آیا جمهوری خواهان فقط با نه گفتن می توانند پیروز شوند؟

در انتخابات میان دوره ای 1946، جمهوری خواهان حول یک شعار ساده اما قدرتمند متحد شدند: “به اندازه کافی بود؟”

این شعار زاییده فکر کارل فراست، مدیر تبلیغات در بوستون بود. در دو کلمه کوتاه، نوید رد لیبرالیسم نیو دیل و انحصار قدرتی که دموکرات‌ها از دهه 1930 در واشنگتن داشتند را می‌داد.

این به جمهوری‌خواهان کمک کرد که اقتصاد دچار هرج و مرج شده است. جنگ جهانی دوم به تازگی به پایان رسیده بود و زنجیره‌های تامین با بیرون آمدن ایالات متحده از کنترل قیمت‌های زمان جنگ در حال نابودی بودند. هزاران کارگر دست به اعتصاب زدند. گوشت کمیاب و گران بود – به حدی که نامزدهای جمهوری‌خواه با کامیون‌هایی در خیابان‌های شهر گشت می‌زدند و این پیام را بلند می‌کردند: «خانم‌ها، اگر گوشت می‌خواهید، به جمهوری‌خواهان رأی دهید». آنها رئیس جمهور هری ترومن را با نام “هری گوشت اسب” سیلی زدند.

“این یک انتخابات لعنتی بیفتیک خواهد بود!” سام ریبرن، رئیس دموکرات مجلس نمایندگان، به طور خصوصی عصبانی شد. تا روز انتخابات، محبوبیت ترومن تنها 33 درصد بود. جمهوری خواهان 55 کرسی در مجلس و 12 کرسی در سنا به دست آوردند و برای اولین بار از سال 1932 قدرت را در دست گرفتند.

جفری فرانک، نویسنده کتاب «محاکمه‌های هری اس. ترومن» گفت: «برای ترومن آنقدر بد بود که مردم می‌گفتند او باید استعفا دهد.»

این سالی بود که یک ریچارد نیکسون جوان در اولین انتخابات کنگره خود پیروز شد و یک رئیس دموکرات پنج دوره در حومه لس آنجلس را با رقابت در برابر «سوسیالیسم» نیو دیل و آنچه او «مرد فراموش شده» نامید شکست داد. ادبیات مبارزات انتخاباتی او پرسید: «آیا از شرایط فعلی راضی هستید؟ آیا می توانید گوشت، ماشین نو، یخچال، لباس مورد نیاز خود بخرید؟

آنچه قدیمی است دوباره جدید است.

تورم در حال افزایش است، برخی از کالاها به سختی پیدا می شود و دموکرات ها به یک نابودی مشابه در ماه نوامبر خیره شده اند. و جمهوری خواهان، همانطور که همکار ما جاناتان وایزمن امروز گزارش می دهد، در حال بحث در مورد چگونگی آینده بودن برنامه های خود هستند. سناتور ریک اسکات، رئیس بازوی مبارزات انتخاباتی جمهوری خواهان سنا، طرحی 11 ماده ای برای «نجات آمریکا» دارد. جمهوری خواهان مجلس نمایندگان در حال کار بر روی “تعهد به آمریکا” هستند، یک برنامه سیاسی و سیاسی که قصد دارند در اواخر تابستان منتشر کنند. و امروز، مایک پنس، معاون سابق رئیس جمهور، از پلتفرم 28 صفحه ای “برنامه آزادی” رونمایی کرد.

برخی از جمهوری خواهان استدلال می کنند که هیچ یک از آن ها واقعا ضروری نیست. تنها کاری که آنها برای به دست آوردن قدرت باید انجام دهند این است که به ناامیدی رأی دهندگان از قیمت بالای بنزین و مواد غذایی اشاره کنند و اساساً بگویند: به اندازه کافی بود؟

کوری بلیس، استراتژیست جمهوری خواه گفت: «این علم موشکی نیست. انتخابات میان‌دوره‌ای یک همه‌پرسی است و فقط یک چیز است: جو بایدن و رهبری شکست خورده دموکرات‌ها. عادت زنانه. پایان بحث.”

“میچ برای چیست؟”

دموکرات ها مشتاق هستند که انتخابات پاییز امسال را به انتخابی بین دو حزب تبدیل کنند تا به همه پرسی در مورد عملکرد خود.

در مواقعی، پرزیدنت بایدن تلاش کرده است تا میچ مک کانل، جمهوری خواه ارشد سنا را در تعیین دستور کار حزب وادار کند. سوال اساسی این است که میچ برای چیست؟ او برای مهاجرت چیست؟ او برای چیست؟ او چه پیشنهادی دارد؟» بایدن در اواخر ژانویه گفت: «آنها برای چه هستند؟ بنابراین همه چیز یک انتخاب است. یک انتخاب.”

مک کانل هرگز طعمه را نگرفت. او گفته است که تمرکزش «100 درصد» روی «توقف این دولت جدید» است و از ارائه ایده‌هایی که ممکن است دموکرات‌ها بتوانند به آن حمله کنند، اجتناب کرده است.

زک رودی، استراتژیست جمهوری خواه که بر روی چندین کمپین انتخاباتی سنا کار می کند، گفت: «مبانی یک انتخابات میان دوره ای پابرجاست: این در مورد حزب در قدرت است. مک کانل این را بهتر از هر کسی در 15 سال گذشته درک می کند.

بنابراین، دموکرات‌ها نقشه اسکات را مانند یک مرد غرق‌شده به سمت یک نجات‌دهنده نجات داده‌اند، و بر درخواست او از هر آمریکایی برای داشتن پوست در بازی با پرداخت مالیات تاکید می‌کنند و او را متهم می‌کنند که می‌خواهد خدمات درمانی و تامین اجتماعی را کاهش دهد. دموکرات‌های سنا این هفته در ایالت‌های کلیدی در نوسان، آگهی پولی درباره طرح اسکات اجرا می‌کنند، و روز پنج‌شنبه طی سخنرانی اسکات در اتاق فکر محافظه‌کاران، یک آگهی جغرافیایی هدفمند در اطراف بنیاد هریتیج در واشنگتن خریدند.

این یک اصل اعتقادی در میان بسیاری از جناح راست است که «قرارداد با آمریکا» در سال 1994 به رهبری نیوت گینگریچ مسئول تسلط جمهوری‌خواهان بر کنگره در آن سال بود. اما جمهوری خواهان در سنا، به رهبری باب دول از کانزاس، هرگز آن را پذیرفتند، در حالی که نظرسنجی ها در آن زمان نشان می داد که تنها اقلیتی از رای دهندگان تا به حال در مورد این ایده شنیده بودند. دموکرات‌ها بعداً از عدم محبوبیت گینگریچ برای به دست آوردن کرسی‌های میان‌دوره‌ای در سال 1998 سوء استفاده کردند که یک پیروزی نادر برای حزب رئیس‌جمهور بود.

نماینده کوین مک کارتی از کالیفرنیا، که امیدوار است رئیس مجلس شود، با نظر اسکات موافق است که یک طرح ضروری است، اگرچه ممکن است در جزئیات متفاوت باشد. مک کارتی در نشست اخیر سیاست‌های جمهوری‌خواهان مجلس، امیدواری خود را برای ارائه لایحه‌ای به بایدن گفت: «آنقدر قوی که بتواند بر تمام سیاست‌هایی که دیگران انجام می‌دهند غلبه کند».

جیم جردن، نماینده اوهایو، یکی از متحدان کلیدی مک کارتی، به آن افزود: «فکر می‌کنم خیلی ساده است: شما نمی‌توانید کاری را که گفته‌اید انجام دهید، اگر نگفته باشید که چه خواهید کرد.»

“به جای خاص بودن فقط انتقاد کنید”

با این حال، به عنوان یک استراتژی سیاسی، هیچ برنامه ای احتمالاً بر یک برنامه برتری ندارد.

جفری کاباسرویس، مورخ حزب جمهوری خواه، گفت: «اگر من جای جمهوری خواهان بودم، متأسفانه به جای اینکه در مورد راه حل های خود دقیق باشم، فقط انتقاد می کردم.

مایکل بارون، سردبیر سالنامه سیاست آمریکا، گفت که انتظار دارد جمهوری خواهان مجلس نمایندگان و «احتمالاً» سنا را پس بگیرند، صرف نظر از اینکه برنامه هایشان چقدر مشخص است. او گفت که دستور کار سیاستی برای تعیین اینکه “چگونه می خواهید حکومت کنید” پس از به قدرت رسیدن اهمیت بیشتری دارد.

برای رهبران جمهوری خواه امروز، قرار گرفتن در قدرت خود یک معضل ایجاد می کند. اگر یک یا هر دو شاخه کنگره را برنده شوند، دموکرات‌ها می‌توانند از کتابی استفاده کنند که توسط همان رئیس‌جمهوری معروف شده است که با شعار “به اندازه کافی بود؟” در سال 1946

ترومن دو سال پس از انتخابات میان‌دوره‌ای خود، بازگشتی داشت که اغلب به‌عنوان بزرگ‌ترین بازگشت در تاریخ سیاسی آمریکا مورد ستایش قرار می‌گرفت و از «کنگره هیچ‌کار» به‌عنوان شکست سیاسی خود استفاده کرد.

فراموش نکنید که کنگره فوق العاده سازنده بود و بیش از 900 لایحه را تصویب کرد که شامل قوانین مهمی مانند طرح مارشال و قانون تافت-هارتلی بود. چهار ماه قبل از روز انتخابات، ترومن در حالی که رتبه محبوبیت شغلی اش در دهه 30 گیر کرده بود، دست به توهین زد.

دیوید مک کالو، یکی دیگر از زندگی نامه نویسان ترومن، می نویسد: “او فقط یک استراتژی داشت – حمله، حمله، حمله.”

ترومن در ایستگاه های مبارزات انتخاباتی جمهوری خواهان را با نام هایی مانند «خونخواران» و «انبوهی از خزه های قدیمی که هنوز در سال 1890 زندگی می کنند» صدا کرد. در یکی از حضور در روزویل، کالیفرنیا، او گفت: “کنگره هیچ کاری نکردن سعی کرد شما را در این دره تا حد مرگ خفه کند.” در فرزنو، کالیفرنیا، او گفت: «شما یک نماینده وحشتناک کنگره در اینجا در این منطقه دارید. او یکی از بدترین هاست.» و در آیووا، او گفت که کنگره جمهوری خواه “چنگال را در پشت کشاورز فرو کرده است.”

بقیه، همانطور که می گویند، تاریخ است.

امشب چی بخونیم

• کلیفورد کراوس و مایکل دی شیر گزارش دادند، بایدن اعلام کرد که یک بار دیگر از ذخایر استراتژیک نفت استفاده خواهد کرد، در اقدامی با هدف کاهش قیمت بنزین برای مصرف کنندگان آمریکایی.

• رید جی اپستین و پاتریشیا مازی گزارش دادند که یک قاضی فدرال در فلوریدا گفت که بخش‌هایی از قانون انتخابات این ایالت خلاف قانون اساسی است، اولین حکم دادگاه فدرال که بخش‌های کلیدی قانون رای‌گیری جمهوری‌خواهان را از زمان انتخابات 2020 لغو می‌کند.

• به گفته آلن فوئر، کیتی بنر و مگی هابرمن، وزارت دادگستری تحقیقات خود را در مورد حمله 6 ژانویه به ساختمان کنگره گسترش داده است تا احتمال دخالت سایر مقامات دولتی را نیز در بر بگیرد.

• به گزارش آنی کارنی، سناتور لیندسی گراهام، جمهوری‌خواه کارولینای جنوبی، اعلام کرد که به تایید قاضی کتانجی براون جکسون در دادگاه عالی رأی منفی خواهد داد.

• تریپ گابریل از ناحیه کاوتورن گزارش می دهد که برخی از رای دهندگان در کارولینای شمالی فکر می کنند که نماینده مدیسون کاتورن در نهایت زیاده روی کرده است.

چارچوب

دو راه دموکرات ها

فلاکت و تاریکی زیادی در سراسر آمریکا وجود دارد، چیزی که کمپین‌های جمهوری‌خواه برای متقاعد کردن رای‌دهندگان برای تغییر وضعیت موجود و بیرون راندن دموکرات‌ها از کنگره به کار گرفته‌اند.

این امر دموکرات‌ها را با یک تصمیم سخت مواجه می‌کند: با سختی‌های رأی‌دهندگان همدلی کنیم یا روایتی کاملاً متفاوت ارائه کنیم؟

در کانکتیکات، فرماندار ند لامونت، دموکراتی که امسال برای انتخاب مجدد انتخاب شده است، به نظر می رسد رویکرد دوم را در پیش گرفته است. او در اولین تبلیغ خود از این چرخه، تصویری آفتابی ترسیم می‌کند، در حالی که در محله‌های حومه شهر قدم می‌زند و با انتخاب کنندگان صحبت می‌کند، لبخند می‌زند. او می بالد که کسری بودجه را به مازاد تبدیل کرده است، در حالی که مالیات ها را کاهش داده و در مدارس سرمایه گذاری می کند.

لامونت به دوربین اعلام می‌کند: «بودجه متعادل، مالیات‌های کمتر – ایالت ما قوی‌تر شده و قوی‌تر می‌شود».

این یک انحراف شدید از یک تبلیغ دموکرات است که ماه گذشته از سناتور رافائل وارنوک از جورجیا برجسته کردیم، که در آن خورشید به طور محسوسی غایب بود. یا از یک تبلیغ دموکرات دیگر که سناتور مارک کلی از آریزونا در اواخر فوریه شروع به اجرای آن کرد و اذعان کرد که “خانواده ها در حال حاضر سخت تلاش می کنند تا از پس آن برآیند.”

فرمانداران ممکن است کمی بیشتر از اعضای کنگره برای برجسته کردن دستاوردهای ایالتی و محلی داشته باشند. با این حال، دموکرات‌ها با تلاش برای اثبات اینکه از زمان شروع همه‌گیری ویروس کرونا شرایط را بهبود بخشیده‌اند، ممکن است این خطر را داشته باشند که با مبارزات روزمره رای دهندگان خود ارتباطی نداشته باشند.

با تشکر برای خواندن. بسیار خوب، فردا میبینمت.

– بلیک و لیا

آیا چیزی وجود دارد که فکر می کنید ما گم کرده ایم؟ چیزی که می خواهید بیشتر از آن ببینید؟ ما از اینکه ازت خبر داشته باشیم خوشحال میشویم. به ما ایمیل بزنید onpolitics@nytimes.com.