“دانش بزرگان ما”: پل های ریشه زنده هند به یونسکو ارسال شد | هندوستان

پل‌های زنده معروف هند – ریشه‌های درختانی که به شکل پل معلق روی رودخانه کشیده شده‌اند – به فهرست آزمایشی یونسکو برای وضعیت ارزشمند میراث جهانی ارائه شده‌اند.

ایالت کوهستانی مگالایا در شمال شرق دارای بیش از 100 پل از این قبیل در 70 روستا است، سازه های منحصر به فردی که با ترکیبی از طبیعت و نبوغ انسانی ایجاد شده است.

هنگامی که یک سازه بامبو در سراسر رودخانه کشیده شد، ریشه های درخت، معمولا درخت لاستیک (فیکوس الاستیکا)، مسخره می شوند و دستکاری می شوند تا با بامبو در هم بپیچند تا زمانی که به توری قوی تبدیل شود.

به ریشه ها اجازه داده می شود به تدریج رشد کرده و به مرور زمان تقویت شوند. در مراحل اولیه فقط حدود 15-20 نفر در روز می توانند از روی پل عبور کنند. خیلی دیرتر، ممکن است به 50 یا بیشتر برسد، اگرچه ممکن است تا دو دهه طول بکشد تا یک پل ریشه زنده تکمیل شود.

در منطقه‌ای دورافتاده مانند مگالایا، معروف به «محل ابرها» و مدعی عنوان «مرطوب‌ترین مکان روی زمین»، چراپونجی، ساخت جاده‌ها امکان‌پذیر نیست. توپوگرافی جنگلی متراکم با آبشارها، شیب های تند، دریاچه ها و نهرها است.

پل های ریشه زنده تنها راهی است که مردم یک روستا می توانند از رودخانه عبور کنند تا به آن طرف بروند و کشاورزی کنند، محصولات بفروشند، به پزشک برسند یا بچه ها را به مدرسه بفرستند. در طول انتخابات عمومی، مقامات سوار بر اسب که صندوق های رای را به روستاهای دورافتاده حمل می کنند، جز این پل های طبیعی، هیچ وسیله دیگری برای دسترسی به رای دهندگان ندارند.

در محلی به عنوان شناخته شده است جین کینگ جونیور، برخی از پل ها دو طبقه هستند. برخی از آنها بالای یک دره قرار دارند، در حالی که برخی دیگر فقط چند متر بالاتر از سطح یک رودخانه هستند.

در توضیحی در وب سایت یونسکو آمده است: «این اکوسیستم‌های ساختاری که توسط جوامع قبیله‌ای بومی خاسی رشد کرده‌اند، قرن‌ها در شرایط آب و هوایی شدید عمل کرده‌اند و هماهنگی عمیقی بین انسان‌ها و طبیعت را در بر می‌گیرند. عمل متقابل اجزای اساسی زندگی بودند.

هر ساختار ریشه‌ای زنده یک سفر قومی-گیاه‌شناسی متمایز را نشان می‌دهد که ریشه در تعامل و سنتز عمیق فرهنگ و طبیعت دارد. روند رشد بین نسلی پرورش یک نهال در یک سازه باربر قوی در شرایط آب و هوایی و جغرافیای شدید نشان دهنده مهارت و مهارت استثنایی است که نشان دهنده شاهکاری از نبوغ خلاق انسان است.

پل های ریشه هنوز به عنوان میراث جهانی شناخته نشده اند. با این حال، با قرار دادن آنها در “فهرست آزمایشی یونسکو”، دولت هند گامی حیاتی برای ارائه آنها برای بررسی توسط کمیته میراث جهانی برداشته است.

Morningstar Khongthaw، 23 ساله، بنیانگذار بنیاد Living Bridges است که پل های جدیدی می سازد و به حفظ پل های قدیمی کمک می کند. روستای او، Rangthylling، دارای 20 پل ریشه زنده است.

من بسیار خوشحالم که دانش بزرگان ما توسط یونسکو به رسمیت شناخته شده است. ما می خواهیم این دانش را چند برابر کنیم تا نسل های آینده نیز از آن بهره مند شوند.

دولت ایالتی که قبلاً در بین گردشگران محبوبیت داشته است، سال‌ها برای برچسب یونسکو تلاش می‌کند به این امید که حفظ پل‌ها آسان‌تر شود و در عین حال گردشگری را بیش از پیش تقویت کند.

جیمز سانگما، وزیر کابینه در مگالایا، هیجان این ایالت را در یک پیام ابراز کرد. توییت.

وی گفت: پل های ریشه زنده نه تنها به دلیل رابطه همزیستی مثال زدنی انسان و محیط زیست خود برجسته می شوند، بلکه بر استفاده پیشگامانه آنها برای اتصال و انعطاف پذیری و نیاز به اتخاذ تدابیر پایدار برای تعادل اقتصاد و اکولوژی تمرکز دارند.