کد داوطلبانه Ofgem در مترهای پیش پرداخت کمی آشفته به نظر می رسد | نیلز پراتلی

آ کد داوطلبانه در نصب های غیرارادی مانند یک درهم به نظر می رسد. این تصور با خواندن جزئیات تلاش Ofgem برای متوقف کردن رویکرد اوباش برخی از تامین کنندگان انرژی برای نصب کنتورهای پیش پرداخت تقویت می شود.

شما باید 85 سال یا بیشتر داشته باشید و تنها زندگی کنید، یا به شدت ناتوان یا شدیداً یا بیمار لاعلاج باشید، تا در رده “خطر بالا” قرار بگیرید که Ofgem می گوید هرگز نباید به اجبار کنتور نصب کرد. چرا محدودیت سنی را تا 85 سال تعیین کنید؟ هیچ توضیحی وجود نداشت.

در همین حال، دسته «خطر متوسط»، که آیین‌نامه عملکرد جدید برای آن «ارزیابی بیشتر مورد نیاز توسط تأمین‌کنندگان بر اساس مورد به مورد» را تجویز می‌کند – به عبارت دیگر، یک ممنوعیت مطلق نیست – شامل شرایط پزشکی است که بیشتر مردم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به عنوان شدید، یا احتمالاً بالقوه. بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، دیستروفی عضلانی، مولتیپل اسکلروزیس، اسکیزوفرنی، مشکلات یادگیری و شرایط تنفسی مانند بیماری مزمن انسدادی ریه را امتحان کنید.

ارزیابی چنین مشتریان بدهکار «ریسک متوسط» در عمل چگونه انجام می شود؟ آیا انتظار می رود بریتیش گاز و همکارانش متخصصان پزشکی را برای قضاوت در مورد اینکه مثلاً یک فرد 84 ساله مبتلا به آلزایمر در صورتی که به هر دلیلی نتواند کنتور جدید ناخواسته را شارژ کند، ممکن است آسیب ببیند، استخدام کنند؟ اگرچه عجیب به نظر می رسد، اما به نظر می رسد تنظیم کننده چیزی را در همین راستا تصور می کند. این کد می گوید که افسران رفاه باید در مواردی که Ofgem آن را «لبه» می نامد، حضور یا تماس داشته باشند.

همانطور که سازمان خیریه برابری معلولان Scope توصیه می کند، مطمئناً ساده تر و منصفانه تر خواهد بود که یک ممنوعیت ساده برای نصب اجباری و تعویض کنتورهای هوشمند از راه دور برای افراد معلول اعمال شود.

تامین کنندگان یا برخی از آنها (Ofgem هنوز در حال تحقیق است)، شروران اصلی هستند، نباید فراموش کنیم، اما آشفتگی فعلی تا حدی ناشی از رگولاتوری است زیرا تا زمانی که تحقیقات Times شواهدی را ارائه کرد، نسبت به سوء استفاده ها کور بود. فوریه. یک تنظیم کننده هشدار تابستان گذشته به هشدارهای Citizens Advice و سایرین توجه می کرد مبنی بر اینکه وقتی تعداد تاسیسات اجباری شروع به افزایش کرد، به تدابیر سخت گیرانه تری نیاز بود. حتی تحت قوانین طولانی مدت، نصب اجباری یک کنتور صرفاً مکانیزم “آخرین راه حل” بود.

با این اوصاف، از سه جنبه می توان با مخمصه رگولاتوری در تلاش برای پاکسازی اصطبل همدردی کرد. اولاً، آیین نامه عملی فقط داوطلبانه است زیرا Ofgem باید قبل از اینکه بتواند مجوزهای عملیاتی تامین کنندگان را تغییر دهد، یک مشاوره قانونی انجام دهد. موانع قانونی همچنان باید به موقع برای زمستان آینده برطرف شود.

دوم، قانون به تامین‌کنندگان اجازه می‌دهد تا بدهی‌ها را بازیابی کنند، به این معنی که یک تنظیم‌کننده باید موارد نادری را که مشتری قادر به پرداخت است اما امتناع می‌کند، اجازه دهد. همانطور که قانون وجود دارد، ممنوعیت کلی سوئیچ‌های غیرارادی همیشه شروع کننده نبود.

سوم، افزایش تاسیسات اجباری در سال گذشته (از 380000 به 600000، برآورد Citizens Advice) بدیهی است که ناشی از افزایش قبوض انرژی و تمایل قضات برای امضای ضمانت‌های ورود به صورت دسته‌ای بود. تعرفه اجتماعی برای انرژی، به معنای نرخ تخفیف برای گروه‌های مشخصی از مشتریان آسیب‌پذیر، تنها اصلاحی است که احتمالاً به کاهش اضطراب اطراف متر کمک می‌کند. با این حال وزرا تا کنون حتی از شرکت در بحث در مورد تعرفه اجتماعی خودداری کرده اند. آنها کار Ofgem را آسان نمی کنند.

البته رگولاتور باید با دستی که با آن برخورد می کند کنار بیاید. بدیهی است که کد جدید یک ارتقاء از نظر محافظت از مشتریان است، اما خیلی به این بستگی دارد که آیا مقامات از خواب خود بیدار شده اند و آماده هستند تا به طور فعال تخلفات را دنبال کنند. یک عنصر حیاتی این است که چگونه “اصل احتیاطی” جدید – این فرض که هر کسی که با نصب غیرارادی مواجه است احتمالاً از نظر مالی آسیب پذیر است – در عمل تفسیر و نظارت می شود.

با این حال، ما در قلمروی ناآشنا هستیم که سوگ یکی دیگر از ویژگی‌های «ریسک متوسط» است که تأمین‌کنندگان باید آن را ارزیابی کنند. بنابراین شرکت های انرژی در مورد اینکه چه مدت باید قبل از نصب کنتور به مشتریان بدهکار فرصت عزاداری داده شود، قضاوت خواهند کرد؟ این قرار نیست سرراست باشد.