اسپنسر هیوود: ستاره NBA که دروازه را برای نسل های شگفت انگیز باز کرد | NBA

اسپنسر هیوود در برف سینسیناتی ایستاده بود و باسن خود را یخ زده بود. گرم‌کننده‌های شیک رنگ سبز و طلایی Seattle SuperSonics که او می‌پوشید، برای باد سرد که ران‌ها را به لطف سجاف پهن مچ پا منفجر می‌کرد، کار چندانی نکرد. تاپ آستین کوتاه نیز کمک چندانی نکرد. دهه 1970 تازه شروع شده بود، اما حرفه هایوود، هر چند که قابل توجه بود، به عنوان یک تازه کار سابق ABA و MVP، دوباره متوقف شده بود. اما برای آل استار چند بار آینده، که بعداً در حالی که در NBA با لس آنجلس لیکرز حضور داشت، با مسائل مربوط به سوء مصرف مواد سروکار داشت، به دلیل هیچ تخلف شخصی یا حرفه‌ای در شب انجماد ایستاد. نه، او برای همیشه در حال تغییر لیگ بود. به این ترتیب، او حتی اجازه نداشت در دادگاه رویالز سینسیناتی، مقابل تینی آرچیبالد و نورم ون لیر بایستد، یا به رختکن برگردد و لباس های خیابانی خود را بیاورد. او یک “بازیکن غیرقانونی” بود و قبل از شروع بازی از بازی محروم شد زیرا، به سادگی، در دادگاه در حال نبرد بزرگتری بود.

“ما یک بازیکن غیرقانونی در زمین داریم.” بلا-بله-بلههیوود به آبان نیوز می‌گوید و اولین سال حضورش در NBA با سوپرسونیکز را به یاد می‌آورد. “وجود داشت یکی دیگر حکمی علیه من بنابراین، آنها مرا در برف انداختند.»

هیوود، که در سال 1970 شاکی در حال حاضر مشهور بود هیوود – اتحادیه ملی بسکتبال پرونده دادگاه، در حالی که هنوز در حال گرم کردن بود، از رقابت علیه سینسیناتی خارج شد. این یک اتفاق غم انگیز و در عین حال معمول برای مرد بزرگ 6 فوتی 8 اینچی در آن زمان بود. شروع، توقف، شروع توقف. چند بازی انجام دهید، سپس کشیده شوید. چرا؟ زیرا او این قدر را داشت که تنها پس از دو سال از دانشگاه خارج شود. هیوود، که در شهر کوچک سیلور می‌سی‌سی‌پی بزرگ شد و روزانه 2 دلار پنبه چید، زندگی‌ای که او آن را به «بردگی» تشبیه می‌کند، در خانه‌ای ساده با خانواده‌اش فقیرانه زندگی می‌کرد و با برادرش تخت مشترک داشت – هیوود یک بار هفته‌ها بدون آن زندگی می‌کرد. صحبت کردن با برادرش، علیرغم اشتراک در رختخواب، پس از یک بازی بسکتبال به خصوص بحث برانگیز – و اغلب به لطف جنوب آمریکایی جیم کرو، حوادث تحقیرآمیز را تحمل می کند.

در دبیرستان، هیوود به دیترویت نقل مکان کرد، جایی که قهرمانی ایالتی را در پرشینگ به دست آورد. او پس از تسلط بر سال اول تحصیلی خود در کالج جوان ترینیداد استیت در کلرادو، با میانگین 28.2 امتیاز و 22.1 ریباند، به تیم بسکتبال المپیک 1968 ایالات متحده راه یافت، جایی که تیم را به مدال طلا بر روسیه در مکزیکوسیتی هدایت کرد – همان بازی هایی که ستارگان دوومیدانی در آن حضور داشتند. تامی اسمیت و جان کارلوس مشت های قدرتمند و سرکش خود را بالا بردند. او جوانترین بازیکن تاریخ بود که به تیم بسکتبال المپیک راه یافت و در گلزنی آن را رهبری کرد. روی تریبون گریه کرد. سال بعد، نه چندان دور از جایی که به دبیرستان در دانشگاه دیترویت رفت، که توسط فرماندار میشیگان جورج رامنی استخدام شد، هیوود با 21.5 در هر بازی با میانگین 32.1 امتیاز کشور را رهبری کرد.

در می سی سی پی، مادرش دستمزد سهامداران را در منطقه ای می گرفت که اغلب سیاه پوستان را مادون انسان می دانست. اما طبق قوانین NCAA، هیوود موظف بود قبل از تبدیل شدن به حرفه ای، دو فصل دیگر به صورت رایگان بازی کند. این زمانی بود که ABA تازه کار وارد عمل شد و به دنبال خواستگاری با هیوود بود – و زمانی بود که زندگی او برای همیشه تغییر کرد. مایک استورن و هیوود از انجمن بسکتبال آمریکا ایده بند “سختی” را مطرح کردند. در آن زمان، ABA و NBA در حال رقابت بودند (قبل از اینکه ABA چند سال بعد جمع شود). اما یکی از راه هایی که ABA نوپا به دنبال رقابت با NBA بزرگتر بود این بود که به بازیکنان کالج اجازه می داد زودتر از همتایان ارشد خود وارد رده های خود شوند. اگر بازیکنی مثل هیوود از فقر می آمد، زودتر اجازه ورود پیدا می کرد. ABA شانس خود را با هیوود دید، و او هم برای کسب درآمد از او دید. بنابراین، او به خدمت سربازی درآمد.

در اولین سال حضورش در دنور، هیوود با 30 امتیاز، 19.5 ریباند و 45.3 دقیقه بازی در 84 بازی، رهبری لیگ را به دست آورد. او در آن فصل نیز میانگین 36.7 امتیاز و 19.8 ریباند را در پلی آف کسب کرد و جوایز MVP و تازه کار سال را به دست آورد. اما یک مشکل وجود داشت. ABA از نظر مالی ناپایدار بود. اگر می خواست پول واقعی به دست بیاورد باید در NBA حضور داشته باشد.

هیوود در مورد قرارداد خود با ABA می گوید: «من برای شش سال بازی یا هر سالی که بود، 400000 دلار دستمزد می گرفتم. و بقیه پول به تعویق افتاد، و من تا سن 50 سالگی نمی‌توانستم آن را دریافت کنم.

سال 1968 بود که سیاتل سوپرسونیکز به وجود آمد. دو سال بعد، زمانی که هیوود در سال 1970 ABA را ترک کرد، سونیک برای پر کردن صندلی‌ها به یک نام بزرگ نیاز داشت. بنابراین، سام شولمن، مالک تیم تصمیم گرفت برای به دست آوردن هیوود در سیاتل تلاش کند. با حضور MVP حاکم بر ABA، شولمن یک شکایت ضد تراست علیه NBA تنظیم کرد تا بند سختی مانند ABA ایجاد کند که به هیوود اجازه می دهد برای Sonics خود بازی کند. این پرونده به دادگاه عالی ایالات متحده رسید و در طول اولین سال حضور هیوود در NBA، که شامل تنها 33 بازی انجام شده و میانگین 20.6 امتیاز و 12 ریباند بود، او از ترکیب خارج و وارد ترکیب شد، گاهی اوقات به عنوان یک بازیکن غیرقانونی شناخته شد و حتی مجبور شدم در آن برف در سینسیناتی بایستم و ورود به سالن NBA رویالز ممنوع بود. همچنین به او گفته شد که پرونده او بسکتبال کالج را خراب می کند و بازیکنان نابالغ را وارد لیگ می کند. او توسط NBA به عنوان کسی که مشاغل را از کهنه سربازان می گرفت.

“[Sam said]، ‘پایش هستی؟ ایا حاضری؟’ هیوود می‌گوید و من گفتم برای این به دنیا آمده‌ام. “من از مزرعه پنبه خارج شده ام.”

در آن فصل اول NBA، هیوود در چندین بازی بازی کرد، سپس به دلیل احکام مختلف از حضور در سایرین محروم شد – همه اینها در حالی است که پرونده او توسط بالاترین دادگاه کشور مورد رسیدگی قرار گرفت. زمانی که او محروم شد، با یک پسر توپی سونیکز تمرین می‌کرد – کسی جز ریک ولتز، مدیر اجرایی آینده قهرمان فعلی گلدن استیت واریرز. در طول تعطیلات، آنها به پردیس های کالج مجاور سفر می کردند تا با همکاران صحبت کنند.

اما زمانی که دادگاه عالی حکم خود را صادر کرد، هیوود پیروز شده بود. او اکنون آزاد بود تا به طور دائم وارد NBA شود، مانند سایر موارد سخت آینده. دادگاه حکم داد که اگر مردان اجازه مبارزه در ویتنام را داشته باشند، می توانند بسکتبال حرفه ای بازی کنند. شولمن در تمام طول مسیر با هیوود گیر کرده بود، وفاداری خود را نشان داد و نزدیک به 2 میلیون دلار هزینه قانونی پرداخت کرد. حالا تلاش‌های آن‌ها روی چوب‌های سخت به ثمر می‌رسید. برای چهار سال بعد، هیوود یک بازیکن ستاره و تمام NBA برای سیاتل بود و میانگین 25.4 امتیاز، 12.1 ریباند و نزدیک به 300 بازی بازی کرد. تیم بعداً پیراهن او را بازنشسته کرد.

هیوود عاشق زمان خود در شهر زمرد بود. از نظر اجتماعی، سال نوری از می سی سی پی (منطقه ای که او امروز به بهبودی کمک می کند) فاصله داشت. او آن را “لیبرال ترین شهر جهان” و “آرمان شهر” زمانی که در آنجا بود می نامد. او زیر نظر بیل راسل، که سال ها قبل اولین اردوی ادغام شده بسکتبال کودکان را در می سی سی پی برگزار کرد، و لنی ویلکنز، مربی-بازیکن بازی کرد. زمانی که تیم اولین سفر خود را به پلی آف انجام داد، او آنجا بود. او خوردن خرچنگ لویی را در رستوران محلی 13 کوین به یاد می آورد. با تأمل در مورد همه اینها، همانطور که هیوود گاهی اوقات انجام می دهد، به خصوص این روزها که او روی یک فیلم زندگینامه ای جدید درباره زندگی خود کار می کند، احساس می کند غرق شده است. اما در حالی که هایوود داستانی شبیه به فارست گامپ را رهبری کرده است، داستانی که لحظات بی‌شماری را در تاریخ لمس کرده است، پیروزی او بر NBA جایی است که تأثیر او بیشتر احساس می‌شود. اگرچه، به نظر می رسد که او به ندرت اعتبار آن دستاوردها را دریافت کند. بازیکنان کارشناسی که در ماه مارس جنون موفق شدند و به آینده خود فکر می کردند، بازیکنان مستقیماً از دبیرستان و کسانی که به عنوان یک و تمام شناخته می شوند – نام هیوود به احتمال زیاد به زبان آنها نمی آید، علیرغم این واقعیت که او به بسیاری از آنها کمک کرده است تا درآمدهای زیادی کسب کنند.

” ساخته است [the NBA players] او در مورد پیروزی خود در دادگاه می گوید. این باعث شده که مالکان بیش از 50 میلیارد دلار درآمد داشته باشند، زیرا آنها می توانستند از 15 تیم در آن زمان رشد کنند. و رشد کن.»

هیوود نمی‌داند که اگر لبرون جیمز چهار سال قبل از تبدیل شدن به یک تازه‌کار مجبور به بازی در کالج می‌شد، در رده‌بندی گل‌زنان تمام دوران NBA از کریم عبدالجبار عبور می‌کرد. درآمد شغلی او با چهار سال خدمت حرفه ای کمتر چقدر خواهد بود؟ و در مورد بازیکنان اروپایی مانند لوکا دونچیچ که برای بازی در لیگ به هیچ تجربه NCAA یا تعداد سالهای پایان دبیرستان نیاز ندارند، چطور؟ میراث هیوود هنوز در رده های NCAA نیز احساس می شود. هنگامی که قوانین اخیر نام، تصویر و شباهت ایجاد شد تا به بازیکنان در کالج امکان کسب درآمد بدهد، پیروزی او در دادگاه عالی دوباره مورد استناد قرار گرفت. اکنون ورزشکاران کالج می توانند قبل از اینکه NBA، MLB یا NFL را کسب کنند، با کار در میدان خود زندگی مناسبی داشته باشند.

هیوود می گوید: «این استدلال من بود. من نمی‌توانستم برای مادرم و خانواده‌ام که روزانه 2 دلار در سیلو سیتی، می‌سی‌سی‌پی پنبه می‌چیند، کمکی بگیرم.»

اما در طول سال ها، پیروزی هایوود باعث ایجاد زخم های حرفه ای برای او شده است. او نه تنها در روزهای اولیه بازی اش به عنوان یک شرور انتخاب شد، بلکه بیش از ربع قرن طول کشید تا به تالار مشاهیر بسکتبال نایسمیت معرفی شود، علیرغم اینکه MVP ABA و چهار بار ستاره NBA بوده است. تنها پس از صحبت چارلز بارکلی بود که گفت سالن بدون هیوود ناقص خواهد بود، سرانجام در سال 2015 از او استقبال شد. در سال‌های اخیر، هیوود، پدر چهار دختر و که به مدت یک دهه با مدل لباس ایمان ازدواج کرده بود، برای بازیکنان بازنشسته ABA و NBA برای دریافت مزایای سلامتی و حقوق بازنشستگی مبارزه کرده است. او رئیس سابق انجمن ملی بازیکنان بازنشسته بسکتبال است و هنوز هم به نمایندگی از نیروی کار بسکتبال پیروز میدان است. اکنون، او همین کار را برای بازیکنان بازنشسته WNBA نیز انجام می دهد.

او به یادآوری نسل های پیشین افتخار می کند. به طور مشابه، هیوود که در لاس وگاس زندگی می‌کند و اخیراً برای مارس Madness پخش بسکتبال کالج انجام می‌دهد، امیدوار است که مردم نام او، میراث او را به خاطر بسپارند. هیوود 73 ساله به شوخی می گوید که برای روزی که ممکن است بشنود یک ستاره کالج یا جوان برجسته NBA از او به خاطر فرصتی که به ایجادش کمک کرد، دری که به باز شدنش کمک کرد تشکر کند، خود را در وضعیت خوبی نگه می دارد – حتی غذای گیاهخواری می کند. هیوود که اخیراً خاطرات مفصلی به نام «قانون اسپنسر هیوود» منتشر کرده است، امیدوار است که برای همیشه به خاطر همین عبارت شناخته شود.

هیوود می گوید: «شما نمی توانید به سرکوب تاریخ ادامه دهید. “در غیر این صورت، شما مانند ران دیسانتیس زندگی را آغاز خواهید کرد.”