به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
پاستفاده از فهرست مدیران ارشد اجرایی سابق AFL تجربه مطالعه متنوعی را ایجاد نمی کند. تنها 13 نفر این نقش را از زمان شروع آن – زمانی که به عنوان رئیس VFL نامیده می شد – در سال 1897 بر عهده داشتند. هر 13 نفر مرد سفیدپوست بودند – با میانگین سنی 49 سال در شروع این نقش. بسیاری از آنها به صورت خصوصی تحصیل کرده اند و در سطح بالایی فوتبال بازی کرده اند. این فهرست تجسمی زنده از عبارتی است که اغلب در سازمانهای قدیمی مطرح میشود: «این راهی است که ما همیشه کارها را انجام دادهایم».
کمتر کسی تعجب می کند که این فهرست یکسان است. نقش مدیر عامل AFL یکی از مهمترین نقش ها در ورزش استرالیا است و به نظر می رسد که به شدت از کسانی محافظت می شود که با دیدگاه سنتی درباره ظاهر یک مدیر اجرایی ورزشی مطابقت ندارند. دستمزد این نقش دیگر بهطور عمومی فاش نمیشود، اما آخرین بار در سال 2017 1.74 میلیون دلار اعلام شد. این یکی از مشاغل مورد تقاضا در کشور است.
با نزدیک شدن به روزی که Gillon McLachlan پس از اعلام بازنشستگی خود در یک سال پیش، سرانجام از سمت خود کناره گیری کرد، حدس و گمان در مورد اینکه چه کسی چهاردهمین عضو این باشگاه انحصاری خواهد شد، شایع است. در میان اسامی مدعیان یکی به چشم می خورد.
کایلی واتسون ویلر در ابتدا اعلام کرد که برای نقش مکلاکلان درخواست نخواهد داد، اما گمانهزنیهای فزایندهای وجود دارد که او میتواند اولین زنی باشد که شغل برتر AFL را به دست میآورد. در حالی که واتسون-ویلر رئیس وسترن بولداگ است و علاقه زیادی به فوتبال دارد، اگر قرار باشد کلیدهای پادشاهی AFL را به دست آورد، با پیمودن مسیر سنتی این کار را انجام نخواهد داد. او در حال حاضر مدیر عامل شرکت والت دیزنی استرالیا و نیوزلند است و همچنین برای Hallmark، Coca Cola و Penguin Books کار کرده است.
طبیعتاً سؤالاتی در مورد توانایی او در ترجمه مهارت هایش به AFL وجود خواهد داشت. فرهنگ ورزشی جزیره ای استرالیا اغلب فرض می کند که هیچ نقش دیگری نمی تواند به اندازه ای که تحت فشار است مهم باشد. که این ورزش آنقدر منحصر به فرد است که هیچکس از بیرون نمی تواند نحوه اجرای آن را درک کند. تجربه واتسون ویلر در شرکتهای چندملیتی بزرگتر از رویاهای وحشیانه AFL، نه تنها شرایط لازم برای اداره سازمان را در اختیار او قرار میدهد، بلکه به او دیدگاه بسیار بیشتری از خارج از ورزش نسبت به بسیاری از کسانی که در گذشته این نقش را داشتهاند، میدهد. .
همانطور که جهان پیچیده تر می شود و چالش های مرتبط با تغییرات آب و هوایی و ضربه مغزی همچنان چشم انداز ورزشی را شکل می دهد، ورزش برای زنده ماندن و مرتبط ماندن باید تکامل یابد. بعید است که ادامه به کارگیری افراد مشابهی که مسیرهای مشابهی را طی کرده اند، منجر به تغییر مورد نیاز برای تغییر ورزش در جهت مورد نیاز برای مقابله با این چالش های پیچیده شود. کسی که از خارج از راهروهای خانه AFL آمده است و راه های مختلفی را برای حل مشکلات دیده و اجرا کرده است، ممکن است همان چیزی باشد که سازمان برای ادامه پیشرفت به آن نیاز دارد.
در حالی که نقش مدیر عامل در ورزش همیشه چند وجهی بوده است، اما اکنون با سرعت فزاینده ای در حال تکامل است و رهبران باید پیش بینی جنجال بعدی در دنیای در حال تغییر را داشته باشند. ورزش دیگر قلمرو مردانگی سنتی نیست و رهبرانی که این موضوع را درک نمیکنند، احتمالاً ورزش خود را دچار مشکل میکنند. پت کامینز، کاپیتان کریکت مردان استرالیا، دیوید پوکاک، بازیکن والبیس که سناتور شده است و بازیکن نتبال استرالیایی دانل والام، در چند وقت اخیر نشان داده اند که ورزشکاران به دنبال تغییر هستند و به دنبال ورزش خود هستند تا در مسائل مهم در کنار آنها بایستند.
AFL با نگاهی به بیرون از دیوارهایی که آن را از این دنیای پیچیده و نامطمئن محصور کرده و محافظت کرده است، این فرصت را دارد که گامی کوچک و در عین حال مهم به سمت یک چشم انداز ورزشی جدید بردارد. آنها می توانند وضعیت موجود را به هم بزنند و به صاحبان قدرت یادآوری کنند که “روشی که ما همیشه کارها را انجام داده ایم” یک توضیح مستدل نیست، بلکه یک بهانه خسته کننده است.
با این حال، تغییر سیستمی پایدار نمی تواند فقط از طریق یک انتقال ساده رهبری رخ دهد. یک رهبر زن مطمئناً میتواند دیدگاهها و افکار گوناگونی را ارائه دهد که سازمان قبلاً با آنها مواجه نشده بود. انتصاب یک مدیر عامل زن – چه واتسون ویلر باشد یا یک مدعی دیگر در کایلی راجرز – تاریخی و نمادین خواهد بود. اما او به تنهایی نمی تواند به مسائل نابرابری جنسیتی که بین رقابت های مردان و زنان وجود دارد رسیدگی کند و تجربه ای زنده از تبعیض نژادی که هنوز توسط بسیاری از بازیکنان تجربه می شود را به ارمغان نمی آورد. اینکه یک زن سفیدپوست وارد عمل شود و سیستم های قدرت موجود را تکرار کند، یک گلوله نقره ای نیست. باید در تمام سطوح سازمانی و خود ورزش کاری انجام شود تا اطمینان حاصل شود که یک زن در شغل بالا صرفاً یک عمل نمادین نیست، بلکه یک اقدام انقلابی است. اگر واتسون-ویلر از شانسها سرپیچی کند و به نقش صعود کند، این آژیر آخری نیست که به میدان میرود، بلکه آژیر اول است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.