استرالیای بی امان آماده برای اثبات خلأ در کلاس مقابل انگلیس است | جام جهانی کریکت زنان

Oیک طرف فینال جام جهانی پیش رو یکشنبه اجتناب ناپذیر است. در کریکت 50 اور، استرالیایی ها مانند دارث ویدر راهپیمایی می کنند: اکنون ماشینی تر از انسان، پیچ خورده و شیطانی. شما می توانید استدلال کنید که اغراق آمیز است، اما آنها بی رحمی تحمیلی دارند. استرالیا پس از شکستن رکورد جهانی 26 بازی خود در ماه سپتامبر، بلافاصله شروع به ساخت بازی بعدی کرد. این تیم در حال حاضر در رده 11 قرار دارد که شامل 8 پیروزی بی نقص در این رقابت های جام حذفی می شود. نیمه نهایی آنها مقابل هند وست یک ضربه کوبنده بود.

روی دیگر سکه بعید است. چند ماه پیش انتظار می رفت که مدافع عنوان قهرمانی برای این جایزه به چالش بکشد، اما انگلیس مانند یک سه چرخه یک چرخ در میان خاکستر تکان خورد، سه بازی اول خود در جام جهانی را باخت، سپس به دو پیروزی که برای صعود به قله نیاز داشت، دچار شکست شد. چهار نیمه نهایی آنها مقابل آفریقای جنوبی بود، تیمی که تنها باختش در مسابقات، یک باخت رقابتی مقابل استرالیا بود. اما زمانی که آفریقای جنوبی 5 بار دنی وایات را از دست داد، دروازه بان انگلیس تقریباً چاره ای جز ساختن یک قرن پیروز نداشت.

هر چند شایستگی آنها قابل بحث باشد و سالهای اخیر آنها در برابر استرالیا ضعیف باشد، انگلیس در فینال است. زیبایی برای یک آدم ضعیف این است که فقط یک ناهنجاری برای گرفتن جایزه لازم است. هسته ای از بازیکنان این موقعیت را قبلاً تجربه کرده اند. اکنون که وایات جایگزین لورن وینفیلد اسمیت ضعیف شده است، بسیاری از مهاجمان در مسابقات شرکت کرده اند، اگرچه انگلیس با این توهم ادامه می دهد که امی جونز در حال انجام این کار در سن 5 سالگی است و کاترین برانت دریانورد یک بازیکن است. شماره 7.

با بازی بولینگ، برانت اکنون بیش از واقعیت به شهرت خود عمل می کند، هنوز هم در مورد تفسیر به عنوان یک سرعتی صحبت می شود، زمانی که احتمال بیشتری دارد از توپ های کندتر پشت دست استفاده کند. شریک توپ جدید او Anya Shrubsole شباهت زیادی به بازیکنی ندارد که در سال 2017 انگلیس را به پیروزی رساند، اگرچه اجمالی از این چرخش و زیپ در طلسم نیمه نهایی او دیده می شد. با Nat Sciver به عنوان تنها گزینه بولینگ در بین شش نفر برتر، و چارلی دین هنوز راه خود را پیدا می کند، بسیاری از کلاس های سوفی اکلستون و دقت دریانورد کیت کراس متکی هستند. اما استرالیایی‌ها اکلستون را برای 77 ران در آخرین دیدارشان غارت کردند و کراس را برای 62 ران غارت کردند.

این چیزی است که در مورد استرالیا وجود دارد. اگر آلیسا هیلی شروعی درخشان نداشته باشد، مانند صد در نیمه نهایی خود، آنگاه راشل هاینز 80 را جمع آوری خواهد کرد تا در اینینگ پایین بیاید. یا مگ لنینگ و الیز پری برای آن شراکتی که در طول سال‌ها هنوز به طور متوسط ​​نزدیک به صد اجرا می‌شود، گرد هم می‌آیند. در صورت عدم موفقیت، بث مونی با توانایی ایفای هر نقشی که لازم است وارد می شود و به سرعت ثابت می کند که او اکنون بهترین بازیکن این تیم است. اش گاردنر در انتظار فرصتی برای پرتاب به سمت حصار شناور است. Tahlia McGrath در سال گذشته پیشرفت کرده ترین در جهان است و ممکن است تا شماره 7 شوت نکند.

در صورت بعید که اسپاسم کمر پری او را از فینال دور کند، آنابل ساترلند مستقیماً وارد می‌شود، یک بازیکن همه‌جانبه که آن طلسم بی‌اعصاب را برای نجات آزمایش خاکستر در کانبرا در ژانویه انجام داد. گاردنر و مک گرات هر دو کاسه. مگان شوت همچنان توپ را یک مایل می چرخاند، دارسی براون آن را سریعتر از هر کس دیگری در تورنمنت شلیک می کند، آلانا کینگ بازیکنان را به شکلی متفاوت با چرخش پا می ترساند، و دارت های دست چپ جس یوناسن همچنان او را به عنوان دومین پرتاب کننده برتر جهان معرفی می کند. .

اینها چیزهایی است که باعث ایجاد شکاف بین تیم ها در شرایط فعلی شده است. انگلیس ترکیب ضربه‌زنی خود را کوتاه می‌کند تا یک کاسه‌زن اضافی را فشرده کند و همچنان حملاتی با تنوع و کیفیت کمتر نسبت به استرالیا دارد که به 9 ضربه می‌زند. در جایی که انگلیس به سرعت به گزینه‌های کوتاهی نگاه می‌کند، استرالیا می‌تواند به سراغ دیگری برود، سپس به دیگری روی آورد.

بیشتر از همه، جایی که انگلیس در چند ماه اخیر لکنت داشته و اشتباه کرده است، آنها در داخل و خارج از زمین از خودشان مطمئن نیستند. استرالیایی ها این کار را نکرده اند. جایی که انگلیس در مورد امید به موفقیت صحبت کرده است، استرالیا به سادگی خوب بوده است. جایی که انگلیس در مورد اوج گرفتن در زمان مناسب صحبت کرده است، استرالیا هر بار به اوج خود رسیده است. از ابتدای این جام جهانی به همین منوال بوده است و برای جلوگیری از ادامه آن تا انتها به چیز بسیار خاصی نیاز است.