تفاوت آخرین اسناد فاش شده با موارد نقض گذشته

مقامات دولتی می گویند که تازگی اسناد “محرمانه” و “فوق سری” و نکاتی که آنها برای عملیات آینده دارند، است که این افشاگری ها را به ویژه آسیب زا می کند.

بیش از 100 صفحه از اسلایدها و اسناد کوتاه شکی در مورد اینکه ایالات متحده تا چه حد درگیر انجام روزمره جنگ است، باقی نمی گذارد و اطلاعات دقیق و لجستیکی را ارائه می دهد که به توضیح موفقیت اوکراین تا کنون کمک می کند. در حالی که پرزیدنت بایدن سربازان آمریکایی را از شلیک مستقیم به اهداف روسیه منع کرده و مانع از ارسال سلاح هایی شده است که می توانند به اعماق خاک روسیه برسند، اسناد نشان می دهد که یک سال پس از تهاجم، ایالات متحده به شدت درگیر هر چیز دیگری است.

داده های هدف گیری دقیق را ارائه می دهد. این قطار طولانی و پیچیده لجستیکی را که سلاح به اوکراینی ها تحویل می دهد، هماهنگ می کند. و همانطور که یک سند 22 فوریه به وضوح نشان می دهد، مقامات آمریکایی در حال برنامه ریزی برای یک سال آینده هستند که در آن نبرد برای دونباس “احتمالاً به سمت بن بست پیش می رود” که هدف ولادیمیر وی. پوتین برای تصرف منطقه – و هدف اوکراین برای تسخیر منطقه را ناکام می گذارد. بیرون راندن مهاجمان

یکی از مقامات ارشد اطلاعاتی غربی این افشاگری ها را “یک کابوس” خلاصه کرد. دیمیتری آلپروویچ، رئیس روسیه الاصل Silverado Policy Accelerator، که بیشتر به خاطر فعالیت های پیشگام در امنیت سایبری شهرت دارد، روز یکشنبه گفت که او می ترسد “تعداد راه هایی وجود داشته باشد که این امر می تواند مضر باشد.” او گفت که این احتمال وجود دارد که اطلاعات روسیه بتواند از صفحاتی که در توییتر و تلگرام پخش شده است، “برای کشف نحوه جمع آوری” برنامه های GRU، سرویس اطلاعات نظامی روسیه و حرکت واحدهای نظامی استفاده کند.

در واقع، اسنادی که تا کنون منتشر شده اند، تصویری کوتاه از نگاه ایالات متحده به جنگ در اوکراین است. به نظر می‌رسد که بسیاری از صفحات دقیقاً از کتاب‌های توجیهی منتشر شده در میان رئیس ستاد مشترک، و در چند مورد به‌روزرسانی‌های مرکز عملیات سیا بیرون می‌آیند. آنها ترکیبی از نظم کنونی نبرد و – شاید برای برنامه ریزان نظامی روسیه با ارزش ترین – پیش بینی های آمریکا در مورد محل استقرار پدافند هوایی به اوکراین در ماه آینده هستند.

مجموعه ای از هشدارهای اولیه در مورد چگونگی تلافی جویانه روسیه، فراتر از اوکراین، در صورت طولانی شدن جنگ وجود دارد. یکی از اسناد شوم سیا به یک گروه هکر طرفدار روسیه اشاره می‌کند که با موفقیت به شبکه توزیع گاز کانادا نفوذ کرده بود و «دستورالعمل‌هایی را از یک افسر احتمالی سرویس امنیت فدرال (FSB) دریافت می‌کرد تا دسترسی شبکه به زیرساخت گاز کانادا را حفظ کند و منتظر دستورالعمل‌های بیشتر باشد. ” تاکنون هیچ مدرکی مبنی بر اینکه بازیگران روسی حمله ای مخرب را آغاز کرده اند وجود ندارد، اما این ترس آشکاری بود که در سند بیان شده بود.

از آنجایی که چنین هشدارهایی بسیار حساس هستند، بسیاری از اسناد “فوق محرمانه” محدود به مقامات آمریکایی یا به “پنج چشم” – اتحاد اطلاعاتی ایالات متحده، بریتانیا، استرالیا، نیوزیلند و کانادا است. آن گروه یک توافق غیررسمی برای جاسوسی از سایر اعضا دارد. اما به وضوح در مورد دیگر متحدان و شرکای آمریکا صدق نمی کند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ایالات متحده خود را در گفتگوهای داخلی رئیس جمهور ولادیمیر زلنسکی و حتی نزدیکترین متحدان ایالات متحده مانند کره جنوبی قرار داده است.

در ارسالی که بسیار یادآور افشای ویکی لیکس در سال 2010 است، یک سند مبتنی بر آنچه که با ظرافت از آن به عنوان “اطلاعات سیگنال” یاد می شود، بحث داخلی سئول را در مورد چگونگی مدیریت فشار آمریکا برای ارسال کمک های مرگبار بیشتر به اوکراین توصیف می کند. رویه کشور مبنی بر عدم ارسال مستقیم سلاح به مناطق جنگی. گزارش می‌دهد که رئیس‌جمهور کره جنوبی، یون سوک یول، نگران این بود که آقای بایدن از او بخواهد تا برای کمک‌های بیشتر به ارتش اوکراین فشار بیاورد.

این یک موضوع بسیار حساس در میان مقامات کره جنوبی است. در سفر اخیر به سئول، قبل از افشای اسناد فاش شده، مقامات دولتی از سؤالات یک خبرنگار در مورد اینکه آیا قصد دارند گلوله های توپ 155 میلی متری را که در مقادیر زیاد تولید می کنند، برای کمک به جنگ ارسال کنند، طفره رفتند. یکی از مقامات گفت کره جنوبی نمی خواهد سیاست های خود را نقض کند یا روابط ظریف خود با مسکو را به خطر بیندازد.

اکنون جهان “زمان بندی تحویل” پنتاگون برای محموله های دریایی این پوسته ها را به همراه تخمین هزینه محموله ها، 26 میلیون دلار دیده است.

البته با هر افشای اسناد محرمانه، ترس از آسیب ماندگار وجود دارد که گاهی اوقات بیش از حد افزایش می یابد. این اتفاق در سال 2010 رخ داد، زمانی که نیویورک تایمز شروع به انتشار مجموعه‌ای به نام «اسرار دولت» کرد که شامل جزئیات و تجزیه و تحلیل اسناد منتخب از مجموعه اسنادی بود که توسط چلسی منینگ، که در آن زمان یک سرباز ارتش در عراق بود، و توسط جولیان آسانژ، ویکی‌لیکس منتشر شد. موسس. بلافاصله پس از انتشار اولین مقالات، هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه، ابراز نگرانی کرد که دیگر هیچ کس با دیپلمات های آمریکایی صحبت نکند.

او در اتاق معاهده وزارت امور خارجه به خبرنگاران گفت: «علاوه بر اینکه افراد خاصی را به خطر می اندازد، افشاگری هایی از این دست ساختار عملکرد صحیح دولت مسئول را پاره می کند. البته، آنها به صحبت ادامه دادند – اگرچه بسیاری از مقامات خارجی می گویند که وقتی امروز صحبت می کنند، خودشان را با آگاهی از این که ممکن است در کابل های وزارتخانه که در آینده درز می کنند نقل قول شوند، ویرایش می کنند.

زمانی که آقای اسنودن حجم وسیعی از داده‌های آژانس امنیت ملی را منتشر کرد که با یک نرم‌افزار 100 دلاری جمع‌آوری شده بود و آرشیوهایی را جمع‌آوری می‌کرد که او به آن‌ها دسترسی داشت در یکی از تاسیسات هاوایی، ترس مشابهی از شکست در جمع‌آوری اطلاعات وجود داشت. این آژانس سال‌ها صرف تغییر برنامه‌ها با هزینه‌های صدها میلیون دلاری کرد، و مقامات می‌گویند که اکنون، یک دهه بعد، هنوز در حال نظارت بر خسارات هستند. در ماه سپتامبر، آقای پوتین به آقای اسنودن، یک پیمانکار اطلاعاتی سطح پایین، تابعیت کامل روسیه اعطا کرد. ایالات متحده همچنان به دنبال بازگرداندن او به اتهامات است.

اما هم خانم منینگ و هم آقای اسنودن گفتند که انگیزه آنها برای افشای آنچه از نظر آنها تخلف از سوی ایالات متحده است، بوده است. آقای آلپروویچ گفت: «این بار ایدئولوژیک به نظر نمی رسد. به نظر می رسد اولین ظاهر برخی از اسناد در پلتفرم های بازی رخ داده است، شاید برای حل یک بحث آنلاین در مورد وضعیت مبارزه در اوکراین.

آقای آلپروویچ گفت: «درباره آن فکر کن. “یک مبارزه اینترنتی که به یک فاجعه اطلاعاتی عظیم ختم می شود.”