“طاعون ملخ”: مبارزه بارسلونا با مقامات بندری برای محدود کردن گردشگران دریایی | بارسلونا

کشتی‌ها که در برخی مواقع کوچکتر از ساختمان‌های آپارتمانی متوسط ​​هستند، در حالی که بیشتر شهر هنوز در خواب است، شروع به چوب‌برداری به سمت بارسلون می‌کنند. برخی از آن‌ها به طول پنج اتوبوس برای سوار یا پیاده کردن مسافران می‌آیند، در حالی که برخی دیگر هزاران مسافر روزانه را که مشتاق دیدن معماری مدرن شهر و قدم زدن در خیابان‌های باریک محله گوتیک هستند، رها می‌کنند.

این صحنه ای است که هر روز در بارسلونا پخش می شود – که باعث ناراحتی برخی مقامات محلی شده است. دوشنبه گذشته، پنج کشتی کروز قرار بود وارد شوند. این جمعه، در 14 آوریل، هشت مورد انتظار می رود.

با افزایش سرعت ورود به این شهر با جمعیت 1.7 میلیون نفری، شهرداری با این امید که وضعیت بارسلونا به عنوان یکی از محبوب ترین مقاصد سفر دریایی جهان را کاهش دهد، در حال مبارزه است.

جانت سانز، معاون شهر و عضو شورای شهر که مسئول محیط زیست، شهرسازی و تحرک است، گفت: «شما راه می روید و ناگهان این انبوه مردم در خیابان ظاهر می شوند. آنها چیزی مصرف نمی کنند و تاثیر اقتصادی ندارند… فقط چهار یا پنج ساعت سرگردان می شوند و می روند.

این شهر مدت‌هاست که بر سر تعداد گردشگران کشتی‌های کروز وارد شهر می‌شود که در سال 2019 به رکورد بالای 3.1 میلیون نفر رسید. با این حال، تلاش های آنها به طور مداوم به دلیل عدم صلاحیت قضایی آنها بر بندر متوقف شده است.

این بار – همانطور که Sanz در نامه اخیر خود به دولت منطقه اشاره کرد – دلایل بیش از هر زمان دیگری برای منطقه وجود دارد که قدرت خود را بر بندر و محدود کردن ورودی ها، از رکوردشکنی تعداد مسافران مورد انتظار در سال جاری گرفته تا … محدودیت‌های پیش‌بینی‌شده برای پالما در مایورکا، بزرگترین بندر در جزایر بالئاریک اسپانیا، وضع شده است.

این منطقه همچنین با بدترین خشکسالی خود در دهه های اخیر دست و پنجه نرم می کند، که محدودیت های آبی و تقلا برای پاکسازی 1.5 تن ماهی در روز از یک مخزن به سرعت رو به کاهش را مجبور کرده است. سانز گفت: «کاملاً غیرقابل درک است که ما در 100 سال گذشته در خشک‌ترین سال خود زندگی می‌کنیم، اما انتظار مسافران کشتی کروز بیشتر از همیشه را داریم.»

آنچه شهر می‌خواهد این است که ورودی کشتی‌های کروز با سقف 200000 مسافر در ماه یا حداکثر سه کشتی در روز باشد. سانز گفت تا زمانی که این اتفاق نیفتد، ساکنان مجبور خواهند شد برای یافتن فضا با 25000 مسافر یکروزه که برای دیدن نمادین ترین مکان های شهر فریاد می زنند، بیایند.

تنش ها گاه بر سر این موضوع تشدید شده است. در سال 2019، گالا پین، یکی از اعضای شورای شهر در آن زمان، به روزنامه کاتالان گفت ما خرید می کنیم که او شخصاً طرفدار لغو گردشگری کشتی های کروز به طور کلی بود. «این طاعون ملخ است [type of] گردشگری؛ فضای عمومی را می بلعند و می روند.»

بندر بارسلونا به اظهارات Sanz پاسخ داد و استدلال کرد که 80 درصد کشتی‌های تفریحی که تماس گرفته‌اند به آب از بندر نیاز ندارند، زیرا به فناوری‌هایی مانند کارخانه‌های تصفیه مجهز هستند. در بیانیه این سازمان همچنین اشاره شده است که بیش از نیمی از گردشگران کشتی کروز که امسال به بارسلونا می‌رسند – حدود 58٪ از کل – پیش‌بینی می‌شود که سفر دریایی خود را در شهر شروع یا پایان دهند، در حالی که فقط برای یک روز وارد بارسلونا می‌شوند.

این موسسه با استناد به مطالعه‌ای در سال 2018 که نشان داد گردشگران کشتی‌های تفریحی که حداقل یک شب در شهر در سال 2016 اقامت داشته‌اند، به طور متوسط ​​روزانه 230 یورو خرج کرده‌اند، این امر به تقویت خزانه شهر کمک می‌کند، که بیش از چهار برابر 57 یورویی است که خرج کرده‌اند. توسط کسانی که فقط چند ساعت توقف کردند. در مقابل ادعای Sanz در نامه مبنی بر اینکه سقف ورودی کشتی ها “پایداری زیست محیطی شهر” را تضمین می کند، این بندر ادعا کرد که 20 درصد از ترافیک سفرهای دریایی که قرار است امسال وارد شود، توسط گاز طبیعی مایع تامین می شود، در حالی که 62 درصد از توقفگاه ها تامین می شود. توسط کشتی هایی ساخته می شود که کمتر از 10 سال عمر داشته باشند. این به معنای کشتی‌های جدیدتر، کارآمدتر و پایدارتر است.»

با برگزاری انتخابات شهرداری در اواخر ماه مه، رویارویی بر سر سفرهای دریایی به تجدید اصطکاک‌هایی که قبل از همه‌گیری شهر را فرا گرفته بود، اشاره می‌کند، زیرا نگرانی‌ها در مورد گردشگری انبوه با منافع اقتصادی این بخش تضعیف شده است.

در هفته های اخیر، ساکنان با شعار توقف تهاجم گردشگران به خیابان ها آمده اند! آنها در بیانیه ای که در اعتراض اخیر خوانده شد، خاطرنشان کردند: «خشونت توریستی که ما از آن رنج می بریم غیرقابل تحمل است. در میان درخواست‌هایی مانند پاکسازی هر شب از سوی مقامات، این مانیفست همچنین نارضایتی‌هایی را از سیستم‌های صوتی که در همه ساعت‌ها سر می‌زند تا «تن‌های زباله» و «فضولات و ادرار در خیابان‌های عمومی» فهرست می‌کرد.

سانز این اعتراضات را نشانه ای از نیاز مداوم به ایجاد تعادل بین گردشگران و ساکنانی که باید زودتر برای کار بیدار شوند، در خیابان های تمیز قدم بزنند و از مغازه هایی که بیشتر از سوغات می فروشند استفاده کنند، توصیف کرد. او افزود: “ما باید شهری با گردشگری باشیم، بله، اما نه فقط گردشگری.”

او با اشاره به محله‌هایی که یک شبه به شهر ارواح تبدیل شده‌اند، گفت: «اگر چیزی از این همه‌گیری آموخته باشیم، این است که ایده گردشگری کم‌هزینه، یا گردشگری بدون محدودیت، برای شهر بسیار گران تمام می‌شود.» یک توقف

او افزود: “مسئولیت همه، به ویژه کسانی که در بخش گردشگری هستند، این است که اطمینان حاصل کنند بارسلونا به یک پارک موضوعی تبدیل نمی شود.” زیرا در لحظه ای که انجام شود، دیگر برای گردشگران جالب نخواهد بود.