در پی حماسه نژادپرستی یورکشایر، کریکت کجا فرود آمده است؟ | کریکت

آزیم رفیق در ژوئیه 2020 بیرون از هوشیاری کریکت نشست. نزدیک به دو سال بود که یورکشایر او را برای بار دوم رها کرده بود و مصاحبه ای با انجمن حرفه ای کریکت انجام شد که در وب سایت آنها منتشر شد و احتمالاً توسط تعداد انگشت شماری خوانده شد. مردم، تا او را به ذهنم برگردانم. موضوع کسب و کار جدیدی بود که رفیق با خانواده اش افتتاح کرده بود، یک مغازه چای فروشی در روترهام. در حالی که نقشه کریکت بیرونی آینده را ترسیم می کرد، او همچنان جاه طلبی داشت که به بازی ادامه دهد.

من مصاحبه ای با رفیق ترتیب دادم زیرا می خواستم بدانم چگونه یک کاپیتان پیشتاز یورکشایر در 29 سالگی خود را از کریکت حرفه ای خارج کرد. ما در مورد بازیکنانی که او زمانی برای تیم زیر 19 سال انگلیس رهبری کرده بود صحبت کردیم – بن استوکس و جو روت در میان آنها. – جاه طلبی او برای تبدیل شدن به یک مربی بین المللی و از همه دردناک تر، فاجعه ای که در دو سال گذشته پشت سر گذاشته بود: مرده به دنیا آمدن پسرش. پس از مرگ جورج فلوید، من در مورد تجربیات او به عنوان یک آسیایی بریتانیایی که به یورکشایر راه پیدا کرده بود، تعجب کردم، تیمی که زمانی بازیکنانی را که خارج از مرزهای این کشور متولد شده بودند حذف می کرد.

بیرون آمد، همه با یک حس سرخوردگی: کاپیتان «نژادپرست آشکار»، انزوا در رختکن و خاطره یک دهه ایستادن در کنار سه هم تیمی آسیایی دیگر. من، عادل رشید، اجمل شهزاد و رعنا نویدالحسن بودم. ما به سمت زمین می رویم و یکی از بازیکنان گفت: تعداد شما خیلی زیاد است. ما باید در مورد آن حرفی بزنیم.»

رفیق نام آن بازیکن را نبرد. بعد دوباره، مهم بود؟ فهمیدم که این یک مثال واقعاً اینطور نبود داستان. او گفت: “شما می توانید تصور کنید که چه چیزهایی در شما باقی می ماند و این چیزها را تمام روز و هر روز می شنوید.” زمانی که مصاحبه منتشر شد، تصور می‌کردم که جنب و جوش کوتاهی خواهد داشت، اما انتظار داشتم وضعیت موجود باقی بماند.

تقریباً سه سال بعد، دیدن اینکه به کجا رسیده ایم، سورئال است. ماه گذشته، یک هیئت کمیسیون نظم و انضباط کریکت، مایکل وان – بازیکنی که رفیق در مصاحبه ما نامش را رها کرده بود – را از بیان آن کلمات بدنام “در حد احتمالات” پاک کرد. بنابراین نماینده داستانی از زمان ما پدیدار شد، نماینده ای که هر کسی می توانست هر چیزی را که می خواهد از آن بگیرد. در گوشه ای، پیرز مورگان این دیدگاه را در بوق و کرنا کرد که رفیق “سعی کرده یکی از قهرمانان کریکت من را با دروغ های نژادپرستانه نابود کند”. البته مهم نیست که پانل CDC بیان می کند که یافته های مربوط به وان “به هیچ وجه ادعاهای گسترده تر” را که توسط رفیق ارائه شده تضعیف نمی کند. یا اینکه اتهامات علیه چندین بازیکن سابق یورکشایر ثابت شد. در نهایت رفیق تبرئه شد.

در نظر گرفتن کل این حماسه به عنوان تیراندازی بین دو مرد، فراموش کردن این است که همه اینها در مورد چیز بزرگتری بوده است: نه وان، نه یورکشایر، نه رفیق. داستان واقعی همیشه در مورد ساختارهای گسترده‌تر این ورزش بوده است که بسیاری را پشت سر گذاشته و رتبه‌هایی را برای کسانی که چهره‌شان مناسب نبود، بسته است. کاهش قابل توجه کریکت کاران آسیایی بریتانیایی از کریکت تفریحی به حرفه ای. کمبود بازیکنان کریکت سیاه در همه سطوح. تسلط مدارس خصوصی بر کریکت انگلیسی. رفیق بر آنچه در رختکن می گذرد تمرکز کرد. واقعیت این است که او در وهله اول کار کاملاً ویژه ای برای رسیدن به آنجا انجام داده بود.

از زمانی که با رفیق مصاحبه کردم، این ساعت گیج کننده و ترسناک بوده است. یورکشایر در مقیاسی افراطی عمل کرده است، از اظهار نظر نکردن در مورد اتهامات اولیه رفیق گرفته تا سپس اخراج کارکنان پشتی آنها به عنوان بخشی از یک شروع تازه، تصمیمی که باشگاه اذعان کرد که “از لحاظ رویه ای ناعادلانه” بوده است. بانک مرکزی اروپا دچار مشکل شده است. اعلام برنامه اقدام 12 ماده‌ای آنها برای مقابله با نژادپرستی و تبعیض، که بلافاصله پس از شهادت رفیق در مقابل نمایندگان مجلس منتشر شد، بازتابی از برنامه 45 روزه و 45 ماده‌ای مایکل اسکات برای نجات داندر میفلین در دفتر داشت. آنها سالها در این مورد دیر کرده بودند.

در همین حال، زندگی غیرقابل تشخیص تغییر کرده است. جزئیات رفیق یکی از جزئیات گذشته اوست که به گونه ای نمایش داده می شود که می تواند دیگران را از صحبت کردن محدود کند. خواندن در مورد کسانی که در طرف مقابل هستند نیز آسان نیست. جان بلین را در نظر بگیرید که توسط پانل CDC مشخص شد که از زبان نژادپرستانه استفاده کرده است و به دیلی تلگراف گفت در مورد افکار تاریکی که او را در برگرفته است، ترس او “از این که این هرگز از بین نرود و کسی در نهایت زندگی آنها را از پشت آن بگیرد”.

در حالی که بازی باید عدالت را برای قربانیان بیابد، همچنین باید مسئولیت و مراقبت از کسانی که در اشتباه هستند را بپذیرد.

پس از همه اینها – بهم ریختگی، اشتباهات، حسابرسی – کریکت در بریتانیا خود را در مکان سالم تری می یابد. مداخله رفیق، تشکیلات را وادار کرده است که توجه داشته باشد و تغییر کند و اگر نمی‌خواهید تمام امید خود را به آن‌ها برای تمیز کردن اوضاع ببندید، افراد دیگری هستند که ارزش اعتماد کردن را دارند. برای مثال، آبنوس رینفورد-برنت، برنامه ACE او. فرصت هایی را به جوانان سیاه پوست کریکت می دهد و موانع طبقاتی را برطرف می کند. یا شاید دکتر تام براون، یکی از بنیانگذاران آکادمی کریکت آسیای جنوبی، برنامه ای که در حال تولید خط لوله ثابتی از کریکت کاران آسیایی بریتانیایی به کریکت شهرستانی است. افراد وظیفه خود را انجام می دهند و شکست های ساختاری را جبران می کنند.

از اینجا در کوتاه مدت زیباتر نمی شود، زیرا گزارشی از کمیسیون مستقل برای برابری در کریکت در انتظار انتشار است. مسائل همچنین در اسکس حل نشده باقی مانده است، جایی که بازیکنان سابق در مورد تجربیات خود از نژادپرستی در باشگاه صحبت کرده اند. بازی دچار آسیب بیشتر، شرمساری بیشتر خواهد شد – و برای آن بهتر خواهد بود.