فرانک لمپارد در بازگشت به چلسی رنج می‌برد، زیرا نونس برنده وولوز را ربود | لیگ برتر

چلسی با شکست مقابل وولوز از دوران گراهام پاتر به دومین حضور فرانک لمپارد گذر کرد. با چند اصلاح تاکتیکی و تغییرات کادرفنی، این همان تیم آرام و خسته بود که راه خود را تا حد متوسط ​​​​وسط جدول طی کرد.

حتی لمپارد نیز در نیمه اول به برنده وحشیانه ماتئوس نونس احترام قهرآمیز نشان خواهد داد، اما چیز دیگری در بازگشت او به چلسی لذت نمی برد.

اطلاعیه سریع و کوتاه انتصاب لمپارد به این معنی بود که جولن لوپتگی در یادداشت های برنامه خود از “برونو سالتور و کارکنانش” که اکنون جدا شده بود به ولورهمپتون استقبال کرد. نگهبان به کپا آریزابالاگا چسبید، دروازه‌بانی که لمپارد در اولین دوره مربیگری خود با ادوارد مندی، جانشین مولینوکس جایگزین شد، اما از سه مدافع میانی جلوی خود صرف نظر کرد و به جای آن یک چهار مدافع را انتخاب کرد.

یکی از انتقاداتی که به تیم هایی که لمپارد تاکنون مدیریت کرده است این است که خط دفاعی به هم ریخته و نشتی دارد، به این معنی که فرصتی برای از سرگیری روابط خود با چلسی در برابر کم گل ترین گلزنان لیگ ایده آل به نظر می رسید. علاقه مندان به افسانه در میان هواداران میهمان از دیدن شروع دیگو کاستا نگران بودند، اما بدون گلزنی در 18 بازی وولوز، تهدید او پس از ترک استمفوردبریج کاهش یافته است.

هیچ نشانه اولیه آشکاری از جهش مدیر بازگشت وجود نداشت. چلسی هیچ زیپ یا تهدید اضافی ارائه نکرد، در نیمه ابتدایی هیچ شانسی برای توجه ایجاد نکرد، در عوض مانند تیمی کم اعتماد به نفس و ایده بود. اگرچه چلسی مالکیت توپ را در اختیار داشت، اما وولوز آشفته به نظر نمی رسید و در وقت استراحت خطرناک بود.

در آفتاب ولورهمپتون، بازی شدت مسابقه پایان فصل را بین دو تیم میانی جدول ارائه داد. با توجه به اینکه این تنها شانس بازیکنان چلسی برای اثبات ارزش خود قبل از رویارویی با رئال مادرید بود، این یک تلاش رام بود.

در دقیقه 27، کرنر 10 مسابقه منجر به اولین ترس واقعی برای چلسی شد، زمانی که ماریو لمینا با شلیک گلوله به لبه محوطه جریمه رفت، اما پای وسلی فوفانا را دید که آن را به سمت اشتباه تیرک منحرف کرد. گرگ‌ها به طور منظم کرنرها را جمع می‌کردند، که نشان از فشاری بود که بر خط دفاعی چلسی وارد می‌کردند.

زمانی که در آخرین یک سری حملات، کالیدو کولیبالی با ضربه سر به سمت ماتئوس نونس، که در فضای سمت راست محوطه رها شده بود، دید که او با شلیک گلوله ای در عرض آریزابالاگا، دروازه بان را آرام کرد. نوک انگشتان فشار زیادی را تحمل نکردند. این لحظه ای از درخشش فردی باورنکردنی بود که به تولید کننده تور اجازه می دهد تا از محکم ماندن محصول خود در برابر چنین بی رحمی ببالد. لوپتگی، با دانستن اهمیت آن در نبرد سقوط، بسیار مهم بود. او می‌گوید: مهم نیست که هدف برای من زیبا باشد یا نه، تا زمانی که برای ما هدف باشد.

گرگ ها شماره 8 طلسم خود را در میانه میدان از دست دادند و روبن نئوس کاپیتان برای مسابقه محروم شد. هر گونه تصوری که چلسی می تواند از این بهترین استفاده کند، بی اساس بود، و گرگ ها در مرکز برتر بودند. انزو فرناندز در عمیق‌ترین نقش تلاش کرد و متئو کواچیچ نتوانست جلوی جریان حملات را بگیرد، در حالی که کانر گالاگر آزادی عمل به جلو را داشت اما تلاش می‌کرد تا روزهای بازی سرمربی‌اش را تکرار کند. خط هافبک مادرید از این سه گانه نمی ترسد.

گل نونس استرس و فشار بیشتری را برای چلسی ایجاد کرد و آنها نتوانستند این کار را انجام دهند. رحیم استرلینگ در مقابل توتی، مدافع چپ سوم وولوز، ناشناس بود، در حالی که عقب نشینی کای هاورتز در دقیقه 61 توسط هواداران میهمان تشویق شد. آنها به تلاش های ژائو فلیکس برای ارائه لحظاتی با کیفیت فردی متکی بودند. در نیمه اول، مهاجم بارها سعی کرد از سمت چپ وارد دروازه شود تا مشکل ایجاد کند و پس از استراحت، آزادی بیشتری به او داده شد تا همین کار را از موقعیت مرکزی تر انجام دهد.

این تغییرات چلسی را بهبود بخشید و آنها بار دیگر بر مالکیت توپ مسلط شدند و در واقع این تصور را ایجاد کردند که کار ارزشمندی با آن انجام خواهند داد. لمپارد سعی کرد با یک تعویض سه گانه، پیر امریک اوبامیانگ، بن چیلول و میخایلو مادریک را در کوارتر پایانی مقابل ولوز خسته کننده، بهترین استفاده را از این روند صعودی داشته باشد.

اوبامیانگ بهترین موقعیت چلسی را داشت اما مثل همیشه پیراهن ولوز مانع از آن شد و آبی‌ها بازی را با یک شوت به سمت دروازه به پایان رساندند. این برد، ولوز را به رده دوازدهم رساند، یک پله عقب تر از چلسی به لطف پیشرفت های لوپتگی، که هدایت اولین بازی خود را در زمانی که آنها در انتهای جدول قرار داشتند، بر عهده گرفت، چیزی که لمپارد از تکرار آن ناامید خواهد شد.