فاکس در تعقیب و گریز پس از اقدام معترضان حقوق حیوانات در Grand National | برنده شد بزرگ ملی

این روزی بود که درام و خطرات معروف‌ترین مسابقه با اتومبیل رانی با اتومبیل رانی با سرعت زیاد در هماهنگی کامل به نظر می‌رسید. هرکسی که رابطه عاشقانه‌اش با گرند ناسیونال ادامه داشته باشد، می‌توانست از سکون سواری درک فاکس در حالی که ضرب وشتم در اطراف او رخ می‌دهد شگفت زده شود – قبل از اینکه کوراچ رامبلر محبوب 8-1 را به شکوه بفرستد. با این حال، صدها معترض حقوق حیوانات که سعی کردند در مسابقه خرابکاری کنند، پس از مرگ دو اسب در آن روز، از جمله تپه شانزده پس از سقوط وحشتناک بر روی حصار اول، در اقدامات خود احساس توجیه کردند.

با این حال، شاید یک اجماع گسترده در مورد این واقعیت غیرقابل انکار وجود داشته باشد: ملی 175 تقریباً همه چیز داشت: غم، رنج، شکوه، درد.

و همچنین شادی این در چشمان مربی لوسیندا راسل پس از دومین پیروزی ملی او پس از وان فور آرتور در سال 2017 بود. راسل پدرش را از دست داده و در ماه های اخیر پاس One For Arthur را دیده است، و پس از آن اعتراف کرد که مقداری از خاکستر اسب را در پایان Aintree پخش کرده است. خط

در لبخندهای خلع سلاح فاکس 30 ساله نیز وجود داشت، کسی که پس از صدمه زدن به شانه خود در Weatherby کمی بیش از یک هفته پیش، برای این مسابقه تردید داشت. با توجه به روش ثابتی که او از کوراچ رامبلر در اطراف پرستاری می کرد، درست پشت سر رهبر قدیمی آقای کافی، قبل از حمله به خانه، درست بعد از آخرین، نمی دانستید.

فاکس گفت: «او سبک دویدن خودش را دارد و امروز می‌خواست با آن پیش برود. او همیشه احساس می کرد که دارد از خودش لذت می برد، بنابراین من نگران نبودم. او فقط یک اسب قابل توجه است. کوتاه می کند، دراز می رود، هر چه از اسب ملی می خواهی اوست. او فقط درخشان است.»

همچنین از سوی سندیکای کوچک هفت نفر از دوستداران نژاد که به خاطر سرمایه گذاری 2400 پوندی خود با چکی به مبلغ 100000 پوند برای هر کدام پاداش قابل توجهی دریافت کرده بودند، خوشحالی به همراه داشت. جوانترین عضو، دانشجوی 21 ساله کامرون شمشیر، گفت که نمی تواند شانس خود را باور کند. “من در سرزمین رویایی هستم، من برای کلمات گم شده ام.”

با این حال، به ناچار، این یکی دیگر از بزرگان ملی بود که در آن مسائل رفاه حیوانات در جلو و در مرکز قرار داشت. با توجه به مرگ و میرهای آن روز، چگونه نتوانستند؟ یا میزان اعتراض Animal Rising که متعهد شده است قیام کند و مستقیماً برای پایان دادن به رنج حیوانات در همه اشکال آن اقدام کند؟

در اینجا چند نکته قابل ذکر است. اولین مورد این است که نگرانی در مورد رفاه چیز جدیدی نیست. در سال 1954، آبان نیوز منچستر مناظره ای را در پارلمان گزارش داد که در آن یکی از نمایندگان محافظه کار، اچ اس جانسون، پس از دریافت بیش از 600 نامه، تلگراف و طومار، همه ناخواسته، “تظاهرات زشت” را در Grand National بعدی پیش بینی کرد. احساس عمیقی که با حیوانات در ارتباط با این نژادها ظالمانه رفتار می شود.»

جانسون همچنین به پارلمان گفت: «آیا می‌توانید تعجب کنید که مردم این کشور از این قتل عام و کشتار شیطانی خشمگین هستند؟» حقایق نشان می‌دهد که این نوع نژاد در شکل کنونی‌اش را نمی‌توان دیگر در تمام عفت عمومی تحمل کرد.»

خوشبختانه از آن زمان اوضاع بهتر شده است. در آن زمان آبان نیوز اشاره کرد که از 192 اسبی که در پنج ملیت بزرگ قبلی شروع کرده بودند، 36 اسب تمام شده و 9 اسب کشته شده اند. با این حال، سخنان جانسون همچنان در میان برخی افراد طنین انداز خواهد بود. این نشان می دهد که مسابقه باید بیشتر برای متقاعد کردن شک کنندگان انجام دهد.

لوسیندا راسل اصرار داشت که استانداردهای مسابقه اسب دوانی در بریتانیا بهترین استانداردهای جهان است. او گفت: “من فقط به معترضان می گویم، بیایید و ببینید اسب ها چگونه نگهداری می شوند.” “من از یک پیشینه غیر مسابقه ای می آیم و می توانم به شما اطمینان دهم که در جای دیگر مسائل رفاهی بسیار بیشتری وجود دارد.”

با این حال، این سخنان ناتان مک گاورن، سخنگوی Animal Rising را متقاعد نکرد که گفت این اعتراض اولین اعتراضی بود که این گروه برای تابستان برنامه ریزی کرده بود و سایر رویدادهای مسابقه ای مانند Royal Ascot نیز ممکن است مورد هدف قرار گیرند.

او همچنین به مطالعه اخیر دانشگاه یورک اشاره کرد که نشان داد بیش از نیمی از افراد زیر 40 سال به دلیل مسائل رفاهی شرکت در مسابقات اسب دوانی را در نظر نمی گیرند.

او گفت: «ما در یک وضعیت اضطراری آب و هوایی و طبیعت قرار داریم که نیاز به حل دارد، بنابراین باید رابطه خود را با حیوانات و طبیعت تغییر دهیم.» ما ملتی هستیم که عاشق حیوانات هستیم، اما اغلب به خودمان دروغ های راحت می گوییم. با این حال ما در نقطه‌ای هستیم که نسل جوان دیگر آن را تحمل نمی‌کند.»

شاید. اما این روز دیگری بود که در آن خطوط نبرد ترسیم شد و فکر می‌کنید افراد کمی تغییر کردند.