پس از تسویه حساب فاکس، حمله به حمایت های رسانه ای احتمالا ادامه خواهد داشت

حل و فصل دعوای دعوی Dominion Voting Systems علیه فاکس نیوز در آخرین لحظه، آزمون پرمخاطره حمایت‌های متمم اول را که در اختیار رسانه‌ها قرار داده شده بود، خنثی کرد. اما به احتمال زیاد چالش های بیشتری در افق وجود دارد.

تقریباً 60 سال پس از تصمیم وحدت رویه دادگاه عالی در نیویورک تایمز علیه سالیوان، که برنده شدن در پرونده های افترا علیه رسانه ها را برای شخصیت های عمومی دشوارتر کرد، این حکم تاریخی مورد تهاجم مستمر قضات، سیاستمداران و وکلا است، نه همه. از آنها محافظه کار هستند.

دعوای Dominion، که در آن شرکت ماشین‌های رای‌گیری به دلیل انتشار اخبار نادرست درباره نقش Dominion در انتخابات 2020 از فاکس نیوز 1.6 میلیارد دلار غرامت طلب کرد، این پتانسیل را داشت که این بحث را تغییر دهد.

اگر فاکس نیوز شکست بخورد، یک سازمان خبری قدرتمند با احتمال شکستن خسارت مواجه می شود. اما یک پیروزی برای شبکه خبری کابلی می‌توانست سؤالاتی را – حتی در میان وکلایی که از رسانه‌های خبری نمایندگی می‌کنند – ایجاد کند در مورد اینکه آیا تفسیر دادگاه‌های فدرال از متمم اول قانون اساسی، مسئولیت‌پذیری کسی را برای دروغ‌های بی‌ملاحظه و مضر غیرممکن می‌سازد.

تصادفی نیست که موسس یکی از شرکت‌های حقوقی که نماینده Dominion بود، کمپینی را برای وادار کردن دادگاه عالی به لغو تصمیم خود در سالیوان رهبری می‌کند.

توافق فاکس نیوز برای پرداخت 787.5 میلیون دلار – یکی از بزرگترین پرداخت هایی که تاکنون در یک دعوای افترا – به این معنی است که دامنه حکم سالیوان این بار مورد آزمایش قرار نخواهد گرفت.

در آن تصمیم سال 1964، قضات حکم دادند که برای برنده شدن در دعوی افترا، مقامات دولتی باید بیش از نشان دادن اینکه نادرستی واقعی در یک مقاله به آنها آسیب می رساند، انجام می دادند. آنها همچنین باید ثابت می‌کردند که آن دروغ‌ها محصول «بدخواهی واقعی» است – به عبارت دیگر، آنها عمدی یا ناشی از بی‌توجهی بی‌ملاحظه به حقیقت هستند.

برای دهه‌ها، حکم سالیوان به طور گسترده به عنوان یک محافظ اساسی در نظر گرفته می‌شد که به روزنامه‌نگاران اجازه می‌داد تا چهره‌های عمومی را به طور تهاجمی پوشش دهند، بدون ترس از اینکه انتشار تصادفی یک اشتباه – حتی یک اشتباه جدی – می‌تواند آنها را در معرض آسیب‌های مخرب قرار دهد.

اما طی چند سال گذشته، با رئیس جمهور سابق دونالد جی. ترامپ و دیگر رهبران محافظه کار که رسانه های خبری را مورد انتقاد قرار دادند، این اجماع به هم ریخته است.

نقطه عطفی در سال 2019 بود که دادگاه عالی تصمیم گرفت به پرونده ای رسیدگی نکند که در آن زنی که بیل کازبی را به تجاوز متهم کرده بود به دلیل افترا از او شکایت کرده بود. قاضی کلارنس توماس، که موافقت کرد دادگاه نباید این پرونده را بپذیرد، نوشت که تصمیم سالیوان و برخی از احکام بعدی دادگاه “تصمیمات مبتنی بر سیاست بودند که به عنوان قانون اساسی ظاهر می شدند” و باید لغو شوند.

همفکری آتشین قاضی توماس، کمپینی را برای از بین بردن حمایت های متمم اول قانون اساسی برای رسانه های خبری تسریع کرد. دو سال بعد، قاضی نیل ام. گورسوچ نیز آمادگی خود را برای بازنگری در سالیوان نشان داد، که به گفته او «به یک یارانه آهنین برای انتشار مطالب نادرست به وسیله ابزارها و در مقیاسی که قبلاً غیرقابل تصور بود، تبدیل شد».

در پرونده‌های اخیر دادگاه، سیاستمداران جمهوری‌خواه که از رسانه‌های خبری به دلیل افترا شکایت می‌کنند – از جمله نامزدهای سابق سنا، دان بلانکنشیپ و روی مور و نماینده سابق کنگره، دوین نونز – صراحتاً قضات را تحت فشار قرار داده‌اند که حکم سالیوان را کنار بگذارند.

گذشته از تلاش برای برنده شدن در پرونده های آنها، هدف ظاهری ارائه ابزاری به دادگاه عالی برای بررسی مجدد سالیوان بود.

لی لوین، یک وکیل برجسته قانون اصلاح قانون اساسی که تا زمان بازنشستگی خود به طور منظم نماینده نیویورک تایمز و سایر سازمان های خبری بود، گفت: «این قطعاً استراتژی است. ادامه خواهد داشت.»

در همان زمان، گروه‌های محافظه‌کار مانند بنیاد هریتیج و انجمن فدرالیست، پانل‌های عمومی را تشکیل داده‌اند تا در مورد اینکه چگونه حکم سالیوان ظاهراً به روزنامه‌نگاران مغرض و کینه‌جو اجازه می‌دهد تا دشمنان خود را بدون مجازات بدنام کنند.

الیزابت ام. لاک، شریک موسس کلر لاک، یک شرکت حقوقی افترا که نماینده Dominion در شکایت خود علیه فاکس نیوز بود، به عنوان یکی از سرسخت ترین مدافعان برای لغو حکم سالیوان ظاهر شده است.

خانم لاک در سال جاری گفت: «عملاً غیرممکن است که یکی از این موارد را بیاورید و برنده شوید. رسانه ها «از مسئولیت مصونیت کامل دارند». (در واقع، شرکت حقوقی خانم لاک و دیگران اخیراً احکام چند میلیون دلاری هیئت منصفه را برای شخصیت های عمومی که از رسانه ها به دلیل افترا شکایت می کنند، دریافت کرده اند.)

خانم لاک در یک رویداد تلویزیونی صحبت می کرد که فرماندار فلوریدا ران دیسانتیس میزبانی آن را برای ایجاد پشتیبانی برای معکوس کردن سالیوان برگزار کرد.

او می‌گوید: «اگر آن‌ها بدانند که می‌دانید چه می‌دانید، به افزایش اخلاق در رسانه‌ها و همه چیز کمک می‌کرد؟ آقای دیسانتیس در مراسم فوریه که عبارت «حقیقت صحبت کن» بر روی صفحه نمایش نقش بسته بود، گفت: «شما به کسی لکه دار می‌شوید، می‌دانید که این دروغ است و تکالیف خود را انجام نداده‌اید، باید برای آن پاسخگو باشید. پشت سر او (در واقع، حکم سالیوان روزنامه نگاران را در برابر مسئولیت محافظت نمی کند، اگر بدانند آنچه منتشر می کنند نادرست است.)

آقای دیسانتیس قانونگذار ایالتی را تحت فشار قرار داده است تا حمایت های قانونی از رسانه ها را کاهش دهد، که برخی کارشناسان آن را تلاشی برای راه اندازی دعوی قضایی می دانند که به دادگاه عالی فرصتی می دهد تا در مورد سالیوان تجدید نظر کند.

حل و فصل عظیم Dominion استدلال‌های خانم لاک، آقای DeSantis و دیگران را که اساساً پرونده‌های افترا برای شخصیت‌های عمومی غیرقابل پیروزی است، تضعیف کرد.

رادنی اسمولا، یکی از وکلای Dominion در کنار شرکت خانم لاک، گفت: «این نمونه‌ای از این است که چگونه شاکیان می‌توانند برنده شوند – و برنده شوند – و برنده شوند – تحت استاندارد سوء نیت واقعی. “این مقداری از اکسیژن را از آن بحث می گیرد” که پرونده های افترا غیرقابل برنده شدن هستند.

اما، او گفت، دلیل بزرگ بودن این توافق این بود که وکلای Dominion از فرآیند کشف قانونی برای کشف سوابقی استفاده کرده بودند که در آن مدیران فاکس و شخصیت‌های پخش خصوصی به طور خصوصی تصدیق کردند که ادعاهایی که در مورد Dominion دستفروشی می‌کردند، دروغ بود.

آقای اسمولا که رئیس دانشکده حقوق و تحصیلات تکمیلی ورمونت است، گفت که این نشان می‌دهد که قضات در پرونده‌های افترا باید بیشتر به شاکیان اجازه دهند قبل از اینکه دادگاه را متقاعد کنند که متهمان با سوء نیت واقعی عمل کرده‌اند، دست به کشفیات بزنند.

او گفت: «این واقعیت که دادگاه در اینجا به Dominion فرصت داد تا درگیر اکتشاف شود، راه را برای پیروزی هموار کرد. این پرونده نمونه نهایی آن است – ایجاد یک پرونده سوء نیت واقعی بدون کشف واقعاً دشوار است.

مشخص نیست که آیا حل و فصل Dominion بر عدالت توماس یا قاضی Gorsuch تأثیر می گذارد. استدلال قاضی توماس برای براندازی سالیوان عمدتاً مبتنی بر ادعای او – که برخی از محققان حقوقی با آن مخالفت می کنند – استوار بود که هیچ دلیل تاریخی برای استاندارد بدخواهی واقعی دادگاه وجود ندارد. قاضی گورسوچ بیشتر بر مفاهیم عملی استاندارد متمرکز بود.

خانم لاک به نوبه خود، نتیجه دعوای Dominion را تاییدی بر این باور او می‌دانست که رسانه‌های خبری باید مهار شوند.

او روز چهارشنبه در ایمیلی نوشت: «اندازه سکونتگاه Dominion نشان می‌دهد که رسانه‌های آمریکایی چقدر راحت به مردم در رژیم سالیوان دروغ می‌گویند. نمونه های بی پایان دیگری وجود دارد که هر روز به آنها توجهی نمی شود.»

با توجه به حل و فصل Dominion، آیا او هنوز فکر می‌کرد که دادگاه عالی باید سالیوان را لغو کند؟

خانم لاک پاسخ داد: “بی تردید بله.”