به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
منt با صدای تند از در می آید. این فقط کمی است – 10.26 x 4.34 x 19.23 سانتی متر – اما دارای وزنی است که وضعیت جسمانی آن را رد می کند. این صفحات مولکولی نازک خواهند بود، همه 1616 تای آنها، در فضایی فشرده و غیرممکن قرار گرفته اند، که دوره های سال قبل، ویکت ها و نکات صحبت را شرح می دهد.
اما این تنها نیمی از متافیزیک موجود را توضیح می دهد. این خیلی سنگین است که بتوان صرفاً یک بازگویی از جهان قابل مشاهده باشد. یکی را بالا نگه دارید و آن را بالا ببرید. وزن آن را احساس کنید و متوجه شوید که چگونه به نظر می رسد که در دست شما مانند انگشتر سائورون تغییر اندازه می دهد. اینجا چیزی معنوی در کار است.
اگر از طرفداران کریکت هستید، دشوار است که هنگام نوشتن در مورد اهمیت سالنامه کریکترز ویزدن، دچار هذل نشوید. الک واو، رماننویس، وقتی برای اولین بار آن را «انجیل» بازی نامید، درست میگفت. این دروازهای به گذشتهای باستانی است که همه خوانندگان انجیلهایش را از زمانی که برای اولین بار در سال 1864 منتشر شد، هشت سال قبل از افتتاحیه مسابقه بینالمللی فوتبال و بیش از یک قرن قبل از راهاندازی جام جهانی راگبی، به هم متصل میکند.
تصاویری از مراتع سرسبز و چایشکنی در شیرهها را تداعی میکند. و اگرچه با زمان حرکت کرده است و اکنون شامل بخش هایی از بازی زنان، بیست 20 فرنچایز و چیزی به نام صد می شود، جادوی آن در ریشه های عمیق میراث خودش یافت می شود.
به همین دلیل است که یک کلکسیونر ناشناس زمانی نزدیک به 40000 پوند برای یک نسخه کمیاب از نسخه 1875 جدا شد. صادق باشید. اگر جیب های به اندازه کافی عمیق داشتید همین کار را می کردید.
از آنجا که Wisden فقط برای خواندن نیست، بلکه برای جمع آوری است و هر چه بیشتر داشته باشید، ارتباط بیشتری با قدمت کریکت خواهید داشت. ذهن خود را به تماسهای غیرقابل شمارش زوم در حین قفل کردن معطوف کنید. آیا توجه کردید که پشته های زرد با افتخار مانند شمش های طلا در گوشه صفحه نمایش شما نمایش داده می شوند؟ من کردم. به نظر می رسید که هر تعامل دیجیتالی دیگر فرصتی برای دوستان و همکاران من است تا ثروت ویزدن خود را به رخ بکشند. روزنامهنگاران و بازیکنان با تجربهتر برای نمایش احتکار خود به قفسههای متعددی نیاز داشتند.
در این آخرین تکرار، شماره 160، جان هاتن با برخی از برجستهترین مجموعهداران Wisden صحبت میکند و سرپوش را بر عبادت مذهبی آنها برمیدارد. تحقیقات او او را به جی دبلیو مککنزی میبرد، «مغازهای که مدتهاست مورد علاقه مجموعهداران کتابهای کریکت بود».
هاتن مینویسد: «حس هیبتی نسبت به آنها و آنچه که آنها نشان میدهند وجود دارد،» و همانطور که وی ویزدن از سال 1879 را در دست دارد، از طریق یک پورتال، «به زمان گمشده دیگری» هدایت میشود.
من تا زمانی که مجموعه ام را در سال 2017 شروع کردم، از قدرت حمل و نقل آن آگاه نبودم. البته من در مورد Wisden و همه چیزهایی که آن را نشان می داد می دانستم، اما با آمدن از آفریقای جنوبی به سرعت آنچه را که به نظرم یکی دیگر از مظاهر خوداهمیت انگلیسی است رد کردم. . سپس از لردز بازدید کردم و این فرصت را داشتم که جلیقه صاف گرد و غبار را احساس کنم و آن جرم منطقی را برای خودم تجربه کنم. شاید در قضاوتم خیلی عجله کرده بودم. کریکت انگلیسی غرق در آب و تاب است، اما شاید از میان شکاف های بین فخرفروشی و تحقیر، چیزی برای دوست داشتن پیدا کنم.
نظر من در تابستان 2019 زمانی که برای اولین بار با توپ دوکس بازی کردم کاملاً تغییر کرد. مانند خواندن یک ویزدن، بولینگ با آن گوی سرمهای عمیق که تاب میخورد و گویی در زیر طلسم یک خدای نامرئی میچرخد، تجربهای اثیری است. بعد از اینکه اولین اثر درز برجسته آن روی انگشتانم مانند کلاله باقی ماند. من یک بار ترندلر بودم. اکنون، حداقل در دسته دوم لیگ کریکت میدلسکس، من با روح اس اف بارنز مجسم شدم.
جیمز والاس با تشخیص حرمت شی 156 گرمی، زیارت منظره مقدس خیابان شرنهال در منطقه مسکونی والتهامستو در شرق لندن را انجام داد. او در اینجا با یک ساختمان غیرقابل توصیف آجری خاکستری روبرو شد که زادگاه هر دوک در جهان است و با مردی که بر عملیات نظارت می کند، دیلیپ جاجودیا صحبت کرد. در مصاحبه ای برای سالنامه، این زوج داستانی را باز می کنند که شامل گاوهای آبردین آنگوس، جنگ کریمه، استوارت برود و هولوکاست است.
در جای دیگر گیدئون هیگ شین وارن را جاودانه می کند، یک نیمه خدای کریکت که «همیشه در جستجوی چیزهای خارق العاده از چیزهای معمولی شانه خالی می کرد». پاتریک کید ملکه فقید الیزابت را به بازی مرتبط می کند در حالی که جیمز هالند داستان سنگ قبر بازیکنان مشهور را تعریف می کند.
زندگی همواره وعده مرگ را به همراه می آورد، و این موضوعی است که به طور طبیعی در سراسر کتابی که به ادای احترام به کسانی که دیگر در بین ما نیستند، می رقصد. اما همچنین سرشار از زندگی است که تانیا آلدرد در مقالهاش درباره کریکت و اوتیسم به بهترین شکل آن را در برگرفته است.
هشدارهایی نیز وجود دارد. آلدرد، همانطور که او بهتر از هر نویسنده دیگری کار می کند، به ما یادآوری می کند که اگر به اندازه کافی با بحران آب و هوا مقابله نکنیم، آینده بازی در خطر است و در میان ویرانه های جنگ در اوکراین، الکس پرستون متوجه می شود که نبض کریکت همچنان به تپش ادامه می دهد.
هیچ راه واحدی برای تمرین ایمان شما وجود ندارد و کریکت عاشقانه تفاوتی ندارد. ورزش عجیب ما یک کلیسای وسیع است و این کتاب خوب از همه استقبال می کند. تنها چیزی که از شما می خواهد این است که آن را در دستان خود بگیرید و بخوانید.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.