تعداد خانواده‌های بی‌خانمان در هتل‌های بیش از حد مجاز در انگلستان در یک سال دو برابر می‌شود | بی خانمانی

ارقام نشان می دهد تعداد خانواده های بی خانمان که بیش از حد مجاز توسط شوراهای انگلیسی در هتل ها و B&B ​​ها اسکان داده شده اند در عرض یک سال دو برابر شده است.

آخرین آمار منتشر شده توسط دولت نشان می‌دهد که 1210 خانواده برای مدت طولانی‌تر از شش هفته از محدودیت قانونی بین 1 ژوئیه تا 30 سپتامبر سال 2022 در هتل‌ها و B&B ​​اقامت داشته‌اند که از 570 خانواده در سال 2021 برای مدت مشابه افزایش یافته است. این بالاترین ارقام از سال 2017 است.

در مجموع 11490 خانوار بی خانمان در مدت مشابه سال 2022 زمان خود را در هتل ها و B&B ​​سپری کردند که بالاترین رقم از سال 2003 است.

این مشکل به ویژه در لندن حاد است. بر اساس داده های شورای لندن، تعداد خانواده هایی که برای بیش از شش هفته از سال 2021 تا 2022 در هتل ها و B&B ​​ها اسکان داده شده اند، 180 درصد افزایش داشته است.

خانواده‌هایی که در B&B و هتل‌ها زندگی می‌کنند اغلب به امکانات آشپزی و شستشوی لباس دسترسی ندارند و مجبورند هزینه‌های خشک‌شویی، خدمات نگهداری و غذای آماده را بپردازند.

پیوتر رمبیکوفسکی، 46 ساله، از آگوست سال گذشته به همراه همسرش، مادگا، 44 ساله، و دو پسر 15 و 20 ساله خود در یک Travelodge در انفیلد زندگی می کند. آنها یکی از 200 خانواده ای هستند که در حال حاضر توسط شورای انفیلد در هتل های تجاری اسکان داده شده اند.

رمبیکوفسکی کاربر ویلچر است و پس از ابتلا به کولیت، روده ای بازسازی شده است. او پس از سوختن ملک اجاره‌ای خصوصی‌اش که خانواده به مدت 16 سال در آن زندگی می‌کردند، سال گذشته پس از آتش‌سوزی از یک محل ساخت‌وساز مجاور سوخت، بی‌خانمان شد.

رمبیکوفسکی گفت که به دلیل درآمد خانواده‌اش و دریافت مزایای از کار افتادگی، نتوانست ملک دیگری در بازار اجاره خصوصی پیدا کند. او گفت: «من با بسیاری از آژانس‌ها تماس گرفتم، اما هیچ‌کس نمی‌خواهد به یک فرد معلول روی ویلچر اجاره کند.

با اجازه دادن به نمایندگان به او گفته شد که برای اجاره یک خانه سه خوابه باید 54000 پوند درآمد خانوار داشته باشد. او به شورای انفیلد گزارش داد که خانواده بی خانمان بودند و آنها در Travelodge اسکان داده شدند.

رمبیکوفسکی غذا را از بانک مواد غذایی رد کرده است زیرا جایی برای نگهداری یا پختن غذا وجود ندارد. پیوتر به دلیل بازسازی روده اش، معمولاً رژیم غذایی سختی دارد، اما به دلیل کمبود امکانات آشپزی، مجبور به تکیه بر غذاهای خشک یا آماده است. او گفت: «این به شدت بر سلامت من تأثیر گذاشته است.

او هفته‌ای ۵۰ پوند برای شستن لباس‌هایش در نزدیکی موریسونز خرج می‌کند و مجبور است برای وسایلی که از آتش‌سوزی جان سالم به در برده‌اند، هزینه ذخیره‌سازی بپردازد. او گفت: «من مجبور شدم از اعضای خانواده پول قرض کنم.

سیلویا ناتوکوندا، 43 ساله، از دسامبر سال گذشته پس از آتش گرفتن خانه آنها، به همراه همسر و دو پسرش، سیمون، 14 ساله و استفن، 13 ساله، در اتاقی در Travelodge زندگی می کند.

آنها به دلیل سیاست Travelodge باید هر 28 روز یک بار اتاق را جابجا کنند. ناتوکوندا، یک پرستار، و شوهرش، یک پرستار، هر دو شیفت های نامنظم از جمله شب ها کار می کنند.

Travelodge در کنار A10 قرار دارد. از آنجایی که او و همسرش اغلب در طول روز پس از بازگشت از سر کار به خانه می خوابند، پسرانش چاره ای جز ماندن در اتاق و ساکت بودن ندارند. ناتوکوندا گفت: “هیچ جای امنی برای آنها وجود ندارد که در بیرون بازی کنند.”

پائولا بارکر، وزیر در سایه بی خانمانی و بدخوابی، گفت: «این آمارهای اخیر باید باعث شرمندگی دولت محافظه کار شود.

«خیلی از خانواده‌ها در مکان‌های نامناسب مانند تخت‌خواب و صبحانه قرار می‌گیرند و تعداد بسیار زیادی از کودکان بیش از حداکثر شش هفته قانونی در آنجا می‌مانند. تأثیرات روی این کودکان عمیق است.»

سخنگوی شورای انفیلد گفت: “ما در حال رقابت با 21 منطقه دیگر لندن و وزارت کشور هستیم که همگی به دنبال خانه در انفیلد هستند… حداقل 6000 خانه در این منطقه توسط شوراها و ادارات دولتی دیگر استفاده می شود.

چالش‌های مسکن در این شهرستان نیازمند اقدام ملی برای رفع کمبود اساسی مسکن ارزان قیمت است.

وزارت ارتقاء سطح، مسکن و جوامع به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.