بارون های غذا: میلیاردرهایی که از بحران هزینه زندگی سود می برند چه کسانی هستند؟

در چند سال گذشته، جهان افزایش میلیاردرهای مواد غذایی را تجربه کرده است – شرکت‌هایی که از قیمت‌های سرسام‌آور سود می‌برند و درآمدهای کلانی به دست می‌آورند در حالی که بسیاری مجبور به کاهش یا گرسنگی هستند.

درست مانند بخش انرژی، شرکت‌های مواد غذایی از بحران هزینه‌های زندگی که پس از دوران سخت همه‌گیری کووید-۱۹ به‌وجود آمده است، درآمد نقدی داشته‌اند. اما در حالی که شرکت‌هایی مانند شل و اکسون تقریباً نام‌های شناخته‌شده‌ای هستند، نام‌های کسب‌وکارهایی که رشته‌های صنایع غذایی را درگیر می‌کنند – کارگیل و والمارت، در میان دیگران – کمتر شناخته شده هستند و بسیار کمتر مورد بررسی قرار می‌گیرند.

نیک دیردن، مدیر سازمان غیردولتی، گفت: «از یک جهت شگفت‌انگیز است، زیرا من فکر می‌کنم که آنها دقیقاً همان کاری را انجام می‌دهند که شرکت‌های سوخت فسیلی انجام می‌دهند. عدالت جهانی در حال حاضر، به یورونیوز گفت. «شما گروهی از شرکت‌ها دارید که هر روز بیشتر و بیشتر و قدرتمندتر می‌شوند، کنترل بیشتری بر جنبه‌های مختلف سیستم غذایی به دست می‌آورند و به طور گسترده سود می‌برند.

و در طول بحران هزینه های زندگی، که در آن بسیاری از مردم برای تامین هزینه های گرمایش و غذا دست و پنجه نرم می کنند، ثروت مطلق به دست می آورند و این کار را به همان روشی که شرکت های انرژی انجام می دهند، انجام می دهند. اساساً، آنها یک چیز بسیار اساسی را که همه ما به آن نیاز داریم در انحصار خود دارند.»

در حالی که عرضه مواد غذایی در سطح جهانی همچنان در حال افزایش است، حتی با وجود شکست ناشی از حمله روسیه به اوکراین و جنگ پس از آن، و «بیش از اندازه کافی برای تغذیه همه افراد در جهان، تعداد افرادی است که به طور مزمن مبتلا هستند. دیرن گفت، سوءتغذیه در حال افزایش است.

چیزی واقعاً پوسیده در قلب سیستم وجود دارد که به مردم اجازه می‌دهد به شدت گرسنه بمانند، دچار سوءتغذیه شوند و در بدترین موارد گرسنه بمانند، در حالی که ما غذای کافی داریم.»

در گزارش اخیر در مورد این موضوعمحققان ETC Hope Shand، Kathy Jo Wetter و Kavya Chowdhry بزرگترین بازیگران صنایع غذایی و کشاورزی را “بارون های غذا” نامیدند – عنوانی که بلافاصله به قدرت این شرکت ها در صنعت غذا اشاره می کند.

میلیاردرهای مواد غذایی از کجا می آیند؟

بارون های مواد غذایی مدت ها قبل از همه گیری، یا بحران هزینه زندگی وجود داشتند. اینها شرکت هایی هستند که در طی دهه ها خود را تثبیت کرده اند و بخش بزرگی از این بخش را کنترل کرده اند. اما همه‌گیری و بحران هزینه زندگی نقش بزرگی در افزایش ارتباط – و تعداد آنها داشته است.

طبق گزارش اخیر آکسفام میلیاردرهای مواد غذایی با عنوان “سودآوری از درد” شاهد رشد ثروت جمعی خود در دو سال گذشته به میزان 45 درصد بوده اند که در مجموع 328 میلیارد پوند به سود آنها اضافه شده است. در همان سال‌ها، 62 میلیاردر جدید ایجاد شدند، زیرا شرکت‌ها سود خود را با سرمایه‌گذاری بر روی همه‌گیری کووید و اکنون بحران رو به رشد هزینه‌های زندگی که بسیاری را مجبور کرده است کاهش دهند و حتی بین غذا خوردن یا گرم کردن خانه‌هایشان انتخاب کنند، ایجاد شدند.

مانند شرکت‌های انرژی، میلیاردرهای مواد غذایی بین سال‌های 2020 تا 2022 هر دو روز یک میلیارد دلار ثروت خود را افزایش داده‌اند. این افزایش سود عمدتاً توسط تریلیون‌ها دلاری که دولت‌های ملی به اقتصادشان تزریق کرده‌اند برای جلوگیری از فروپاشی آنها انجام شده است. عوارض جانبی ناخواسته افزایش قیمت دارایی های کلیدی مانند غذا را داشت.

دیردن گفت: «با نگاهی به ارقام، متوجه می‌شوید که تعداد شرکت‌هایی که چندین دهه پیش صنعت گندم را کنترل می‌کردند، تعداد نسبتاً کمی بود، اما به اندازه امروز کوچک نبود.

اما همچنین این شرکت‌ها در حال یافتن هم افزایی با سایر بخش‌های سیستم غذایی هستند که به آنها اجازه می‌دهد کنترل‌های خود را قفل کنند. بنابراین، به عنوان مثال، اگر شما سهم بزرگی در صنعت آفت کش ها و صنایع شیمیایی دارید و همچنین سهم بزرگی در صنعت بذر در کنترل بذرهایی که کشاورزان می کارند دارید، این یک هم افزایی بزرگ است زیرا می توانید اطمینان حاصل کنید که بذرهای شما با کودهای خود کار می کنند. یا مواد شیمیایی شما و اینکه آنها فقط می توانند با هم استفاده شوند و این به شما کنترل بیشتری بر صنعت می دهد.

گزارش ETC “Food Barons 2022” نشان داد که سال 2020 “سال وحشتناکی برای امنیت غذایی و سلامتی بود – اما برای Big Food و Big Ag سالی وحشتناک بود. [Agriculture]”

محققان می نویسند که در بحبوحه همه گیری، «این بارون های غذایی از بحران های همگرا حداکثر استفاده را کردند تا کنترل خود را بر هر حلقه ای در زنجیره غذایی صنعتی محکم کنند» و «حقوق دهقانان، خرده مالکان، ماهیگیران و دامداران را تضعیف کردند. برای جوامع خود و بسیاری دیگر غذا تولید می کنند.»

شرکت هایی که ما به آنها “بارون های غذا” می گوییم چه هستند؟

ETC «فقط چهار تا شش» شرکت مسلط را شناسایی کرده است که همه جنبه‌های صنعت غذا، از ماشین‌آلات کشاورزی گرفته تا داروسازی حیوانی را کنترل می‌کنند. دو مورد از آنها نیز توسط آکسفام در گزارش خود در مورد میلیاردرهای مواد غذایی نام برده شده است: دو “سلسله” کارگیل و والمارت.

Cargill یک غول جهانی مواد غذایی است که متعلق به یازدهمین خانواده ثروتمند جهان و یکی از بزرگترین شرکت های خصوصی جهان است، اگرچه نام آن در خیابان بزرگ نیست و ممکن است برای بسیاری ناشناخته باشد. طبق گزارش آکسفام، در سال 2017، این شرکت در میان چهار شرکتی بود که بیش از 70 درصد از بازار جهانی کالاهای کشاورزی را در اختیار داشت. نوسانات قیمت جهانی غلات منجر به افزایش سود کارگیل و رشد ثروت جمعی خانواده کارگیل به میزان 65 درصد از سال 2020 شده است و چهار عضو به فهرست فوربس از 500 ثروتمندترین افراد جهان پیوستند.

رقیب کارگیل، شرکت لوئیس دریفوس، یک خانه بازرگانی کشاورزی، نیز از مشکلات بازار غلات سود زیادی به دست آورد.

والمارت، سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای که در همه جا در ایالات متحده وجود دارد، حدود 15 میلیارد دلار سود نقدی از این شرکت دریافت کرده است، زیرا کالاهای فروخته شده در فروشگاه‌های آن‌ها گران‌تر شده و دستمزد کارمندان آن عمدتاً ثابت مانده است.

آیا سیستم غذایی خراب است – و آیا می توان آن را تعمیر کرد؟

دیردن گفت، مشکل نحوه عملکرد سیستم غذایی در حال حاضر این است که این صنعت “در دستان کمی است و به طور موثر بر اساس میزان سودی که آن شرکت ها می توانند به دست آورند” کنترل می شود نه اینکه از گرسنگی مردم جلوگیری کند. .

«بسیاری از شرکت‌های مواد غذایی، چون دیدند که در مورد جنگ در اوکراین وحشت ایجاد می‌شود، قیمت‌ها را افزایش دادند. آنها اساساً از بحران برای سودجویی استفاده کردند.» دیردن گفت. و این فقط شرکت های مواد غذایی نبودند، بلکه مردم نیز در مورد قیمت مواد غذایی در بازارهای مالی گمانه زنی می کردند. و این بازارها نه تنها خصوصی و انحصاری هستند، بلکه به طور فزاینده ای نیز مالی می شوند.

دیردن گفت که گمانه زنی در مورد قیمت مواد غذایی در بازارهای مالی در واقع به افزایش قیمت مواد غذایی کمک کرده است.

اما یک جنبش رو به رشد برای ایجاد یک سیستم غذایی جایگزین وجود دارد.

ما با گروه‌هایی در جنوب جهانی، به ویژه در بسیاری از کشورهای آفریقایی و کشورهای آمریکای لاتین، به‌ویژه برزیل، بسیار کار می‌کنیم و آنها خود را جنبش‌های کشاورز کوچک می‌نامند.

آنها در حال کار برای ایجاد یک سیستم غذایی متفاوت هستند که در واقع به کشاورزان معمولی در مقیاس کوچک کمک می کند که هنوز هم، جالب است که بیشتر مواد غذایی جهان را خارج از این بازارهای غول پیکر تولید می کنند.

یکی از راه‌های ایجاد یک سیستم غذایی جایگزین، تبدیل کشاورزی در مقیاس کوچک به یک حرفه پایدار از نظر مالی، بدون رقابت مداوم شرکت‌های بزرگ‌تر است.

“من فکر می کنم ما باید مردم را متقاعد کنیم که اگر [small farming] این سیستمی است که آنها می‌خواهند، اگر بخواهند غذای با کیفیت خوب را که فقط توسط تولیدکنندگان کوچکی که نسبتاً محلی در آنجا هستند، پرورش داده شود، ممکن است.» دیردن گفت.

اما ما باید چارچوبی داشته باشیم که بتواند این نوع کسب و کار را قابل مدیریت کند، جایی که مردم در خط نان قرار نگیرند و به دلیل سوپرمارکت‌های عظیم، تولیدکنندگان غلات و بازارهای مالی مجبور به ترک کار نباشند. “

یورونیوز برای اظهار نظر با تیم رسانه ای والمارت و کارگیل تماس گرفته است.