مالیات بر دارایی بر اساس ارزش‌های به‌روزرسانی شده سالانه یک تغییر دهنده بازی خواهد بود مالیات شورا

آرایشی سوناک به یک تغییر دهنده بازی نیاز دارد تا امیدی به رهبری محافظه کاران به پیروزی در انتخابات عمومی بعدی داشته باشد. سر کیر استارمر می تواند کاری انجام دهد تا این معامله را با مردم بریتانیا امضا کند.

عقل متعارف این است که هیچ پیروزی آسانی برای نخست وزیر یا رهبر اپوزیسیون در این زمانه تنگ وجود ندارد. اما عقل متعارف اشتباه است. یک سیاست وجود دارد که هم محبوب و هم منطقی اقتصادی است و آن اصلاح مالیات بر دارایی بریتانیا است.

اکنون سه دهه از زمانی که دولت جان میجر مالیات منفور نظرسنجی را با مالیات شورایی جایگزین کرد، می گذرد، اقدامی که از روی مصلحت زاده شده بود. این که مالیات نظرسنجی یک ایده مبهم بود تقریبا برای همه به جز مارگارت تاچر واضح بود. شورش‌هایی در خیابان‌ها روی داد و عدم محبوبیت مالیات در برخی شکست‌های بزرگ حزب محافظه‌کار در انتخابات منعکس شد. در نهایت این کار برای تاچر انجام شد.

لغو مالیات نظرسنجی باعث شد تا میجر با پیدا کردن جایگزینی برای آن دردسر پیدا کند. پاسخ مالیات شورایی بود، سیستمی مبتنی بر مجموعه ای از باندها که بر اساس آن مردم در خانه های ارزان تر نسبت به کسانی که در املاک گران تر هستند، کمتر پرداخت می کردند. این تغییر همیشه به عنوان یک راه حل کوتاه مدت در نظر گرفته می شد تا به توری ها شانس پیروزی در انتخابات 1992 داده شود، که آنها در انجام آن موفق شدند. هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که هنوز هم به شکل اولیه‌اش وجود داشته باشد.

با این حال، عمدتاً به دلیل بزدلی سیاسی، مالیات شورا هنوز با ما است. ارزش‌گذاری‌های مورد استفاده برای محاسبه صورت‌حساب‌ها به سال 1991 بازمی‌گردد، اگرچه میانگین قیمت‌ها در آن دوره تقریباً پنج برابر شده است، و بسیار بیشتر از آن در نقاط داغ املاک.

نتیجه 30 سال اینرسی به این معنی است که بریتانیا یک سیستم مالیات بر دارایی دارد که واپس‌گرا، بین نسلی ناعادلانه است و شکاف شمال-جنوب را برجسته می‌کند. طبق گزارش گروه لابی Fairer Share، شخصی که در خانه ای متوسط ​​150000 پوند در سال در بولتون زندگی می کند بیش از 2700 پوند در سال مالیات شورای شهر می پردازد – 1000 پوند بیشتر از شخصی که خانه ای 8 میلیون پوندی در وست مینستر لندن را اشغال می کند.

Fairer Share پیشنهاد می کند که مالیات شورایی – همراه با حق تمبر و مالیات اتاق خواب – با مالیات بر دارایی متناسب (PPT) بر اساس ارزش های افزایش یافته سالانه جایگزین شود. این مالیات با نرخ ثابت 0.48٪ اخذ می شود، به غیر از خانه های دوم و خانه های خالی که 0.96٪ است. در آن سطح، PPT حدود 5 میلیارد پوند اضافی در سال برای خزانه داری جمع آوری می کند، اما اگر دولت بخواهد سیستم جدید را از نظر مالیاتی خنثی کند، می تواند با کاهش نرخ ها به ترتیب به 0.4 و 0.8 درصد این کار را انجام دهد.

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که حرکت به سمت PPT محبوب خواهد بود، نه فقط به این دلیل که صورت‌حساب‌های مالیاتی شورا به تازگی افزایش یافته است، بلکه به این دلیل که 77 درصد خانوارها از تغییر به سیستمی دیگر سود خواهند برد. برای 19 میلیون خانوار با درآمد پایین و متوسط، یک کاهش مالیات به طور متوسط ​​556 پوند در سال وجود خواهد داشت، در حالی که در 10 درصد محروم ترین حوزه های انتخابیه در انگلستان، 99 درصد از آنها سود خواهند داشت.

واضح است که اگر از یک PPT برندگانی وجود داشته باشد، بازندگانی نیز وجود خواهند داشت، و اینها تمایل دارند در بخش هایی از لندن و جنوب شرقی متمرکز شوند، جایی که قیمت ملک از اوایل دهه 1990 افزایش یافته است. برای جلوگیری از سنگین کردن این سوئیچ، Fairer Share پیشنهاد می کند که افزایش را تحت PPT به 100 پوند در ماه محدود کنید. نقطه عطفی که در آن مردم شروع به پرداخت بیشتر خواهند کرد حدود 500000 پوند است که تقریباً دو برابر میانگین قیمت فعلی خانه است.

بنابراین چه چیزی را در مورد PPT دوست ندارید؟ یک استدلال این است که از نظر فنی به روز رسانی سالانه ویژگی ها دشوار است. اما اگر دانمارک و هلند بتوانند آن را مدیریت کنند، بریتانیا نیز می تواند آن را مدیریت کند. هر کسی که می خواهد ارزش فعلی خانه خود را بداند فقط باید به Zoopla یا Rightmove وارد شود.

یکی دیگر از ایرادات به PPT این است که افرادی که دارای دارایی غنی هستند اما پول نقد فقیر هستند، نمی توانند هزینه افزایش صورت حساب های خود را داشته باشند، حتی با افزایش سقف 100 پوند در ماه. اما افرادی که در خانه های گران قیمت با درآمد نسبتاً پایین زندگی می کنند، حق انتخاب دارند. یا می‌توانستند خانه‌ای کوچک‌تر را کوچک‌تر کنند که PPT کمتر باشد یا می‌توانستند سر جای خود بمانند و پرداخت را تا زمانی که ملک فروخته شود به تعویق بیاندازند.

اعتراض واقعی به تغییر مالیات بر دارایی سیاسی است. اگرچه حامیان PPT در سراسر طیف سیاسی وجود دارند (جان مک دانل، وینس کیبل و دیوید ویلتز همگی آن را تایید کرده اند)، دولت ها اصلاحات را کنار گذاشته اند، زیرا از واکنش متقابل کسانی که از دست می دهند و توسط رسانه های دست راستی حمایت می شود، بیم دارند. کارگر 13 سال بین 1997 و 2010 بود و هیچ کاری انجام نداد. محافظه کاران در این 13 سال به خوبی تنها شده اند.

شواهد نظرسنجی نشان می دهد که نگرانی ها در مورد “بمب مالیاتی عمارت” اغراق آمیز است. رای دهندگان از PPT با اکثریت سه به یک حمایت می کنند، با حمایت قوی تر در میدلندز، شمال و اسکاتلند. اندرو دیکسون، بنیانگذار Fair Share، می‌گوید که اگر سوناک یا استارمر یک PPT را در مانیفست حزب خود قرار دهند، صندلی‌های «دیوار قرمز» را تمیز می‌کنند که به تصمیم گیری در مورد برنده شدن در انتخابات بعدی کمک می‌کند.

استدلال‌ها علیه تغییر سیستم مالیات بر دارایی بریتانیا ضعیف است، به‌ویژه زمانی که در مقابل مزایای آشکار قرار گیرد. مشکل فقط مالیات شورا نیست. حق تمبر ممکن است منبع درآمد قابل اعتمادی برای خزانه داری باشد، اما برای اقتصاد بد است زیرا مانع تحرک نیروی کار می شود.

این آخر هفته، شروع سنتی فصل خرید خانه سالانه است. با انتخابات محلی تنها یک ماه دیگر، زمان بهتری برای شماره گذاری روزهای مالیات شورا و حق تمبر وجود نخواهد داشت. تغییر خیلی دیر شده است.