کریکت سوگوار عمه فیث توماس، اولین زن بومی است که تست برای استرالیا را بازی می کند | کریکت

کریکت استرالیایی در سوگ مرگ عمه فیث توماس، اولین زن بومی که کریکت تست را برای استرالیا بازی کرد، در آخر هفته در سن 90 سالگی درگذشت. 1958، زمانی که او اولین زن بومی بود که نماینده یک تیم ورزشی استرالیایی بود.

توماس در سال 2019 به دلیل خدماتش در کریکت و فداکاری او به جوامع بومی و جزیره نشینان تنگه تورس در یک حرفه پرستاری طولانی، نشان استرالیا را دریافت کرد. به طور گذشته نگر یک کلاه سبز گشاد به عنوان 48 اعطا کرد^هفتم زن استرالیایی برای بازی کریکت تست، توماس هر سال توسط آدلاید استریکرز که برای جام فیت توماس در WBBL بازی می کند، مورد تقدیر قرار می گیرد. میراث او همچنین در خیابان افتخار آدلاید اوال به عنوان یکی از بزرگان بازی زنده است.

نیک هاکلی، مدیر اجرایی کریکت استرالیا گفت: «فیت توماس کمک شگفت‌انگیزی و پیشگامانه به کریکت و جامعه کرد. “به‌عنوان اولین زن بومی که استرالیا را در کریکت آزمایشی نمایندگی می‌کرد، ایمان الهام‌بخش کسانی بود که دنبال می‌کردند و او اثری محو نشدنی در بازی بر جای می‌گذاشت.”

توماس در سال 1933 در نپابونا متولد شد، تینیفا، دختر یک مادر آدنیاماتانها و پدر آلمانی به دنیا آمد. به عنوان فیث کولتارد، مادرش او را به خانه کولبروک در کوورن در محدوده فلیندرز استرالیای جنوبی آورد، جایی که او شروع به بازی کریکت بداهه در جاده های خاکی با استفاده از خفاش خانگی و سنگ در صورت نبود توپ کرد.

توماس که یک توپ‌باز سریع بود به شوخی گفت که سرعت وحشتناک او نتیجه «سنگ زدن در گالاها» است، اما تنها در اواخر نوجوانی‌اش یاد گرفت که زنان کریکت سازمان‌یافته بازی کنند. توماس برای شرکت در یک بازی باشگاهی در آدلاید دعوت شد و قدرتی که تنها از چند قدمی دویدن به دست آورد او را تبدیل به یک ستاره فوری کرد. در اولین فصل خود با ویندزور، او هت تریک کرد و 20/6 را به دست آورد، و در یک بازی معروف مقابل کالج معلمان آدلاید، ارقام قابل توجه شش ویکت بدون دویدن را به دست آورد.

پس از تنها سه بازی باشگاهی، توماس به عنوان نماینده استرالیای جنوبی انتخاب شد و سپس در یک تیم برای بازی با تیم انگلیسی تور در یک بازی آماده سازی در بریزبن انتخاب شد. در آنجا افسانه ای متولد شد. توماس برای اخراج کاپیتان انگلیسی مری دوگان یک تحویل را انجام داد که آنقدر سریع بود که بیخ وسط به چرخش در آمد و داگان در زمین نشست و به درماندگی او در برابر سرعت می خندید.

سال بعد، در سال 1958، توماس برای اولین بار تست خود را انجام داد. تست سیدنی به پایان رسید و در ملبورن او را کم بولد کردند. پس از حمل نوشیدنی در آدلاید، حرفه او بی سر و صدا به پایان رسید. اگر چه توماس برای تور انگلستان و نیوزلند انتخاب شد، اما یک زن بیابانی بود که در دریا احساس ناراحتی می کرد و در تور خارج از کشور به شدت غمگین بود.

در عوض، او به اسکله رفت تا تیم را کنار بگذارد و خود را وقف یک حرفه پرستاری کرد. به عنوان یک دختر در کولبروک، توماس از دو زن دلسوز به نام خواهر هاید و خواهر راتر الهام گرفته بود. او بعداً به یاد می آورد: “آن دو زن که سعی می کنند از همه آن سیاهپوستان کوچک مراقبت کنند، نمی دانم چگونه دیوانه نشدند.” من قبلاً فکر می کردم همه چیز اتفاق افتاده یا تصادفی است، اما اکنون به گذشته نگاه می کنم، معجزات زیادی دیده ام.

در اوایل دهه 1950 توماس جزو اولین گروه از پرستاران بومی بود که در بیمارستان رویال آدلاید آموزش دیدند و اولین کارمند دولتی با میراث بومی شد. توماس به‌عنوان یکی از اولین فارغ‌التحصیلان کالج بومی در کشور، مهارت‌های خود را به راوکان در بالای کورونگ برد تا با اوباش Ngarrindjeri کار کند. او با برنارد توماس ازدواج کرد و خانواده ای داشت، زیرا کار پرستاری او را به شمال می برد، جایی که در مناطق و جوامع دورافتاده کار می کرد، یک لندرور قدیمی را با یک تفنگ ساچمه ای برای شرکت رانندگی می کرد و تأثیر عمیقی بر هزاران بیمار گذاشت که او را یک مدافع الهام بخش می دانستند. برای تغییر مثبت

ویلیام راینر، رئیس SACA گفت: «داستان فیث توماس به همان اندازه که الهام‌بخش است، باورنکردنی است. «عمه ایمان که در زمینه پزشکی، ورزش، آشتی و خیلی چیزهای دیگر پیشرو بود، ردپایی را ایجاد کرد که دیگران در دهه‌های بعد این فرصت را داشته‌اند که دنبال کنند. سفر عمه فیث که یک بازیکن کریکت فوق‌العاده منحصربه‌فرد و موفق بود، هرگز صرفاً در مورد موفقیت شخصی نبود – در عوض او همیشه به دنبال راه‌هایی برای بهبود زندگی دیگران بود.

خود توماس معتقد بود که زندگی خارق‌العاده‌اش ممکن است، زیرا تنها کلمه‌ای که در کولبروک ممنوع شده بود «نمی‌توانم» بود.

او منعکس می‌کند: «به یاد دارم زمانی که ما پرستاری می‌کردیم، آگهی شغلی برای یک پرستار با گواهینامه دوبله می‌دیدی، و درخواست می‌دادی، و کار به یک خواهر پرستار سفیدپوست می‌رفت. خواهر هاید می‌گوید این دری است که قرار نیست باز شود، بنابراین در دیگری را بکوبید. این ایمانی بود که در ما نهادینه شد – هرگز تسلیم نشوید.