وقتی روسیه دیگران را «نازی» خطاب می‌کند، باید به خودش نگاه کند

کرملین و عوامل آن توضیحات و توجیهات زیادی برای حمله به اوکراین دارند.

آنها به مخاطبان هدف بستگی دارند: وقتی چپ افراطی را مورد خطاب قرار می دهند، به ضد استعمار سوگند یاد می کنند. وقتی آنها با راست افراطی صحبت می کنند، در مورد “بیداری” و ارزش های سنتی صحبت می کنند.

وقتی آنها به اروپایی ها روی می آورند، ادعا می کنند که ایالات متحده از این قاره استثمار می کند و واشنگتن جنگ را تحریک کرده است. وقتی به خاورمیانه می‌روند، از حمله به عراق و «جنگ‌های صلیبی غرب» صحبت می‌کنند.

وقتی به آفریقا نگاه می کنند، وانمود می کنند که روسیه بخش هایی از قاره آسیا را مستعمره نکرده است.

لیست ادامه دارد.

واقعیت این است که کرملین توسط هیچ ایدئولوژی رسمی هدایت نمی شود. به هیچ اصولی پایبند نیست و اگر به معنای آسان‌تر رسیدن به غارت باشد، بیشتر شبیه به این است که مرد بزرگراهی لباس خود را به میل خود تغییر دهد.

توهمات عظمت هنگام سلاخی قربانیان

بنابراین، سوال بزرگ این است: آیا همه چیز برای نمایش است؟ آیا مطلقاً هیچ اعتقادی در حلقه‌های تصمیم‌گیری کرملین وجود ندارد و آیا آنها صرفاً بر اساس منافع شخصی هستند؟

یا بهتر بگوییم، آیا ولادیمیر پوتین روسیه تهاجم را به این دلیل آغاز کرد که او یک نواستعمارگر است که امپراتوری را بازسازی می کند یا به این دلیل که یک خودکامه فاسد است که می خواهد ماندن خود در قدرت را یا با یک پیروزی نظامی سریع یا یک جنگ بی پایان طولانی کند؟

یکی از پاسخ ها قطعا می تواند این باشد که “چرا هر دو نه؟”

فساد و امپریالیسم می توانند در مجموعه اعتقادات یک فرد با هم وجود داشته باشند. به هر حال، راهزن جاده ای مذکور می تواند به صورت توهم خود را به عنوان یک شوالیه با زره درخشان در حالی که قربانیانش را دزدی و سلاخی می کند، تصور کند.

پوتین می تواند قلعه های خود را در شن و ماسه بسازد و هنوز هم نظریه “تحویل غرب” را که حداقل هفتاد سال یا بیشتر وجود دارد، ترویج دهد.

اما مهم‌تر از باورهایش این است که کرملین چگونه از ایدئولوژی در دنیای پسامدرن شکسته به نفع خود استفاده می‌کند. نگران کننده است که پوتین به طور فزاینده ای به نازیسم اجازه نفوذ و نفوذ داده است.

چهره های راست افراطی روسیه چقدر به نازیسم واقعی نزدیک هستند؟

بحث مورد علاقه کرملین برای مخاطبان غربی، علاوه بر سرزنش ایالات متحده برای تهاجم روسیه، حول محور ادعایی “نازی های اوکراین” است که همه رشته ها را در کیف می کشند.

اینطور نیست که اوکراین سهم خود را از حامیان راست افراطی ندارد. این واقعیت است که راست افراطی تأثیر ناچیزی بر صحنه سیاسی اوکراین دارد.

از سوی دیگر، روسیه ایده های راست افراطی امپریالیستی را برای دهه ها پرورش داده است. به طور فزاینده‌ای، اینها همه نشانه‌های کتاب درسی نازیسم را نشان می‌دهند – تحقیر لیبرال دموکراسی، نفرت آشکار از دیگران، نژادپرستی علمی، و خواستار ریشه‌کنی کل گروه‌ها به‌ویژه.

در برخی، ایده‌های راست افراطی در روسیه آمیزه‌ای از نازیسم و ​​استالینیسم است، همانطور که در ناسیونال-بلشویک‌ها زاخار پری‌پین، عضو سابق دوما، شاهد آن هستیم.

برخی دیگر تنها افراط گرایی خود را در امپریالیسم سنتی ارتدوکس روسیه پنهان می کنند که نمونه آن توسط رهبری کلیسای ارتدکس روسیه (ROC) و فرمانده سابق شبه نظامی ایگور استرلکوف با نام مستعار گیرکین است.

کنستانتین مالوفیف و یگور خلموگروف که اکنون بدنام هستند از تلویزیون راست افراطی تزارگراد نیز به این جایگاه تعلق دارند.

نسخه اوراسیاگرایی که توسط فیلسوف و استراتژیست سیاسی خودخوانده الکساندر دوگین ارائه شد، ترکیبی از مفاهیم متفکران روسی پروفاشیست از آغاز قرن بیستم است.

علاوه بر آنها، میهن پرستان فوق العاده، راست افراطی رسمی، با محوریت حزب LDPR، که زمانی توسط تحریک کننده سیاسی افراطی بدنام ولادیمیر ژیرینوفسکی رهبری می شد، و حزب روسیه عادل به ریاست سرگئی میلونوف، که هر دو در دوما هستند، وجود دارند. .

در نهایت، قوم گرایان نئوپاگان واقعی وجود دارند که به “نژاد خالص اسلاو” معتقدند و در اصل نئونازی هستند (مانند گردان روسیچ که برای روسیه در اوکراین جنگ می کند).

فرینج به لطف پوتین به جریان اصلی تبدیل شد

چیزی که از زمان تهاجم به شدت تغییر کرده این است که راست افراطی به سرعت در حال تبدیل شدن به جریان اصلی در روسیه است.

دیمیتری مدودف که زمانی پوستر یک روسیه لیبرال بالقوه و رئیس جمهور بی دندان این کشور بود، اکنون می نویسد. پست های بزرگ در شبکه های اجتماعی در مورد “unterukraine” و “Big Great Russia” با استفاده از واژگان نازی.

در کانال تلویزیونی فدرال ارتدکس روسیه اسپاس یا “رستگاری”، یوگنی نیکیفوروف، سردبیر یکی دیگر از رسانه‌های ارتدوکس روسی – رادیو رادونژ، اغلب جملاتی مانند “بیماری که در اوکراین شیوع پیدا کرده است” می‌گوید. باید باشد با آتش پاک می شود“.

ایگور فومین، یک روحانی عالی رتبه کلیسای ارتدکس روسیه – دارنده سه مدال ROC با یک محله در محوطه دانشگاه MGIMO مسکو، که اکثراً فرزندان نخبگان جدید روسیه در آن شرکت می کنند – جنگی را که روسیه در اوکراین به راه انداخته است مقایسه می کند. عهد عتیق و ارائه می کند سلسله مراتبی که او به آن اعتقاد دارد به عنوان “ملت، رئیس جمهور، خدا”.

خداوند متعال ظاهراً باید به مدال برنز بسنده کند.

او سپس ادامه می‌دهد که پوتین در اوکراین کار خدا را انجام می‌دهد، مانند جاشوا – شخصیت کتاب مقدس که وظیفه‌اش پاک کردن «ملت‌های شرور» از روی زمین است – با کنعانی‌ها انجام داد.

بسیاری از این اظهارات اکنون به طور مرتب در رسانه های فدرال روسیه، چه دولتی و چه “خصوصی” پخش می شود (اگرچه در سیستم توتالیتر پوتین نمی تواند هیچ رسانه خصوصی وجود داشته باشد).

همه چیز می رود، فقط برای توجیه جنگ

قبل از تهاجم، راست افراطی روسیه عمدتاً در حاشیه جامعه به حاشیه رانده شده بود. آنها با کرملین یا محافل امنیتی – به ویژه در FSB و ارتش – ارتباط داشتند، اما مخاطبان زیادی نداشتند.

گروه فوق میهن پرست همیشه در معرض دید مردم بود، اما آنها آنجا نبودند تا سیاست های دولت را نمایندگی کنند. بلکه وظیفه آنها این بود که به عنوان اقتصاددان سرگئی گوریف، در مرحله “دیکتاتور چرخشی” پوتین رادیکال تر، بی پروا و خطرناک تر به نظر برسند. به طور منظم خلاصه شده است آی تی.

حتی زمانی که کرملین پروژه ناموفق “نووروسیا” را در سال 2014 راه اندازی کرد، افراط گرایان روسی از دونباس که خود را به عنوان خبرنگاران نظامی یا روزنامه نگار معرفی می کردند، بخشی از جامعه روزمره روسیه نبودند.

آنها رسماً توسط رژیم به عنوان یک نیروی همسایه متحد در مقابل “غرب شیطانی و بندری ها” رفتار می کردند و در فاصله قابل انکار نگه داشته می شدند.

با تهاجم تمام عیار به اوکراین در فوریه 2022، نیاز کرملین به توجیه جنگ افزایش یافت و همه را در بر گرفت، از جمله روان پریشان ترین ها در میان مفسران، زیرا کل روایت حول عادی سازی تجاوز سازماندهی شده بود.

به نوبه خود، در حال حاضر حتی رادیکال ترین کارها به بخشی از هنجار تبدیل شده اند.

روسیه در مرحله ای قرار دارد که نیاز به انحراف از ناازیون دارد

همه این تئوری های راست افراطی، که برخی از آنها روسیه را به عنوان نیرویی که خدا برای به تعویق انداختن آخرالزمان انتخاب کرده است – یکی از آموزه های غیراستاندارد ارتدوکس روسی که توسط دوگین بازخوانی شده است، معروف به کاتخون – یا روسیه به عنوان امپراتوری صالح در مبارزه علیه دموکراسی‌های «سقوط» غربی در جریان بود، اما دولت مانند امروز آنها را به عنوان یک هنجار روزمره معرفی نمی‌کرد.

مردم روسیه می توانند تلویزیون های خود را خاموش کنند تحقیقات نشان می دهد که آنها انجام می دهند، اما این روایت ها از بین نمی روند.

آنها خود را در گفتمان سیاسی و اجتماعی روسیه تثبیت کرده اند.

و اکنون به جایی رسیده‌ایم که می‌توانیم به طور موجه ادعا کنیم که آسیب رژیم مافیایی پوتین منجر به نازی‌سازی تمام عیار روسیه شده است.

و در آینده نزدیک، جامعه روسیه باید تحت یک روند دردناک ناازی‌زدایی خود قرار گیرد – یعنی اگر بخواهد به عنوان بخشی مترقی از قاره و همسایه خوبی برای کشورهایی که سعی در سرکوبش دارد مورد اعتماد قرار گیرد.

الکساندر جوکیچ، دانشمند علوم سیاسی و تحلیلگر صربستانی است که در روزنامه نوایا گازتا نوشته شده است. او قبلاً مدرس دانشگاه RUDN در مسکو بود.

در یورونیوز، ما معتقدیم که همه دیدگاه ها مهم هستند. با ما در view@euronews.com تماس بگیرید تا پیشنهادات یا موارد ارسالی را ارسال کنید و بخشی از گفتگو باشید.