تجاوز روسیه به درخواست ها برای تجدید نظر در مورد واردات اورانیوم ایالات متحده منجر می شود

واشنگتن – در حالی که رهبران غربی برای پاسخ به تهاجم روسیه به اوکراین با اقداماتی برای کاهش واردات سوخت‌های فسیلی روسیه رقابت می‌کنند، قانون‌گذاران و مقامات آمریکایی با یک دوراهی خاردار بر سر منبع دیگری از انرژی مواجه هستند: اورانیوم روسیه که نیروگاه‌های هسته‌ای آمریکا را تامین می‌کند.

در حالی که پرزیدنت بایدن واردات نفت، گاز و زغال سنگ روسیه را در ماه گذشته ممنوع کرد، دولت وی بلافاصله اقدامی برای توقف واردات اورانیوم از روسیه نکرد. به گفته اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده، ایالات متحده برای حدود 16 درصد اورانیوم خود در سال 2020 به روسیه متکی بود و 30 درصد دیگر از دو شریک نزدیک این کشور، قزاقستان و ازبکستان، متکی بود.

صادرات نفت و گاز روسیه به دلیل تلاش کشورهای غربی برای اعمال مجازات های اقتصادی بر این کشور بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اما تهاجم به اوکراین، فروش اورانیوم روسیه به ایالات متحده، بزرگترین مصرف کننده این فلز در جهان را نیز در کانون توجه قرار داده است، جایی که انرژی هسته ای حدود 20 درصد از تولید برق را تشکیل می دهد.

ناامیدی از جنگ به مقامات انرژی که انرژی هسته‌ای را کلید چشم‌انداز بلندمدت آقای بایدن برای کاهش انتشار کربن می‌دانند و اعضای کنگره که سال‌ها برای افزایش تولید و غنی‌سازی اورانیوم داخلی بحث می‌کردند، هدف مشترکی ایجاد کرده است. به هر دو اردوگاه، تجاوز روسیه به ایالات متحده برای کاهش وابستگی خود به اورانیوم وارداتی و سرمایه گذاری در تامین کنندگان داخلی که می تواند به نیروگاه های نسل بعدی نیروگاه های هسته ای کمک کند، فوریت می بخشد.

سناتور جان باراسو، جمهوری خواه ایالت وایومینگ، در ماه مارس لایحه ای را برای ممنوعیت واردات اورانیوم روسیه ارائه کرد و هفته گذشته لایحه ای مطابق با دو حزب در مجلس نمایندگان ارائه شد.

آقای باراسو در بیانیه ای گفت: «در حالی که ممنوعیت واردات نفت، گاز و زغال سنگ روسیه گام مهمی است، اما نمی تواند آخرین گام باشد». “ممنوعیت واردات اورانیوم روسیه بیشتر هزینه ماشین جنگی روسیه را کاهش می دهد، به احیای تولید اورانیوم آمریکا و افزایش امنیت ملی ما کمک می کند.”

کاترین هاف، منتخب آقای بایدن برای رهبری دفتر انرژی هسته ای وزارت انرژی، در جلسه تاییدیه خود در ماه گذشته، گفت که حمله به اوکراین آسیب پذیری صنعت هسته ای را نشان می دهد و نیاز به افزایش تولید داخلی را برجسته می کند.

او گفت: «بسیار مهم است که خودمان را از منابع ناپایدار و غیرقابل اعتماد سوخت های حیاتی خود، از جمله اورانیوم دور کنیم.»

ایالات متحده از پایان جنگ سرد به دنبال مدیریت اتکای خود به اورانیوم روسیه بوده است. بر اساس توافقی که در سال 1992 با وزارت انرژی اتمی روسیه حاصل شد، ایالات متحده به دنبال محدود کردن خرید اورانیوم روسیه به حدود 20 درصد از کل نیاز خود بود. اصلاحیه این توافقنامه که در سال 2020 امضا شد، با هدف کاهش بیشتر واردات به 15 درصد تا سال 2028 انجام شد.

اما تا سال 2020، نزدیک به نیمی از اورانیوم مورد استفاده برای سوخت در ایالات متحده از روسیه، قزاقستان و ازبکستان وارد می شد. توافق اصلاح شده به ایالات متحده اجازه می دهد تا 24 درصد از سوخت هسته ای خود را در سال آینده از روسیه خریداری کند.

با پیچیده تر کردن مسائل، وزارت انرژی در سال 2020 برنامه هایی را برای سرمایه گذاری تا 3.2 میلیارد دلار در توسعه نسل جدیدی از راکتورهای پیشرفته – از جمله راکتوری که توسط TerraPower، شرکتی که توسط بیل گیتس تأسیس شده است – که بر انواع غنی تر متکی است ابداع کرد، اعلام کرد. اورانیومی که فقط در مقیاس تجاری توسط روسیه تولید می شود.

تأمین‌کنندگان داخلی برای سرمایه‌گذاری در تولید این سوخت – اورانیوم با سنجش بالا، با غنای پایین یا HALEU – مردد بوده‌اند، زیرا راکتورهای پیشرفته‌ای که می‌توانند از آن استفاده کنند هنوز سال‌ها از تکمیل آن باقی مانده است.

مت بوون، محقق پژوهشی در مرکز سیاست جهانی انرژی در دانشکده روابط بین‌الملل و عمومی دانشگاه کلمبیا، گفت: «اینطور نیست که کسی فکر کند ما نمی‌توانیم به آن برسیم. “اما این مستلزم هزینه است و هیچ یک از آنها به دلایل بسیار قابل درک مایل نبودند که این سرمایه گذاری را انجام دهند زیرا مطمئن نیستند که آیا این پروژه های راکتور واقعاً قرار است اتفاق بیفتد.”

راکتورهای جدید به گونه ای طراحی شده اند که ارزان تر، ایمن تر و کارآمدتر از راکتورهای قدیمی تر باشند. آنها به امید جایگزینی برخی از 93 رآکتوری که در حال حاضر در سرتاسر ایالات متحده در حال فعالیت هستند، که بسیاری از آنها بیش از 40 سال قدمت دارند و به پایان عمر مورد نظر خود نزدیک می شوند، پیشنهاد شده اند.

اما با توجه به اقدامات روسیه، TerraPower و سایر شرکت‌هایی که در حال توسعه راکتورهای جدید هستند، گفته‌اند که از سوخت غنی‌شده روسیه استفاده نخواهند کرد، حتی اگر هیچ جایگزین تجاری وجود نداشته باشد.

از آنجایی که نیروگاه‌های هسته‌ای قدیمی به تدریج بازنشسته می‌شوند، در صورت عدم ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای جدید، منابع تجدیدپذیر مانند انرژی بادی و خورشیدی باید به شدت افزایش یابد تا شکاف تولید برق بدون کربن پر شود.

در جلسات استماع اخیر در کاپیتول هیل، برخی از سناتورها در مورد درخواست از وزارت انرژی برای کمک به ایجاد سوخت مورد نیاز برای پروژه های رآکتور پیشرفته در کوتاه مدت بحث کرده اند. این وزارتخانه دارای ذخایر محدودی از اورانیوم غنی شده است که می‌تواند با مواد غنی‌نشده مخلوط شود و سوختی تولید کند که در راکتورهای پیشرفته قابل استفاده است.

اما برای ایجاد جریان ثابت اورانیوم برای نیروگاه‌های هسته‌ای موجود و مدل‌های آتی، قانون‌گذاران همچنین خواستار تجدید بودجه برای معادن و تأسیسات غنی‌سازی شده‌اند که مدت‌هاست بیکار مانده یا تولید را کاهش داده‌اند.

ایالات متحده دارای ذخایر قابل توجه اورانیوم در ایالت هایی مانند وایومینگ، تگزاس و نیومکزیکو است. اما تاریخ آشفته زیست محیطی برخی سایت ها و تأثیری که آنها بر زمین های قبیله ای داشته اند، نگرانی های دیرینه در مورد ازسرگیری تولید اورانیوم در مقیاس بزرگ در داخل کشور را نیز زنده کرده است.

سناتور مارتین هاینریش، دموکرات نیومکزیکو، در جلسه استماع در مورد زنجیره‌های تامین مواد معدنی حیاتی در روز پنج‌شنبه، به چالش‌های زیست‌محیطی ادامه‌دار ناشی از یک معدن در پوئبلو لاگونا، یک سایت Superfund در ایالت او اشاره کرد که برای دهه‌ها تلاش‌های پاکسازی را به چالش کشیده است.

آقای هاینریش گفت: «محل‌های استخراج و آسیاب اورانیوم هنوز زباله‌های رادیواکتیو را وارد آب‌های زیرزمینی ما می‌کنند. “هنوز به سختی بازیابی شده است.”

این سوال که چگونه می توان از صنعت هسته ای حمایت کرد در حالی که از تامین کنندگان روسی دور شد، به احتمال زیاد یک اولویت فوری برای دکتر هاف خواهد بود که می تواند در این ماه توسط سنا تایید شود.

سال گذشته، وزارت انرژی با برنامه ریزی برای ایجاد یک ذخیره ملی که اورانیوم خریداری شده از تولیدکنندگان داخلی را تا حدی برای کمک به راه اندازی صنعت ذخیره می کند، ادامه داد. کنگره 75 میلیون دلار در سال 2020 برای کمک به تامین مالی ذخیره اختصاص داد، اما هیچ خریدی انجام نشده است.

اما تلاش برای شروع خرید اورانیوم برای ذخیره با مقاومت دموکرات ها از جمله سناتور ادوارد جی مارکی از ماساچوست مواجه شد. در نامه‌ای سال گذشته، آقای مارکی و پنج عضو مجلس استدلال کردند که ایجاد این ذخیره‌گاه «یک تهدید جدی برای سلامت جوامع قبیله‌ای و عدالت محیطی و همچنین برای محیط زیست کلی» است.