سریع‌تر، بالاتر، کوچک‌تر: «المپیک کوچک» اروپا که احتمالاً قبلاً نامش را نشنیده‌اید.

برای Magaly Meynadier، ماه آینده نه تنها یک شات برای رستگاری پس از بهبودی طولانی است، بلکه یک شانس “ویژه” برای پوشیدن پیراهن ملی و نمایندگی کشورش خواهد بود.

مینادیر که اکنون 31 سال دارد و بخشی جدایی ناپذیر از تیم بسکتبال زنان لوکزامبورگ است، هنوز اولین باری را که همراه با هم ورزشکارانش رژه رفت در حالی که هزاران هوادار تشویق می کردند، به یاد می آورد.

این در بازی های کشورهای کوچک اروپا (GSSE)، یک رویداد ورزشی دوسالانه با حضور 9 کشور کوچک اروپایی بود.

“زمانی که آن را [GSSE] در لوکزامبورگ اتفاق افتاد، ما در استادیوم بزرگ فوتبال بودیم و همه باید دور می زدیم و مردم ما را تشویق می کردند.

نماینده کشور خود یک دستاورد بزرگ است، حتی بیشتر از آن در مورد کشورهایی با جمعیت کمتر، که می تواند در تورنمنت های بزرگ جهانی به طور قابل توجهی آسیب ببیند.

این مورد در مورد مالت، ایسلند، لیختن اشتاین، سن مارینو، مونته نگرو، قبرس، آندورا، موناکو و لوکزامبورگ Meynadier است – 9 کشوری که در ماه مه در مالت حاضر می شوند تا در نوزدهمین GSSE رقابت کنند.

“المپیک کوچک”

امتیازات در المپیک بسیار مهم است و رقابت برای برنده شدن شدید است. فقط تعداد کمی از کشورها موفق می شوند با ترکیب کامل جواز حضور در مسابقات را کسب کنند و در نهایت می توانند بر تعداد مدال ها مسلط شوند.

برای کشورهایی که استعداد محدودی برای کار کردن دارند، واجد شرایط بودن برای گالا ورزشی دشوار است و رسیدن به سکو حتی بیشتر از راه دور.

و اینجاست که GSSE وارد می شود.

قوانین شرکت در این بازی ها که توسط هشت کمیته مستقل المپیک در سال 1984 تأسیس شد، ساده است – کمیته المپیک باید مستقل، عضو کمیته المپیک اروپا باشد و باید نماینده کشورهایی با جمعیت کمتر از یک میلیون نفر باشد.

مونته نگرو که در سال 2009 با کمیته های المپیک شهر واتیکان و جزیره فارو به آن ملحق شد، فعالانه به دنبال علامت زدن جعبه ها برای پیوستن به ترکیب هستند.

این بازی‌ها علاوه بر داشتن تعداد انگشت شماری از ورزش‌های المپیک، از آیین‌های مراسم افتتاحیه مشابه بازی‌های المپیک «در اندازه کامل» خود نیز پیروی می‌کنند: با رژه ملل، نمایش‌های هنری و سخنرانی.

اما این تنها دلیلی نیست که چرا ورزشکاران شرکت کننده ترجیح می دهند آن را «المپیک کوچک» بنامند.

آنتون مک کی، شناگر ایسلندی به یورونیوز می گوید: «در تمام مراحل آماده سازی، مسابقه دادن و حضور در آنجا، روح المپیک می درخشد و این چیزی است که آن را خاص می کند.

مک کی، 29 ساله، در طول سال ها در چندین GSSE شرکت کرده و در بازی های سال 2015 که در ایسلند برگزار شد، 10 مدال کسب کرده است.

او می افزاید: «ویژه ترین چیز این است که برای بسیاری از ورزشکاران کشورهایی که کمتر حضور دارند، زمان درخشش آنها فرا رسیده است.

پلت فرم برای افزایش

علیرغم ماهیت دلپذیر بازی ها، GSSE رقابتی تر می شود.

اکنون، بیشتر کشورها ورزشکاران را برای کسب مدال می فرستند تا اینکه صرفاً شرکت کنند. اولش فرق می کرد. جولیان پیس بونلو، رئیس کمیته المپیک مالت به یورونیوز گفت: اما اکنون قطعاً باید برای کسب مدال رقابت کرد.

GSSE با فراهم کردن بستری برای رقابت ورزشکاران، نقشی در ارتقای سطح کشورهای شرکت کننده دارد. قهرمانی های سن مارینو در المپیک توکیو، کسب دو نقره و یک برنز برای تبدیل شدن به کوچکترین کشور از نظر جمعیت برای کسب مدال المپیک، گواهی بر این امر است.

ما هرگز نمی گوییم که GSSE پایان راه است. ما می گوییم که این سنگ پله ای برای توانایی رقابت در سطح بالاتر است.

به عنوان یک ورزشکار، مک کی موافق است که GSSE به او در رقابت‌های قهرمانی بین‌المللی از جمله بازی‌های المپیک تابستانی کمک کرده است: «GSSE یکی از مواردی بود که برای من به عنوان یک ورزشکار پیش آمد. اینکه بتوانم با رویارویی با شناگرانی که فکر می‌کردم نمی‌توانم آنها را شکست بدهم، مدال‌ها را به دست آوردم، به خودم ثابت می‌کردم که یکی از بهترین شناگران در آن کالیبر هستم.»

احساس رقابت در تعداد مدال ها نیز منعکس می شود. ایسلند مک کی با تسلط بر ورزش های آبی و ورزشی بیشترین مدال طلا را کسب کرده است.

بیشتر از بازی ها

در حالی که والتا، پایتخت مالت، برای میزبانی سومین GSSE خود آماده می شود، کمیته برگزاری مشتاق است تا از تأثیرات مثبت رویدادهای ورزشی استفاده کند.

امکاناتی که برای بازی‌های سال 2003 در مالتا ساخته شد، قابلیت‌های ورزشی این کشور را تقویت کرد و به جلب توجه مردم محلی کمک کرد.

زمانی که نوبت شما برای میزبانی بازی‌ها است، دولت را آماده می‌کنید. بودجه اضافی دریافت می‌کنید، امکانات ارتقاء می‌یابد، امکانات جدیدی دریافت می‌کنید که نه تنها برای بازی‌ها، بلکه پس از پایان بازی‌ها مورد استفاده قرار خواهند گرفت. Bonello رئیس MOC توضیح می دهد که بازی ها تمام شده اند.

شهرهای میزبان دوسالانه نیز از این فرصت برای نمایش فرهنگ محلی و هویت های ملی استفاده می کنند. طلسم بازی های 2023، Lampuka، از Puka، ماهی دورادو بومی آب های مالت گرفته شده است. بازی‌های 2019 در مونته‌نگرو، اسموکویچ، انجیر پرانرژی را به عنوان طلسم با شعار «ما چقدر بزرگ هستیم» داشت.

به طور مشابه، برای ورزشکاران نیز نکات مثبتی وجود دارد.

توجه به تیم بسکتبال زنان لوکزامبورگ پس از بازی های خانگی پیروزمندانه 2013 به طور قابل توجهی افزایش یافت. برای تیمی که تعداد زیادی ورزشکار پاره وقت دارد، Magaly Meynadier می گوید که این علاقه به تیم کمک کرده تا به رقابت بپردازد و مشارکت زنان را در ورزش های مختلف افزایش دهد.

“بعد از کاری که در لوکزامبورگ انجام دادیم، می‌توانستیم ببینیم که وقتی در خانه بازی می‌کردیم، مردم واقعاً برای تماشای ما می‌آمدند. این تنها طلایی نیست که ما به دست آورده‌ایم، اما دیدن علاقه فزاینده به آن بسیار خوب بود. تیم بسکتبال زنان،” او می گوید.

“شما برای تیم بازی می کنید”

فرانچسکو سانسوینی لحظاتی را که در سال 2019 برنده مدال طلای GSSE شد را به خوبی به یاد می آورد.

سانسوینی که در آن زمان 19 سال داشت، آخرین مرحله امدادی 4 در 400 متر مردان را با کشیدگی همسترینگ دوید که عملکرد و اعتماد به نفس او را تهدید می کرد. سامری ها با وجود درد شدید و با فکر بردن مدال به خانه دویدند.

او ابتدا از خط پایان عبور کرد و مدال طلا در اتاق خوابش آویزان شد.

او می‌گوید: «هر روز صبح مدال طلا را می‌بینم و آرزو دارم در مالتا بهتر باشم.

از آنجایی که کشورها با تیم‌های کامل در GSSE حاضر می‌شوند، ورزشکاران مجردی مانند Sansovini نیز در رله‌ها رقابت می‌کنند – شاهکاری که به دلیل کسب سهمیه در سایر تورنمنت‌های بزرگ غیرممکن شده است.

مانند سن مارینو، GSSE Iceland نیز می‌تواند فهرست‌های کاملی را ارسال کند، و این چیزی است که بازی‌ها را برای آنتون مک‌کی خاص می‌کند.

“در GSSE، رله‌ها یکی از هیجان‌انگیزترین جنبه‌ها هستند – مسابقه با هم تیمی‌های خود و مسابقه با کشورهای دیگر. چیز خاصی در مورد آن وجود دارد. شما نفس و آرزوهای خود را فراموش می‌کنید. شما فقط می‌خواهید در یک مسابقه با سرعت هرچه بیشتر پیروز شوید. برای تیم و کشورتان.» او با شور و شوق می گوید.