مطالعه می‌گوید استخرهای شنا از بحران‌های آب شهری غنی می‌کنند | اب

بر اساس یک تحلیل، استخرها، باغ‌های پرآب و ماشین‌های تمیز ثروتمندان، حداقل به اندازه شرایط اضطراری آب‌وهوایی یا رشد جمعیت، باعث ایجاد بحران آب در شهرها می‌شوند.

محققان گفتند که تفاوت گسترده در مصرف آب بین شهروندان ثروتمند و فقیر در جستجوی راه حل هایی برای کمبود آب با تمرکز بر تلاش برای افزایش عرضه و قیمت های بالاتر آب تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. آنها گفتند تنها راه حفاظت از منابع آب، توزیع مجدد منابع آب به طور مساوی است.

این مطالعه از کیپ تاون در آفریقای جنوبی به عنوان مطالعه موردی استفاده کرد و نشان داد که ثروتمندترین افراد 50 برابر بیشتر از فقیرترین افراد آب مصرف می کنند. به گفته دانشمندان، زمانی که بحران آب روز صفر در سال 2018، پس از چندین سال خشکسالی، این شهر را تحت تأثیر قرار داد، فقیرترین افراد برای نیازهای اولیه خود آب کافی نداشتند.

به گفته محققان، کیپ تاون با مشکلات مشابه در بسیاری از شهرهای جهان بسیار منحصر به فرد بود. آنها گفتند که از سال 2000، بیش از 80 شهر بزرگ از جمله میامی، ملبورن، لندن، بارسلونا، سائوپائولو، پکن، بنگالورو و هراره، خشکسالی شدید و کمبود آب را تجربه کرده اند.

محققان گفتند که انتظار می‌رود بحران‌های آب شهری مکررتر شوند و انتظار می‌رود بیش از 1 میلیارد شهرنشین در آینده نزدیک با کمبود آب مواجه شوند. در ماه مارس، گزارش کمیسیون جهانی اقتصاد آب به این نتیجه رسید که جهان با یک بحران قریب الوقوع آب مواجه است و انتظار می رود تقاضا تا سال 2030 تا 40 درصد از عرضه بیشتر شود.

پروفسور هانا کلوک از دانشگاه ریدینگ بریتانیا و یکی از نویسندگان این مطالعه جدید گفت: «تغییرات آب و هوا و رشد جمعیت به این معنی است که آب در حال تبدیل شدن به یک منبع با ارزش تر در شهرهای بزرگ است، اما ما نشان داده ایم که نابرابری اجتماعی بزرگترین مشکل مردم فقیرتر برای دسترسی به آب برای نیازهای روزمره خود است.

“پیش بینی های ما نشان می دهد که این بحران می تواند بدتر شود زیرا شکاف بین ثروتمندان و فقرا در بسیاری از نقاط جهان افزایش می یابد. در نهایت، همه از عواقب آن رنج خواهند برد، مگر اینکه راه‌های عادلانه‌تری برای اشتراک آب در شهرها ایجاد کنیم.»

این مطالعه که در مجله Nature Sustainability منتشر شد، از داده‌ها برای توسعه مدلی از مصرف آب شهری استفاده کرد که سطوح مختلف درآمد را در نظر گرفت. در کیپ تاون، دریافت که ثروتمندترین گروه – 14٪ از جمعیت شهر – از 51٪ از آب مصرفی در شهر استفاده می کنند. در مقابل، فقیرترین گروه – 62٪ از جمعیت – فقط 27٪ از آب را مصرف کردند. بیشترین آب مصرفی غنی ترین گروه برای نیازهای غیر اساسی بوده است.

این مدل که می‌توان آن را در شهرهای دیگر اعمال کرد، نشان داد که تغییرات مصرف آب توسط ثروتمندترین گروه‌ها نسبت به تغییرات جمعیت یا خشکسالی‌های مرتبط با بحران آب و هوا، تأثیر بیشتری بر دسترسی کلی آب دارد. محققان همچنین گفتند افزایش استفاده از گمانه های خصوصی در مواقع کمبود توسط ثروتمندترین شهروندان به طور قابل توجهی باعث کاهش منابع آب زیرزمینی می شود.

دانشمندان گفتند که نابرابری اجتماعی در بحران آب اغلب منجر به نابرابری اجتماعی می شود راه حل های تکنوکراتیک که به سادگی الگوهای ناهموار و ناپایدار مصرف آب را بازتولید می کردند که در وهله اول به بحران آب کمک کرد.

پروفسور ماریانا مازوکاتو، از دانشگاه کالج لندن، بریتانیا، و نویسنده اصلی گزارش کمیسیون جهانی اقتصاد آب، گفت: “ما به یک رویکرد خوب مشترک بسیار پیشگیرانه تر و جاه طلبانه تر نیاز داریم. [to the water crisis]. ما باید عدالت و عدالت را در مرکز این امر قرار دهیم، این فقط یک مشکل فنی یا مالی نیست.

تحلیل جدید نتیجه‌گیری گزارشی در سال 2016 را نقل می‌کند که می‌گوید: «برای اکثر نقاط جهان، دوران آب آشامیدنی ارزان و فراوان گذشته است».

کلوک و همکارانش افزودند: «زمان آن فرا رسیده است که در مورد نحوه اشتراک جامعه در ضروری ترین منبع طبیعی زندگی به توافق برسیم.