“بی معنی”: رهبران بومی می گویند صدای منطقه ای بدون تشکیلات ملی فایده ای ندارد | صدای بومیان به مجلس

رهبران محلی بومی از راه دور به یک تحقیق فدرال گفته‌اند که «بی‌معنی» است که صدای پارلمان از نهادهای منطقه‌ای و محلی تشکیل شود بدون اینکه یک نهاد ملی به کانبرا مشاوره دهد.

رهبران جوامع دورافتاده در کیپ یورک، تنگه تورس و کوئینزلند شمال دور، در جلسه استماع عمومی روز چهارشنبه در کایرن، مشتاقانه از یک صدا حمایت کردند.

ند دیوید، رئیس شورای دریا و خشکی تنگه گورآ باراداراو کود تورس، به کمیته پارلمانی درباره همه پرسی گفت که مدل حمایت از نهادهای محلی و منطقه ای که توسط ائتلاف ارائه شده است، منطقی نیست.

دیوید گفت: «من نمی‌توانستم چیزی بی‌معنی‌تر فکر کنم که فقط صدایی برای منطقه‌ای داشته باشم و چیزی برای ارتباط رسمی با یک محیط ملی نداشته باشم، فکر می‌کنم این احمقانه است، شما به آن ارتباط و آن صندلی روی میز نیاز دارید.

«نمی‌توانم ببینم که چگونه بین صدایی در سطح منطقه‌ای و محلی و نه صدایی که در یک روایت ملی قرار می‌گیرد، قطع ارتباط داشته باشید. من نمی توانم توجیه یا منطق پشت آن را ببینم.»

وی گفت: در حالی که زمینه سازی موضوعات و اولویت های منطقه ای و محلی مهم است، باید مجرای تصمیم گیری ملی وجود داشته باشد.

او گفت: «تمام تصمیم‌های بزرگی که در سطح ملی گرفته می‌شود و بر مردم بومی و جزیره‌نشین تنگه تورس تأثیر می‌گذارد، همه مردم ملل اول در آن سطح انجام می‌شوند.»

رئیس شورای سرزمین کیپ یورک، ریچارد آه مت، همچنین از این حمایت کرد که صدا بتواند به دولت اجرایی نمایندگی کند.

آه مت گفت: «برای اینکه واقعی باشید و برای داشتن آن نوع نفوذ و اقتدار باید هر دو را داشته باشید، باید بتوانید هم با قوه مجریه و هم با پارلمان صحبت کنید.

دیوید این ادعاها را رد کرد که این صدا باعث سیل اقدامات قانونی می شود و آن را “ترس ایجاد می کند”. او گفت که چنین ادعاهایی باعث ترس بی‌اساس مبنی بر اینکه مردم بومی پس از تصمیم مابو به دنبال ادعای مالکیت بر حیاط خلوت مردم باشند، ایجاد کرد.

این همان ترسی است که دولت می تواند انجام دهد… کسی میتونه به این سوال جواب بده؟ کدام حیاط پشتی توسط یک بلک فولا در حیاط استرالیایی ها ادعا شده است؟ او گفت.

“چه ما سیاه پوست باشیم، چه سفیدپوست و چه سیاه پوست، همه ما استرالیایی هستیم. ما مستحق همان حقوقی هستیم که تک تک استرالیایی ها. و این چیزی است که ما می خواهیم.»

گتانو لویی، معاون شهردار شورای منطقه ای تنگه تورس، به تحقیق گفت که مردم او برای مدت طولانی توسط دولت های با هر گرایش نادیده گرفته شده اند.

وقتی در مورد صدا صحبت می کنیم، در مورد صدایی صحبت نمی کنیم که باید شنیده شود. ما در مورد صدای خود صحبت می کنیم که باید به آن گوش داده شود.

لوی گفت که جوامع در تنگه تورس “بر شانه های دولت ها گریه می کردند” بی فایده بود.

این یک فرصت منحصر به فرد است، چیزی که ما نمی خواهیم از دست بدهیم. امیدواریم همه پرسی موفق باشد. لویی به کمیته گفت: همه چیز به بهترین شکل تغییر خواهد کرد.

ما در مورد حقوق حاکمیتی صحبت می کنیم که باید توسط دولت ها برای مردم ما به رسمیت شناخته شود.

پاتریشیا یوسیا، شهردار شورای منطقه شبه جزیره شمالی، گفت که مسکن و فرصت‌های اقتصادی و توانمندسازی مسائل مهمی هستند که باید برای بهبود آسیب‌هایی که مردم ملل اول تجربه می‌کنند، مورد توجه قرار گیرند.

یوسیا گفت: «زمانی که ما یک خانه ثابت نداریم یا در خانه‌ای پر ازدحام زندگی می‌کنیم، تقریباً غیرممکن است که به اندازه کافی در مدرسه و آموزش شرکت کنیم، در محل کار شرکت کنیم و مراقب سلامتی خود باشیم.

او گفت که جوامع از اینکه تصمیماتی که زندگی روزمره مردم را تحت تاثیر قرار می دهد در هزاران کیلومتر دورتر گرفته می شود، ناامید شده اند.

این تصمیمات در کانبرا بدون مشورت کافی یا در نظر گرفتن معنای آن در زمین اتخاذ شده است.