درخواست بخشش رئیس جمهور آلمان در سالگرد قیام گتوی ورشو | هولوکاست

رئیس جمهور آلمان برای جنایاتی که کشورش در جنگ جهانی دوم در سالگرد قیام گتوی ورشو مرتکب شد، درخواست بخشش کرد.

فرانک والتر اشتاین مایر، اولین رئیس جمهور آلمان که در مراسم بزرگداشت در پایتخت لهستان سخنرانی کرد، به همتایان لهستانی و اسرائیلی خود پیوست تا 80 سال از قیام محکومان یهودی علیه اشغالگران نازی را جشن بگیرد.

اشتاین مایر گفت: «من امروز در برابر شما می ایستم و برای جنایاتی که آلمانی ها در اینجا مرتکب شده اند از شما طلب بخشش می کنم.

رئیس‌جمهور آلمان همچنین ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه را به دلیل جنگ علیه اوکراین مورد سرزنش قرار داد.

او گفت: “رئیس جمهور روسیه با حمله غیرقانونی خود به یک کشور همسایه صلح آمیز و دموکراتیک، قوانین بین المللی را زیر پا گذاشته است.” این جنگ برای مردم اوکراین رنج، خشونت، ویرانی و مرگ بی‌اندازه به همراه دارد.»

مراسم رسمی در بنای یادبود قهرمانان گتو، که در محل چندین درگیری مسلحانه قیام قرار دارد، برگزار شد.

یهودیان ورشو در 19 آوریل 1943 شورش مسلحانه خود را علیه نازی ها آغاز کردند و ترجیح دادند در جنگ بمیرند تا اینکه به اردوگاه مرگ فرستاده شوند. این بزرگترین اقدام واحد مقاومت یهودیان در برابر آلمان ها در طول جنگ بود.

اسحاق هرتزوگ، رئیس جمهور اسرائیل، گفت: «ما باید به خاطر داشته باشیم. شر مطلق در شکل نازی ها و همدستان آنها وجود داشت. و خیر مطلق در قالب قربانیان و شورشیان از هر ملتی وجود داشت.»

تصور می شود که حدود 7000 یهودی در نبردها کشته شده اند و 6000 نفر دیگر در آتش سوزی هایی که سربازان نازی در محله یهودی نشین به راه انداختند.

«شورش خودکشی بود. ما نتوانستیم برنده شویم، اما مجبور بودیم به آنها آسیب برسانیم.

اوایل روز چهارشنبه، زنگ‌ها و آژیرهای کلیسا در سراسر ورشو به صدا درآمد و داوطلبان نرگس‌های کاغذی را به ساکنان می‌دادند تا به ژاکت‌های خود سنجاق کنند.

این سنت به افتخار مارک ادلمن، رهبر قیام است که سالگرد این قیام را با گذاشتن دسته گل نرگس، که شبیه ستاره های زردی است که نازی ها یهودیان را مجبور به پوشیدن آن ها کردند، در این بنای یادبود تا زمان مرگش در سال 2009 جشن گرفت.

نرگس های کاغذی امسال در شهرهای دیگر لهستان نیز توزیع می شود.

نازی ها یک سال پس از تهاجمشان به لهستان در سال 1939، محله یهودی نشین را در فضایی کمی بیش از سه کیلومتر مربع (1.2 مایل مربع) برپا کردند. این بزرگترین محله یهودی نشین جنگ جهانی دوم بود.

بسیاری از یهودیان از گرسنگی و بیماری جان خود را از دست دادند و بیشتر کسانی که جان سالم به در بردند به اردوگاه مرگ تربلینکا در شرق ورشو فرستاده شدند.

در آغاز قیام، حدود 50000 غیرنظامی در زیرزمین ها و سنگرهای محله یهودی نشین مخفی شده بودند. نازی‌ها شورش را با بی‌رحمی سرکوب کردند و کل منطقه را به آتش کشیدند و آن را به آوار و خاکستر تبدیل کردند.