پلیس نیوساوت ولز در هنگام تیراندازی به مرد بومی، سیاست های دوربین های پوشیده از بدن را زیر پا گذاشته است، پزشکی قانونی می یابد | بومیان استرالیا

یک پزشکی قانونی که یافته‌های مربوط به تیراندازی پلیس به قتل یک مرد بومی را استنلی راسل ارائه می‌دهد، گفت که افسران در جریان این حادثه به‌طور جدی سیاست‌های خود را در مورد دوربین‌های بدن‌شان نقض کردند.

کارمل فوربس، معاون پزشکی قانونی ایالت نیو ساوت ولز نیز تغییرات سیاستی را در مورد نحوه برخورد پلیس با افراد دارای معلولیت ذهنی توصیه کرد و از آنها خواست تا قوانینی را در مورد زمانی که افسران باید از دوربین های بدن استفاده کنند، شفاف سازی کنند.

این مرد گومرویی در 9 نوامبر 2021 پس از اینکه مأموران برای دستگیری وی بر اساس حکمی معوقه آمده بودند، توسط پلیس در خانه عمه اش در غرب سیدنی به ضرب گلوله کشته شد.

پلیس پس از اینکه راسل آنها را با هشیر و چاقو تهدید کرد، حداقل پنج بار شلیک کرد.

فوربس در حالی که یافته های خود را در روز جمعه ارائه کرد، گفت راسل، 45 ساله، قادر به خواندن و نوشتن نبود و با تعدادی از بیماری های روانی پیچیده و مسائل مربوط به سوء مصرف مواد که با مرگ برادرش در زندان تشدید شد، زندگی می کرد.

او روز جمعه به دادگاه پزشکی نیوساوت ولز گفت: «آقای راسل یک معلولیت ذهنی داشت. او در دوران کودکی آسیب‌های سوء استفاده جنسی را متحمل شد و برادرش را در حبس از دست داد.»

فوربس گفت افسران پلیس سیاست های خود را در مورد دوربین های بدن پوشیده در طول تیراندازی نقض کرده اند. از چهار افسری که در صحنه حضور داشتند، تنها یک نفر دوربین بدن خود را روشن کرده بود. یکی از افسران اصلاً دوربین بدن پوشیده نداشت و دو نفر دیگر نتوانستند تیراندازی را ضبط کنند یا دوربین های خود را قبل از حادثه روشن نکردند.

او گفت: «فیلم پوشیده از بدن یک محافظ مهم برای پلیس و جامعه است و عدم پوشیدن و فعال کردن دوربین‌ها نقض جدی سیاست‌های پلیس است. همه آنها باید دوربین های بدن پوشیده می پوشیدند و همه آنها باید قبل از نزدیک شدن به ملک یا حداقل زمانی که وارد خانه می شدند آنها را روشن می کردند.

معاون پزشکی قانونی یکی از افسران را دارای “سوء تفاهم قابل توجه” از خط مشی توصیف کرد و افزود که به وضوح بیشتری نیاز است تا افسران تعهدات خود را درک کنند.

پزشکی قانونی گفت که پلیس در برنامه ریزی مناسب برای دستگیری و بررسی خطرات عملیات شکست خورده است، اگرچه او اذعان داشت که هیچ راهی برای دانستن اینکه آیا برنامه ریزی مناسب می تواند از مرگ راسل جلوگیری کند یا خیر وجود ندارد.

پزشک قانونی همچنین توصیه کرد که هنگام برخورد با افرادی که ممکن است دارای معلولیت ذهنی هستند، در پروتکل های پلیس تغییراتی ایجاد شود، از جمله اینکه افسران ناتوانی های مشکوک را در سوابق پلیس یک فرد یادداشت کنند. او گفت که این تغییر را می توان «پروتکل استنلی» نامید.

او توصیه کرد که سیاستی با پلیس NSW و خدمات حقوقی بومیان اجرا شود تا به افراد ملل اول اجازه دهد به جای صدور حکم بازداشت و حضور در خانه خود، خود را به ایستگاه پلیس تحویل دهند.

والدین، خانواده و دوستان راسل از طریق پخش زنده از خانه خود در والگت و همچنین در دادگاه در یافته های تحقیق شرکت کردند و فوربس گفت که حضور روزانه آنها در طول بازجویی “گواهی از عشق آنها” بود.

الیزابت جارت که به نمایندگی از خانواده صحبت کرد، از پزشک قانونی برای یافته های خود تشکر کرد و خواستار اجرای فوری پروتکل استنلی شد.

خانواده ما از پلیس NSW می خواهند تا پروتکل استنلی را اجرا کند. ما از آنها می خواهیم که توصیه های پزشکی قانونی را جدی بگیرند و اقدام واقعی انجام دهند.

این خانواده همچنین گفت که می‌خواهد توصیه‌های برجسته‌ای که سه دهه پیش توسط کمیسیون سلطنتی درباره مرگ‌های بومیان در بازداشت ارائه شده بود، اجرا شود.

“مردم بومی هنوز در حال مرگ هستند.” جرت گفت. او گفت: “ما می خواهیم که این توصیه ها نیز جدی گرفته شود.”

هانا دونالدسون، افسر پشتیبانی قانونی خدمات حقوقی بومی، به خبرنگاران خارج از دادگاه پزشکی قانونی گفت که اصلاحات می تواند از مرگ بیشتر افراد در بازداشت یا در حین عملیات پلیس جلوگیری کند.

“اگر به درستی دنبال شود، این روش [to allow Indigenous people to surrender themselves to a police station] تعداد مواردی که پلیس بدون هشدار برای دستگیری یک فرد بومی ظاهر می شود را کاهش می دهد. اغلب اوقات، همانطور که در پرونده غم انگیز استنلی دیدیم، این به اتهامات اضافی، جراحت یا حتی مرگ ختم می شود.