هر آنچه باید در مورد انتخابات ترکیه بدانید

ترکیه در 14 ماه مه انتخاباتی را برگزار خواهد کرد که به عنوان مهم ترین انتخابات تاریخ اخیر شناخته می شود.

از اقتصاد لکنت زبان گرفته تا سیاست های مهاجرت، مسائلی که در معرض خطر هستند با زلزله اخیر تشدید شده است که باعث کشته شدن 50000 نفر و ویران شدن شهرها و شهرها در جنوب و جنوب غرب کشور شد.

رای دهندگان تصمیم خواهند گرفت که آیا دولت فعلی – که بیش از دو دهه بر کشور حکومت می کند – را حفظ کنند یا به جای آن تغییر رهبری در آنکارا را انتخاب کنند.

در اینجا همه چیزهایی است که باید در مورد سیاست، احزاب، شخصیت ها و مسائل در خطر ترکیه بدانید که این کشور برای رفتن به پای صندوق های رای آماده می شود:

جدول زمانی انتخابات

دو انتخابات در 14 مه برگزار خواهد شد که در آن رای دهندگان رئیس جمهور جدید خود و همچنین 600 نماینده پارلمان را انتخاب خواهند کرد.

برای انتخابات ریاست جمهوری، اگر هیچ نامزدی نتواند حداقل 50 درصد آرا را به دست آورد، دور دوم دور دوم در 28 می بین دو نامزد برتر برگزار خواهد شد.

حدود 61 میلیون رای دهنده در روز انتخابات به پای صندوق های رای خواهند رفت و تخمین زده می شود که 3 میلیون رای دهنده در خارج از کشور احتمالا پیشاپیش رای خود را بین 27 آوریل تا 9 می به صندوق های رای بیاورند.

رای گیری در 14 می از ساعت 08:00 آغاز می شود و رای گیری در ساعت 17:00 به وقت محلی بسته می شود.

همه سیاستمداران و احزاب باید در ساعت 18:00 روز قبل تبلیغات خود را به پایان برسانند، سپس محدودیت های پیش از انتخابات آغاز می شود.

انتظار می رود نتایج اولیه تا ساعت 23:59 روز انتخابات مشخص شود. در نیمه شب ممنوعیت های انتخاباتی پایان می یابد و صدا و سیما شروع به اعلام نتایج اولیه غیر رسمی می کند.

به طور سنتی، برنده رقابت برای ریاست جمهوری در ساعات اولیه صبح، زمانی که اکثریت آرا شمارش شده است، اعلام پیروزی می کند.

رئیس جمهور منتخب مردم را با یک سخنرانی پیروزی خطاب خواهد کرد. اما اعلام نتایج قطعی از سوی شورای عالی انتخابات می تواند چند روز یا حتی یک هفته طول بکشد.

انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی هر پنج سال یکبار در یک روز برگزار می شود.

چه کسی برای ریاست جمهوری نامزد می شود؟

در 14 مه، یک برگه رای با چهار نامزد به رای دهنده تحویل داده می شود که همگی موفق شدند 100000 امضای لازم برای نامزدی را به دست آورند.

رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور کنونی در طول 20 سال حکومت خود با سخت ترین آزمون روبرو خواهد شد. موسس و رهبر حزب عدالت و توسعه (AKP)، اردوغان از زمانی که در سال 2002 به نخست وزیری رسید، رهبری کشور را برعهده داشت.

او که در سال 2014 توسط پارلمان به عنوان رئیس جمهور منصوب شد، اختیارات او فقط در تئوری نمادین بود، اگرچه منتقدان استدلال می کنند که او قبلاً از زمان روی کار آمدن یک سیستم ریاست جمهوری عملاً ایجاد کرده است.

همه پرسی سال 2017 راه را برای نظام ریاستی هموار کرد و در سال 2018 با لغو حکومت پارلمانی، تمامی اختیارات دولت به رئیس جمهور منتخب اردوغان واگذار شد.

رئیس جمهور 69 ساله به دلیل انحصار تمام قدرت ها و خاموش کردن صداهای مخالف و همچنین دور کردن ترکیه از طرح سکولار آتاتورک مورد انتقاد قرار می گیرد.

کمال کیلیچداراوغلوکه به مدت 13 سال رهبر اصلی اپوزیسیون کشور بوده است، باور عمومی بر این است که شانس بالایی برای پیروزی در رقابت برای اولین بار دارد.

قلیچدار اوغلو، رهبر حزب جمهوری خواه خلق (CHP) نامزد انتخابات ریاست جمهوری اتحاد ملت، همچنین به عنوان “میز شش” شناخته می شود.

پس از یک سری شکست های بزرگ در برابر اردوغان و حزب عدالت و توسعه، بازپس گیری قدرت در شهرداری های مستحکم در انتخابات محلی سال 2019 توسط CHP اولین سیگنال از دست دادن حمایت اردوغان بود.

به نظر می رسد بدتر شدن وضعیت اقتصادی این کشور دست قلیچداراوغلو را تقویت می کند.

برخی این کارمند 74 ساله بازنشسته را یک “غندی” ترک می نامند، برخی دیگر او را به خاطر نداشتن کاریزمای سیاسی و مانع تراشی برای سیاستمداران حزب خود که به نظر می رسد شانس بالایی برای پیروزی در انتخابات دارند، مورد انتقاد قرار می دهند.

محرم اینسرهبر حزب میهن، رقابت ریاست جمهوری را به خوبی می شناسد. او پس از آخرین انتخابات ریاست جمهوری سال 2018 برای دومین بار با اردوغان رقابت خواهد کرد.

اینس در آن زمان یکی از اعضای CHP و نامزد اصلی اپوزیسیون بود. با این حال، ناپدید شدن او در شب انتخابات به عنوان یک خیانت تلقی شد و پیام وی در واتساپ، “مرد پیروز شد”، پذیرش شکست آخرین نی بود که کمر شتر را برای حامیانش شکست.

او پس از استعفای خود از CHP در سال 2021 حزب میهن (MP) را تشکیل داد.

علیرغم درخواست ها برای خروج از جناح مخالف، اینس مطمئن است که به دور دوم راه خواهد یافت. این نامزد 58 ساله به دلیل تقسیم آرا و بازی در دستان اردوغان مورد انتقاد قرار می گیرد.

سینان اوگانوی که توسط اتحاد اجدادی نامزد شده بود، یکی از اعضای حزب جنبش ملی (MHP) بود.

او در سال 2017 برای دومین بار پس از بازگشت پس از برنده شدن در دعوی علیه اخراجش در سال 2015، از حزب اخراج شد.

این مرد 55 ساله که اکنون یک سیاستمدار مستقل است، کمتر از سایر نامزدها در میان مردم شناخته شده است. اوغان بین سال های 2011 تا 2015 به عنوان یک نماینده پارلمان فعالیت می کرد.

مهمانی

شاید پیچیده ترین بخش این رقابت انتخابات پارلمانی باشد. رای دهندگان یک برگه رای طولانی با لیست 32 حزب سیاسی خواهند داشت.

ترکیه به 87 حوزه انتخابیه چند نفره تقسیم شده است که بسته به تعداد جمعیت هر حوزه، تعداد معینی از نمایندگان را انتخاب می کنند.

در مجموع 600 نماینده مجلس انتخاب می شوند.

پیچیدگی به اینجا ختم نمی شود.

برخی از شهرها به طور سنتی سنگر یک حزب خاص هستند، صرف نظر از اینکه نامزدها چه کسانی هستند. بنابراین برخی احزاب برای افزایش شانس کسب یک کرسی، نامزدهای احزاب دیگر را در لیست های انتخاباتی خود قرار می دهند.

برای اینکه یک حزب در مجلس نماینده داشته باشد، باید از آستانه 7 درصد فراتر رود.

هر حزبی که نتواند آرای کافی را به دست آورد، در صورتی که عضو ائتلافی باشد که به آستانه 7 درصد رسیده باشد، همچنان می تواند به پارلمان بپیوندد.

متحدین

اتحاد مردمی در حال حاضر از چهار حزب تشکیل شده است: حزب حاکم عدالت و توسعه (AKP)، حزب جنبش ملی (MHP)، حزب وحدت بزرگ (BBP) و حزب رفاه جدید (YRP).

بلوک اصلی اپوزیسیون اتحاد ملتاز سوی دیگر، از شش حزب تشکیل شده است: حزب جمهوری خواه خلق (CHP)، حزب خوب (İYİ)، حزب سعادت (SP)، حزب آینده (GP)، حزب دموکرات (DP) و حزب دموکراسی و پیشرفت (DEVA). ).

اتحاد کار و آزادی از نظر تئوری از دو حزب حزب چپ سبز (YSP) و حزب کارگران ترکیه (TİP) تشکیل شده است. با این حال، لیست حزبی YSP از نامزدهای چهار حزب مختلف تشکیل شده است.

حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) طرفدار کردها که در انتخابات گذشته سوم شد و در حال حاضر با بسته شدن احتمالی مواجه است، تحت نظر حزب چپ سبز (YSP) شرکت خواهد کرد.

اتحادیه نیروهای سوسیالیست حزب چپ (SOL)، حزب کمونیست ترکیه (TKP) و جنبش کمونیست ترکیه (TKH) را گرد هم می آورد.

حزب پیروزی (ZP) و حزب عدالت (AP) در انتخابات تحت نظر شرکت می کنند اتحاد اجدادی.

پس از شمارش تمام آرا، از روش دهوند برای تعیین نمایندگان جدید استفاده خواهد شد. هدف این روش، تخصیص کرسی ها به احزاب تقریباً متناسب با تعداد آرای دریافتی است.

آرای صادره در خارج از کشور به نسبت آرای احزاب در سراسر کشور اضافه خواهد شد.

چه قولی می دهند؟

اگر یک غافلگیری بزرگ وجود نداشته باشد، تقریباً مطمئن است که یا اردوغان یا کیلیچداراوغلو هستند که برای دوره بعدی در کاخ ریاست جمهوری اقامت خواهند داشت. و اگر الگوی انتخابات قبلی ادامه یابد، اکثریت کرسی ها در اختیار سه اتحاد ملت، خلق و ائتلاف کار و آزادی خواهد بود.

اردوغان کمپین خود را بر اساس چشم انداز “قرن ترکیه” بنا نهاده است و انتظار می رود مانیفست 23 ماده ای خود را در 11 آوریل معرفی کند.

او پروژه هایی را که AKP در 20 سال گذشته انجام داده است به نمایش خواهد گذاشت و انتظار می رود طرح های جدیدی برای بازسازی منطقه فاجعه به منصه ظهور برسد.

در رویدادی در اکتبر گذشته، رهبر فعلی قبلاً اشاره کرد که هدف اصلی او تغییر قانون اساسی است و گفت اصلاحات انجام شده تاکنون کافی نبوده است.

موضوع بحث برانگیز سخنرانی او درباره نهاد خانواده بود. وی گفت: «در حالی که وحدت زن و مرد بر اساس مشروعیت مورد تحقیر قرار می گیرد، انحراف، بداخلاقی و روابط کج رو به عمد تشویق می شود.

از سوی دیگر، اپوزیسیون اصلی (اتحاد ملت) متعهد شده است که بسیاری از سیاست های امضای اردوغان را تغییر دهد و وعده های انتخاباتی خود را در 9 عنوان اصلی فهرست کرده است: برجسته کردن عدالت، مبارزه با فساد و آموزش به عنوان برخی از اولویت های اصلی.

اپوزیسیون می خواهد ریاست اجرایی اردوغان را به نفع نظام پارلمانی قبلی منحل کند.

چشمگیرترین وعده های آن در مورد سیاست های اقتصادی و مهاجرتی است.

این ائتلاف وعده کاهش تورم را تا دو سال تک رقمی و افزایش پنج برابری درآمد سرانه ملی داده است.

آنها همچنین متعهد به ارسال شده اند دو میلیون سوری طی دو سال به صورت داوطلبانه به کشور خود بازگردند.

قلیچداراوغلو با به اشتراک گذاشتن ویدیوهای زنده از آشپزخانه ساده خود، وعده مبارزه با فساد را می دهد و قول می دهد آزادی را افزایش دهد.

اگر آنها قدرت را در دست بگیرند، ترکیه دوباره به کنوانسیون استانبول خواهد پیوست که هدف آن جلوگیری از خشونت مبتنی بر جنسیت، حمایت از قربانیان خشونت و مجازات عاملان است.

همچنین برنامه های کانال استانبول کنار گذاشته می شود، کاخ ریاست جمهوری در آنکارا به روی عموم باز می شود و آدرس جدید رئیس جمهور کاخ قدیمی، عمارت چانکایا خواهد بود.

نظرسنجی ها چه چیزی را نشان می دهند؟

نظرسنجی‌های انتخاباتی حاکی از رقابت گردن و گردن بین اردوغان و قلیچداراوغلو است و احتمال تغییر قدرت را پس از بیش از دو دهه نشان می‌دهد. با این حال، بسیاری نسبت به نظرسنجی ها بدبین هستند و معتقدند که مردم اردوغان به او خیانت نمی کنند.

بر اساس آخرین گزارش های ۴ شرکت از ۵ شرکت تحقیقاتی، قلیچداراوغلو با تک رقمی از اردوغان جلوتر است. با این حال، اعداد همچنین حاکی از برگزاری دور دوم انتخابات هستند.

بر اساس آخرین نظرسنجی های انجام شده توسط 11 شرکت مختلف، حزب عدالت و توسعه با بیش از 32 درصد آرا پیشتاز رقابت است و پس از آن CHP پیش بینی شده حدود 27.6 درصد آرا را به دست آورد. HDP که تحت رهبری حزب چپ سبز نامزد خواهد شد، با حدود 10.7 درصد در جایگاه سوم قرار دارد.

حزب حاکم عدالت و توسعه در حال از دست دادن موقعیت خود در برابر مخالفان است.

با نگاهی به آرای کلی دو جناح مخالف، ائتلاف ملت با 42.2 درصد پیشتاز نظرسنجی ها است و ائتلاف مردمی اردوغان 40.6 درصد آرا را به دست خواهد آورد.

چه چیزی در خطر است؟

بدون شک تورم بالا و بحران اقتصادی سرلوحه بحث های انتخاباتی در کشور است. بر اساس گزارش موسسه آماری ترکیه (TUİK) تورم سالانه در سال 2022 64.27 درصد بوده است. با این حال گروه مستقل تحقیقات تورم (ENAG) ادعا می کند که این رقم بیش از دو برابر و به میزان 137.55 درصد بوده است.

افزایش ناگهانی هزینه های زندگی، به ویژه در بخش مسکن، و نرخ بیکاری مهمترین موضوعات در دستور کار رای دهندگان است.

واکنش دولت و برخورد با زلزله های ویرانگر در ماه فوریه در صندوق رای منعکس خواهد شد.

با توجه به اینکه ترکیه کشوری با بیشترین تعداد پناهنده در جهان است، جای تعجب نیست که رای دهندگان مهاجرت را موضوع مهم دیگری بدانند. برخی بررسی ها نشان می دهد که احساسات ضد مهاجر و همچنین تعداد مهاجران افزایش یافته است.

منتقدان اردوغان می گویند که دولت او مخالفت ها را خفه کرده، حقوق را تضعیف کرده و سیستم قضایی را تحت سلطه خود قرار داده است، اتهامی که توسط مقامات رد شده است که می گویند از شهروندان در برابر تهدیدات امنیتی منحصر به فرد از جمله کودتای 2016 محافظت کرده است. اخراج هزاران کارمند دولتی و دانشگاهیان از نهادهای دولتی و سرکوب رسانه ها به عنوان یک سیاست سکوت و ارعاب تلقی می شد.

از این رو آزادی های مدنی هرگز از دستور کار خارج نمی شوند.

آخرین اما نه کم‌اهمیت، تحولات ناشی از زمین‌لرزه‌های ویرانگر در جنوب شرقی، نگرانی‌ها را در مورد بی‌نظمی‌های احتمالی در طول انتخابات افزایش داده است.

… و در روز انتخابات

فروش یا مصرف مشروبات الکلی در اماکن عمومی ممنوع خواهد بود. همه مراکز تفریحی باید در ساعات رای گیری بسته بمانند. مکان هایی که امکانات رستوران و سرگرمی را ارائه می دهند فقط می توانند به مشتریان غذا ارائه دهند. هیچ کس به جز مأموران مجری قانون نمی تواند اسلحه حمل کند.