جان پریس: “من یاد گرفتم که با اشتباه کردن نشانه های اسنوکر درست کنم” | اسنوکر

تیدر خیابانی آرام در جنوب شرقی لندن، مغازه‌ای کوچک با شهرت بزرگ وجود دارد. نمای سبز ساده «پاریس کیوز»، در فاصله‌ای چند قدمی ایستگاه قطار در حومه «فورست هیل»، به سختی اشاره‌ای به آنچه درون آن وجود دارد، دارد.

نگاهی به عکس‌های خال‌خالی شده در امتداد دیوارهای داخل – رونی اوسالیوان، استیو دیویس، الکس هیگینز، جیمی وایت – روشن می‌کند که این یک کار جدی است. تعداد انگشت شماری از بازیکنان اعتماد خود را به جان پاریس سازنده اصلی نشان دادند.

در پشت مغازه کارگاهی بزرگ و پر سر و صدا، کندویی از فعالیت و ماشین آلات پرهیاهو وجود دارد که در آن نجارها، مهندسان و پولیش های فرانسوی مشغول هستند. سلسله‌ای از قهرمانان جهان که به دهه‌های گذشته به گذشته بازمی‌گردند، با نشانه‌ای که در اینجا ساخته شده بود به اوج اسنوکر رسیدند.

این فروشگاه در سال 1984 افتتاح شد، اما به دور از یادگاری از روزهای halcyon بازی در آن دهه است: طبق تخمین خود او حدود 20 بازیکن از 32 بازیکن در مسابقات قهرمانی جهان در پایان هفته آینده از نشانه Parris استفاده خواهند کرد.

یک مشتری که از استرالیا بازدید می کند، با رسیدن من می رود و جذابیت جهانی مغازه را به زیبایی نشان می دهد. بعداً مردی در را می زند: “من برای نشانه جیمی اینجا هستم.” “Whirlwind” تنها کلمه ای است که روی قاب چرمی مشکی رنگ دوزی شده است که به سرعت از اتاق پشتی تولید شده است. پریس می گوید: «تعداد زیادی نیستند که با آنها کار نکرده باشیم. ما به طور معمول حداقل 50 درصد داریم [of professionals]. بین 50 تا 75 درصد بالا و پایین می رود. رفتن بد نیست.»

تصور وحشیانه فشاری که توسط بازیکنان اسنوکر تجربه می شود دشوار است. برای آنها، نگه داشتن نشانه ای که به آنها اعتماد دارند – این احساس است درست – مهم است. زمانی را صرف صحبت با پریس کنید و مشخص می شود که برای مشتریان او، سرزنش نشانه یک گزینه نیست. پریس می‌گوید: «من تمایل دارم سرگرمی‌ها را زیاده روی کنم.

پریس در دهه 70 در بروملی یک بازیکن آماتور بود. او می‌گوید: «من شروع کردم به سر زدن با نشانه‌ام. «چند نفر از من خواستند کارشان را انجام دهم، و این کار پیشرفت کرد. من یک کارگاه در خانه داشتم اما به سرعت از آن پیشی گرفتیم.»

عکسی از پریس با هیگینز “طوفان” جوانی وجود دارد که در آن مرد افسانه ای ایرلندی شمالی به معنای واقعی کلمه به سازنده نشانه مورد اعتماد خود تکیه کرده است. پریس در مورد قهرمان جهان در سال های 1972 و 1982 می گوید: «الکس اولین حرفه ای بود که با او کار کردیم. من برای او نمایشگاه ترتیب می دادم. من او را از یوستون برمی‌داشتم و در حالی که او پایین بود، به یک باشگاه اسنوکر می‌رفتیم و بعدازظهر را صرف کارهای مختلف می‌کردیم.»

در مورد طوفان، طبیعتاً داستانی فراتر از بیز وجود دارد. پریس می‌گوید: «ما یک مورد درگیری داشتیم. ما یک نمایشگاه برگزار می‌کردیم، سپس همیشه سعی می‌کردیم با جیمی در کلوپ‌های شبانه مختلف همراه شویم. اما به نظر می رسید جیمی همیشه یک باشگاه در مقابل ماست.

ما در ماشین بودیم و الکس گفت: “من فکر می کنم شما باید یک نشانه الکس هیگینز بسازید.” گفتم: نه. من نشانه های جان پاریس را می سازم. من می توانم به آرگوس بروم و یک نشانه الکس هیگینز بگیرم. ما در خيابان شفتسبري، بيني به دماغ خارج از ماشين رسيديم. گفتم: این سهم توست. “شما ممنوع شده اید.”

چند روز بعد راننده اش ظاهر شد: “من الکس را بیرون آورده ام، می تواند بیاید؟” سپس الکس ظاهر می شود: “لطفا اجازه بده برگردم عزیزم.” او کاملا کاریزماتیک بود، اما اگر همه چیز بر وفق مراد او پیش نمی رفت، می توانست دردناک باشد.»

دیویس “بهترین همسر” او در اسنوکر است. پریس از اولین نشانه ای که برای دیویس ساخته بود، به یاد می آورد که تسلطش در دهه 80 شش عنوان جهانی را به ارمغان آورد. او هرگز چک 200 پوندی مورخ 22 سپتامبر 1986 را نقد نکرد: «این چک چندین برابر پرداخت شده است».

پاریس همچنین داستان اره کردن نشانه دیویس را به درخواست مشتری خود به نصف می گوید. باری هرن، رئیس سابق ورلد اسنوکر، یک بار پریس را اینگونه معرفی کرد: “او هر دو بیضه و هر دو کاسه زانو دارد و نشانه استیو دیویس را به نصف برش داد!” پریس با لبخند می گوید: «بری معمولی».

او درباره قهرمان هفت بار جهان، اوسالیوان، می گوید: «رونی اولین بار که وارد شد 11 سال داشت. ما همیشه رابطه خوبی داشته ایم. خنده‌دار است، وقتی او چیزی را برنده می‌شود و من در توییتر پست می‌کنم که او این کار را با نشانه‌ی Parris انجام داده است، مردم می‌گویند: “او می‌توانست آن را با یک جارو یا پایه صندلی برنده شود.” و شاید بتواند. اما اگر می‌دانستند که او چقدر در تجهیزاتش خاص است – او آنقدر با نشانه‌هایش هماهنگ شده است، باید احساس و ظاهر درستی داشته باشد.»

O’Sullivan با همان تکانشگری و سخاوت یک بار سرنخ خود را پس از شکست به یک طرفدار داد. “من یک زوج داشتم [of cues for O’Sullivan] در حال حرکت، “پاریس می گوید. “اما من متوجه نشدم که عجله ای وجود دارد. وقتی او را در تلویزیون دیدم که نشانه‌اش را به یکی از مخاطبان می‌دهد، دچار وحشت شدم.»

مانند هر ورزش دیگری، اسنوکر نیز مشکلات خود را دارد. نظراتی در مورد چگونگی بهبود و تغییر قالب‌های مسابقات، مکان‌ها یا تعداد رویدادها وجود دارد. اوسالیوان اغلب یک منتقد سرسخت بوده است، اما پریس تلاش می کند بی طرف بماند. او می گوید: «من سعی می کنم از سیاست دوری کنم. «رونی احساس می‌کند که در حال حاضر وزن اسنوکر را روی پشت خود حمل می‌کند. همانطور که استیو در دوران اوج خود بود، جیمی، الکس … فشار زیادی روی او وجود دارد.”

دعوا بر سر استایل هم برای پریس نیست. مارک سلبی یکی دیگر از قهرمانان چندگانه جهان با نشانه پاریس است که اغلب به دلیل رویکرد فرسایشی اش مورد انتقاد قرار می گیرد. پریس می گوید: «این فقط سبک مارک است. من فکر نمی کنم که او این کار را به عنوان یک بازی سازی انجام دهد. برخی از بازیکنان می توانند با آن کنار بیایند، برخی دیگر نمی توانند.

ایان رایت، کریس ایوانز، “شاهزاده” نسیم حامد و رونی وود از جمله سلبریتی های خندان و مشتریان راضی هستند که در وب سایت نمایش داده می شوند. او می‌گوید: «ما داریم برای جیمز مدیسون راهنمایی می‌کنیم. قرار بود ماه گذشته آن را در لستر به او تقدیم کنم، اما شب قبل از انگلیس او را فراخواند.

پاریس داستان‌هایی را از گرفتن «یک دسته نشانه» گرفته تا اتاق بازی‌های مجلل وود مشرف به پارک ریچموند (گیتاریست رولینگ استونز همه آنها را خریده است)، تا پرواز درجه یک به برونئی به دستور ولیعهد، جمع‌آوری کرده است. غافل از اینکه چرا حضورش در برونئی الزامی است، با «چند تکه تکه» سفر کرد. یکی از نشانه های او سر و صدا بود و به یک نکته جدید نیاز داشت. این دورترین چیزی است که تا به حال به آن انعام داده ام.» در موقعیتی دیگر، ولیعهد با کاروانی از لیموزین به مغازه رسید: «مثل آمدن به آمریکا بود.»

از منابع چوب تا نشانه تمام شده، زمان چرخش حداقل شش ماه و حداکثر یک سال و بیشتر است. پریس می گوید: «من از طریق اشتباهات یاد گرفتم. از این نظر، روشی که ما آنها را می سازیم، شاید منحصر به فرد باشد. اما همچنین بازخورد بازیکنان برتر جهان در طول سال‌ها، شما آن را در نظر می‌گیرید.

پریس می‌گوید: «چوب یک ماده خوب برای کار است، اما یافتن قطعات مناسب دردسرساز است. “حداقل هفته ای یک بار، به حیاط چوبی می روم و روز را به تماشای کوه های آن می گذرانم.” در لندن؟ «نه، نه، در لندن چیزی نیست. باید سفر کنی.» اما شما نمی خواهید بگویید کجا؟ با خنده می گوید: نه. “وقتی برگردم هیچ چوبی آنجا نیست.”

پریس مثل همیشه قصد دارد برای هفته اول مسابقات قهرمانی جهان چند روزی را در شفیلد سپری کند. او می گوید: «من دوست دارم زودتر بروم، قبل از اینکه مردم ناک اوت شوند. هر کسی که ثابت کند آخرین مردی است که در Crucible ایستاده است، احتمال زیادی وجود دارد که توپ تعیین کننده با یک نشانه Parris گلدان شود.