کاهش هشدار در سواد بزرگسالان استرالیا به دلیل کمبود اطلاعات پنهان شده است | آموزش استرالیا

میلیون ها بزرگسال استرالیایی با شرم پنهانی زندگی می کنند. آنها این واقعیت را پنهان می کنند که نمی توانند دستور العمل ها یا جدول زمانی اتوبوس را بخوانند، برای گواهینامه رانندگی یا حمایت مالی درخواست دهند، یا قراردادهای اجاره را بدون نظارت امضا کنند.

دولت فدرال پذیرفته است که نمی داند چند استرالیایی فاقد این مهارت های اولیه هستند. آخرین مطالعه جامع که توسط سازمان همکاری اقتصادی و توسعه در سال 2012 انجام شد، این رقم را 3 میلیون نفر عنوان کرد، اما هیچ داده به روزی وجود ندارد.

یک مطالعه ملی جدید به زودی برای درک بهتر این چالش راه اندازی خواهد شد، اما گروه های تجاری، معلمان، اقتصاددانان و فعالان سوادآموزی هشدار داده اند که این رقم در حال حاضر می تواند بسیار بالاتر باشد، به خصوص در تاسمانی.

در سال 2012، OECD در دو بزرگسال در این ایالت دارای سطح سواد زیر سه بود. این بدان معناست که آنها فاقد مهارت های اساسی لازم برای درک و استفاده از اطلاعات روزنامه ها، کتاب ها یا مجلات هستند.

لیزا دنی، یکی از اعضای اتحادیه 100% سوادآموزی تاسمانی، گفت که کاهش نتایج سواد دبیرستان از سال 2012 نشان می دهد که با وجود تعهدات فراوان برای بهبود استانداردهای آموزشی، مشکل اکنون بسیار بدتر شده است.

دنی گفت: “اگر ندانید مشکل چیست، نمی توانید مشکل را حل کنید.” بنابراین اغلب این چالش ها پنهان هستند. شناسایی کسی که نمی تواند بخواند و بنویسد می تواند بسیار دشوار باشد. آنها در پوشاندن آن بسیار خوب هستند زیرا ننگ و شرم بزرگی به این چالش ها متصل است.

الیزابت اسکیروینگ، مدیر اجرایی سازمان کسب و کار روستایی تاسمانی، همچنین معتقد بود که میزان سواد و حساب و کتاب بزرگسالان کاهش یافته است و گفت که اکثر مردم از ارقام واقعی شوکه خواهند شد.

گفت: “من در مورد کارمندی شنیده ام که ترجیح می دهد بگوید 40 ساعت در هفته کار می کند زیرا نمی داند چگونه شماره دیگری بنویسد، آنها از اعتراف آن خجالت می کشند.”

«این تأثیر شدیدی بر سودآوری و بهره‌وری کاری که ما انجام می‌دهیم دارد. اگر شما یک کافه را اداره می کنید، آیا می توانید مطمئن باشید که کارکنان می توانند تغییر مناسب را ارائه دهند؟ اگر در مزرعه هستید، آیا مطمئن هستید که کسی می تواند دوز مناسب دارو را برای یک گوسفند یا یک گاو تعیین کند؟

تئوری های زیادی در مورد اینکه چرا نرخ باسوادی تاسمانی کمتر از سایر ایالت ها است، وجود دارد، از جمله بحث بحث برانگیز بر سر برنامه درسی، نرخ اتمام دبیرستان، چالش های اجتماعی-اقتصادی و نرخ بالاتر وابستگی به رفاه.

دنی و اسکیروینگ از تعهد دولت آلبانی برای جمع آوری داده های معتبر و به روز و “رفع موانع شرم و بی اعتمادی به آموزش” استقبال کردند.

برندان اوکانر، وزیر مهارت و آموزش، گفت که سیستم آموزشی این بزرگسالان را شکست داده است و “به خاطر برابری، شمول و رشد اقتصادی ما باید اقدام کنیم”.

یک کشور توسعه یافته و اقتصاد پیشرفته مانند استرالیا نباید این افراد را ناامید کند.

دولت تاسمانی یک برنامه بلندمدت را برای رسیدگی به نرخ سواد و شمارش تأمین مالی کرده است. در سال 2012 26TEN را راه اندازی کرد که با گروه های تجاری و اجتماعی برای بهبود استانداردهای آموزش بزرگسالان همکاری می کند.

«افزایش سواد به زمان زیادی نیاز دارد، زیرا با بزرگسالان، اینطور نیست که شما به کلاس درس بروید، مثل بچه‌ها که هر روز انجام می‌دهند. ما باید راه‌های واقعاً انعطاف‌پذیری برای حمایت از مردم در خواندن، نوشتن و ریاضی پیدا کنیم.»

ما در حال ایجاد فرهنگی هستیم که در آن شما نباید احساس شرمندگی کنید و مردم چالش‌های کم سواد و چرایی وجود آن را درک کنند. بیشتر اوقات این تقصیر آنها نیست و آنها مهارت ها و قدرت های زیادی در زمینه های دیگر دارند.

شورای بازرگانی استرالیا و گروه صنعت استرالیا نیز به طور فزاینده ای در مورد کمبود مهارت های اساسی نگران شده اند. سال گذشته، یک گزارش گروه Ai تخمین زد که 74٪ از مشاغل به نوعی تحت تأثیر سطوح پایین سواد و حساب قرار گرفته اند.

سائول اسلیک، اقتصاددان مستقل، که همچنین یکی از اعضای اتحادیه 100 درصد سوادآموزی است، گفت که نرخ باسوادی باعث کاهش رشد اقتصادی و بالا نگه داشتن نرخ بیکاری در تاسمانی شده است.

اسلاک گفت: «این تا حدودی به این دلیل است که نسبت بیشتری از مردم تاسمانی بالای 65 سال وجود دارد. «اما اگر آن را بر اساس گروه سنی تقسیم کنید، هر دسته دارای نسبت کمتری از مردم تاسمانی است که شغلی نسبت به میانگین ملی دارند، به استثنای افراد 15 تا 19 ساله.

بخش بیشتری از افراد 15 تا 19 ساله در تاسمانی مشغول به کار هستند، زیرا آنها در آموزش عالی از جمله دبیرستان، دانشگاه یا تافه نیستند.