فیلمسازان آفریقایی دوباره داستان‌های عامیانه را به‌عنوان درام‌های فانتزی تاریک برای نتفلیکس تصور می‌کنند | توسعه جهانی

داستان‌های سنتی آفریقایی از هیولاها، جن‌ها و ارواح بدخواه در سریال جدید نتفلیکس برای مخاطبان معاصر بازسازی شده است.

فیلمسازانی از تانزانیا، آفریقای جنوبی، نیجریه، کنیا، موریتانی و اوگاندا شش داستان سنتی را به درام‌های فانتزی تیره تبدیل کرده‌اند که موضوعاتی از جمله خشونت خانگی، خودکشی و ازدواج کودکان را پوشش می‌دهند.

بیشتر فیلم‌های 30 دقیقه‌ای در مجموعه «قصه‌های عامیانه آفریقا»، «Reimagined» که با مشارکت کانال استریمینگ و نهاد فرهنگی سازمان ملل متحد، یونسکو، تولید شده‌اند، زنانه هستند.

Anyango and the Ogre به کارگردانی ولین اوگوتو، فیلمساز کنیایی، انتظارات اجتماعی ناعادلانه از ازدواج را در مورد زنان بررسی می‌کند – کسانی که ازدواج نکرده‌اند را به حاشیه می‌برند، در حالی که آنها را تحت فشار قرار می‌دهد که در روابط ناسالم باقی بمانند.

این بر اساس فولکلور در مورد یک ترول است که در ظاهر یک مرد خوش تیپ با زنی با سه فرزند ازدواج می کند تا بتواند آنها را چاق کند و بخورد.

درام آینده‌نگر اوگوتو، زنان متاهل را به تصویر می‌کشد که در «مناطق آبی» زیبا و با فناوری پیشرفته زندگی می‌کنند، در حالی که زنان مجرد به «منطقه خاکستری» منتقل می‌شوند، جایی که باید برای نیازهای اولیه بجنگند. اوگوتو گفت که غول معرف یک شوهر و جامعه بدسرپرست است.

این سازنده فیلم گفت که نمی‌خواهد از موضوعات دشواری که ذاتی تجربیات زندگی زنان در این قاره هستند، دوری کند. او گفت که در فرهنگ او سوء استفاده از زنان فراگیر و تشویق شده است.

“ما باید در آغوش بگیریم [darker themes]اوگوتو گفت. «در داستان‌هایی که در دوران رشد شنیدم، این هیولاها تجسم ماهیت انسان بودند، بنابراین مانند آینه‌ای است که ما به عنوان یک جامعه در برابر خودمان نگه می‌داریم. [These stories] مشکلات موجود در جامعه را برجسته کنید و خطر تبدیل شدن آن مشکلات به یک مسئله بزرگتر در صورت عدم رسیدگی به آنها را برجسته کنید.»

گکوبیسا یاکو، فیلمساز آفریقای جنوبی، ماملامبو، الهه انتقام جوی رودخانه ها در اساطیر زولو را به عنوان خدایی تصور کرد که مراقب زنانی با زندگی آشفته ای است که سعی کرده اند در رودخانه جان خود را بگیرند.

این فیلم که تنها دو شخصیت دارد و دیالوگ های کمی دارد، به زبان isiXhosa، یکی از پرمخاطب ترین زبان های آفریقای جنوبی فیلمبرداری شده است و بر رابطه بین دو زن، MaMlambo و Amandla تمرکز دارد، زنی که با احساس انزوا و ناامیدی دست و پنجه نرم می کند. مواجهه با خشونت خشونت آمیز

یاکو گفت که دوران کودکی‌اش پر از چنین داستان‌هایی بود که پدربزرگش با استعدادی دراماتیک روایت می‌کرد، در حالی که او و خواهران و برادرانش دور اتاق نشیمن خود با تلویزیون خاموش و بدون مزاحمت می‌نشستند.

یاکو معتقد است که بازگویی این داستان‌های عامیانه به شکل دیجیتال بخش مهمی از حفظ و تکامل فرهنگی است، زیرا سنت‌های شفاهی این قاره در معرض انقراض است. بسیاری از داستان‌ها در طول دوره استعمار ناپدید شدند، زمانی که ادبیات مکتوب غربی ممتاز بود و ممنوعیت زبان‌های بومی، حاوی فرهنگ و تاریخ جوامع، اجرا شد.

یاکو، که معتقد است بسیاری از داستان های عامیانه اگر بایگانی نشوند، با نسل پدربزرگش خواهند مرد، گفت: «خیلی چیزها است که ما درباره خودمان نمی دانیم. همه این پلتفرم‌ها اکنون وجود دارند و ما باید از آنها برای حفظ این داستان‌ها استفاده کنیم.»

مایمونا جالو، فیلمساز گامبیایی که داستان‌های بازسازی‌شده را برای مخاطبان مدرن اجرا کرده است، گفت که داستان‌های عامیانه «سنتی شگفت‌انگیز است که ما آفریقایی‌ها با آن جا مانده‌ایم».

“این فقط در مورد محتوا نیست، بلکه در مورد حس اجتماعی است که ایجاد می کند … در نحوه بیان داستان ها معمولاً با جمع بزرگ مردم – این لحظه ای برای خانواده ها بود که دور هم جمع شوند. اغلب، داستان‌ها موضوعی را منعکس می‌کردند که در جامعه اتفاق می‌افتاد، بنابراین یک روش جمعی ظریف برای برخورد با آن مسائل بود.»

اما او گفت: “ما باید بسیار مراقب باشیم که در زیر درخشش تولید زیبا، ما هنوز یک داستان واحد درباره آفریقا تعریف نمی کنیم، داستانی که فوق العاده خشن و وحشیانه باشد – و وقتی اینطور نیست، عجیب و غریب است.”

فیلم‌های دیگر داستان دختری جوان در نیجریه آینده‌نگر را روایت می‌کنند که در سفری برای بازپس‌گیری سرنوشت خود در جامعه‌ای که هوش مصنوعی آن را تحت کنترل خود گرفته است. زن رها شده ای که به دنبال انتقام از متجاوز خود است. دختری در ماموریت پایان دادن به خشکسالی؛ و از موریتانی، یک جن باستانی، یک روح نامرئی که با یک دشمن قدیمی روبروست.

این شش فیلم از بین بیش از 2000 متقاضی از آفریقا انتخاب شدند که به فراخوان سال 2021 برای ایده پردازی از نتفلیکس و یونسکو که کمک هزینه تولید 55000 پوندی را ارائه می کردند، پاسخ دادند.

شولا سانی، مدیر سیاست عمومی نتفلیکس برای کشورهای جنوب صحرای آفریقا گفت: “یک چیز مشترک یونسکو و نتفلیکس وجود دارد و آن اعتقاد به تعدد بیان فرهنگی است.” ما بر این باوریم که داستان‌های بزرگ می‌توانند از هر کجا بیایند و در همه جا دوست داشته شوند.»

ارنستو اوتون، دستیار مدیر کل فرهنگ یونسکو، گفت: «اگر پلتفرم‌های بزرگ در این صنعت به ما کمک کنند تا این محتوا را به شیوه‌ای امروزی‌تر به مخاطبان ارائه کنیم، می‌تواند به طور کامل نحوه داستان‌گویی ما را برای نسل بعدی و برای نسل بعدی تغییر دهد. “