم. “مثل این بود که تمام دندان هایت را بیرون آورده باشند – به آرامی.”

یونایتد مشکلات انتخابی خود را داشت، رمی موزس نیز فینال را به دلیل محرومیت از دست داد و روی ران اتکینسون فشار وارد شد. یونایتد در حضور قبلی خود در ومبلی کوتاهی کرده بود و پس از وقت‌های اضافه در فینال جام میلک با نتیجه 2-1 به لیورپول باخت، اما آنها مورد علاقه‌های بزرگی برای شکست دادن برایتون بودند. بوکی ها یونایتد را 3-10 برای پیروزی و برایتون 7-2 قیمت گذاری کردند.

یونایتد همچنین در نبرد آهنگ های جام حذفی پیروز شد، با گلوری گلوری من یونایتد در رتبه 13 جدول و The Boys در Old Brighton Blue تنها به شماره 65 رسید. برتری اولیه برای افراد مورد علاقه، اما برایتون با یک گل دیرهنگام پاسخ داد. اکولایزر، زمانی که کیس و اسمیت برای مدت کوتاهی به عنوان مجری در Top of the Pops ظاهر شدند.

ساخت بازی در میان قحطی پوشش تلویزیونی در آن زمان یک جشن بود. نبرد بین بی‌بی‌سی و آی‌تی‌وی از ساعت 11 صبح با معرفی مدیران و بازیکنان، کمدی توسط جیمی تارباک و دنیس نوردن آغاز شد و فصل قبل از رویداد اصلی مرور شد. بخش بزرگی از پوشش، تیم‌ها را در راه ومبلی دنبال می‌کرد و در سال 1983 پیچیدگی رخ داد. برایتون، با حمایت مالی کالدونیای بریتانیا، با هلیکوپتر به ومبلی رفت، سفری که در بی‌بی‌سی به تفصیل پوشش داده شد. چه کسی نمی خواهد به صحبت های دیوید کلمن در مورد پیشرفت یک هلیکوپتر در آسمان خاکستری لندن گوش دهد؟

بعد از اینکه «Abide With Me» را کنار گذاشتند، بازیکنان از تونل بیرون آمدند و صدای غرشی شنیده شد، معاون کاپیتان برایتون، تونی گریلیش، موقتاً یک هدبند برای ادای احترام به فاستر بست. اگر چه برای فاستر و موزس ناراحتی وجود داشت، برخی از داستان‌های دیگر پیرامون آن فینال مربوط به جام حذفی بود: دفاع کناری گراهام پیرس که یک سال پس از بازی مقابل آنها برای بارنت غیر لیگ برتری، برایتون ظاهر شد. گری هاولت 20 ساله در حال بازی در ومبلی یک سال پس از آزادی توسط کاونتری به صورت رایگان. آلن دیویس وینگر یونایتد اولین بازی خود در جام حذفی را انجام داد.

پس از آن همه انتظار و انتظار، آیا فینال یک ناامیدی خواهد بود؟ شانسی وجود ندارد. روی سطحی مرطوب و باتلاقی، تکل‌ها به خوبی انجام می‌شد: کیس روی برایان رابسون و ری ویلکینز، نورمن وایتساید روی کریس رمزی. اما بین نبردها در میانه میدان لحظات واقعی با کیفیت وجود داشت. اسمیت در دقیقه 14 با یک ضربه سر خوب از روی ارسال هاولت دروازه را باز کرد، لحظه ای که اغلب به دلیل پایان مسابقه برای مهاجم فراموش می شود.

با توسعه نیمه دوم، یونایتد شروع به کنترل کرد. فرانک استپلتون در دقیقه 55 بازی را به تساوی کشاند و در دومین فینال جام حذفی خود گلزنی کرد – او در سال 1979 مقابل یونایتد برای آرسنال گلزنی کرد – و زمانی که ویلکینز در 18 دقیقه مانده به پایان بازی با پای چپ با ضربه پای چپ زیبا از گراهام موزلی گذشت، برایتون روی طناب بود.

به اعتبار آنها، مستضعفان حاضر به رفتن نشدند. در حالی که تنها سه دقیقه باقی مانده بود، یک روال هوشمندانه کرنر باعث شد که توپ به پای گری استیونز عالی برسد و پایان پرقدرت او باعث شد تا بازی به وقت اضافه کشیده شود. با توجه به اینکه هر دو دسته از بازیکنان در سطحی پر انرژی خسته به نظر می رسیدند، پخش مجدد اجتناب ناپذیر به نظر می رسید.

سپس شانس اسمیت رسید. کیس با مایکل رابینسون وارد دروازه شد و فوروارد کوین موران و گوردون مک کوئین را برید و توپ را به سمت اسمیت فرستاد. او در دقیقه 120 پای راستش را عقب کشید. شکوه اشاره کرد. پیتر جونز عالی، در اظهار نظر در رادیو 2، گفت: “رابینسون با قدرت به جلو می رود. او داخل محوطه جریمه منچستریونایتد است. او اسمیت را پیدا می کند. و اسمیت باید گل بزند. و او گل نزده است. و بیلی آن را نجات داده است.” برایتون شانس خود را از دست داده بود، همانطور که کیس در زندگینامه خود اعتراف کرد: “شما شانس زیادی برای کسب مدال در جام حذفی ندارید و شانس ما آمده و رفته است.”

فاستر برای بازی مجدد پنجشنبه شب بازگشت، اما یونایتد برنده های آسانی را از آن خود کرد. دو گل از رابسون و گل دیگری از وایتساید باعث برتری 3-0 آنها در نیمه دوم شد. هواداران یونایتد می‌خواندند: «استوی فاستر، چه تفاوتی ایجاد کردی». آرنولد موهرن در نیمه دوم یک جام دیگر از روی نقطه را اضافه کرد و یونایتد اولین جام خود را در شش سال گذشته به دست آورد. کیس گفت: “ما همه چیز را در آن بازی قرار داده بودیم و وقتی چند روز بعد بازی دوباره شروع شد، چیزی برای ما باقی نمانده بود.”

اما برایتون چه نقشی در جام حذفی 1983 ایفا کرد و چه خاطرات خوبی برای هوادارانش. دیوید لیسی در آبان نیوز درباره اولین مسابقه نوشت: «برایتون و یونایتد در دو ساعت دویدن در زمینی غمگین، موفق شدند مونتاژی از تصاویر و احساسات چندین فینال بهتر ومبلی ایجاد کنند. فینال 1983 خاطره انگیزی بود، حتی اگر لحظاتی در بازی وجود داشته باشد که برخی بازیکنان ترجیح می دهند فراموش کنند.