به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
زمانی که نادیا خان در دهه 1990 از کری مایل منچستر بازدید می کرد، خیابان مملو از خانواده ها بود و احساس امنیت می کرد. او که از میلتون کینز برای دیدن خانواده و دوستانش در این منطقه سفر میکند، از دیدن خیابان شلوغی که ردیفی از غرفههای فروش لباس و پارچههای آجری دارد، هیجانزده میشود.
او گفت: «حالا یک زن نمیتواند شبها به تنهایی در این خیابانها راه برود بدون اینکه مورد آزار و اذیت قرار گیرد. قبلاً هرگز اینطور نبود.»
شکایت های او به همین جا ختم نمی شود. او گفت که از زمان جوانی او تعداد افرادی که در خیابان ها و چراغ های راهنمایی گدایی می کنند به میزان قابل توجهی افزایش یافته است و فروشندگان مواد مخدر فعالیت خود را در محله آغاز کرده اند.
او گفت: “هرجا که نگاه کنی گداها هستند، موش ها در غذاخوری ها و [nitrous oxide] قوطی از افرادی که از آنها در اتومبیل استفاده می کنند.
کاری مایل معروف شهر در واقع یک گستره نیم مایلی از رستوران ها و شیرینی فروشی های آسیایی در جاده ویلمزلو، درست در جنوب مرکز است. این افتخار منچستر بوده است که در دهه 50 و 60 برای خدمت به مهاجران جنوب آسیا که در صنعت نساجی کار می کنند توسعه یافته است.
اما این قطعه از تاریخ ممکن است در خطر ناپدید شدن باشد. صاحبان مشاغل نیز از میزان جرم و جنایت در محله ای که در حالی که برای بقای مالی در بحران هزینه زندگی تلاش می کنند، کثیف شده است، شکایت دارند.
علی یاسین، که 16 سال بر روی مایل کاری کار کرده است و اکنون صاحب مرغ سوخاری کرانچی در آنجا است، گفت که از قبل از همهگیری، میزان ورود به خیابان به شدت کاهش یافته است.
او گفت: «مردم قبلاً چهار یا پنج بار در هفته بیرون بودند. “حالا شاید فقط یک بار باشد.”
علی حسن که مدیر رستوران جفره است و در 10 سال گذشته در جاهای مختلف این جاده کار کرده است با این موضوع موافقت کرد. او گفت که قیمت یک بشکه نفت قبل از همه گیری حدود 13 پوند بود. چند هفته پیش قیمت آن به 38 پوند رسید و اکنون حدود 32 پوند قیمت دارد.
او ادامه داد: آرد نیز بیش از دو برابر شده است. ما برای پرداخت صورت حساب ها مشکل داریم. برق از 800 پوند یا 900 پوند در ماه قبل از همه گیری به 4000 پوند در حال حاضر رسیده است.
از سال آینده نرخ های تجاری ما 33000 پوند در سال خواهد بود. و ما نمی توانیم کارمند بگیریم. یافتن کارکنان مجرب، به ویژه اروپایی ها، دشوار است. قبلاً گرفتن کارمندان آسان بود – ایتالیایی، اسپانیایی، لهستانی – اما آنها دیگر اینجا نیستند. افراد باتجربه از جاهایی مانند سوریه می آیند و درخواست کار می کنند، اما آنها پناهجو هستند و ما اجازه نداریم آنها را استخدام کنیم. مایه شرمساری است زیرا آنها کارگران سختی هستند و کار را بلد هستند.»
در طول ماه رمضان، اکثر رستورانهای Curry Mile بهطور کامل رزرو میشدند و خانوادههایی که برای افطار جمع میشدند، وعده عصرانه روزه بود. او گفت، اما در دیگر زمانهای سال، بهویژه در فصل زمستان، رستورانها برای بقا تلاش میکنند و رمضان امسال آرامتر از حد معمول بود.
و یاسین را تکرار کرد و گفت که مشتریان دائمی زیاد به آنجا نمیآیند و همین امر باعث بسته شدن بسیاری از رستورانهای خیابان شده است.
حسن گفت که اکنون باندهای نوجوانی که مواد مخدر می فروختند جاده پرسه می زد. او در هفتههای اخیر شاهد جنایات شدیدی بوده است. او گفت: «من از سه مرد چاقودار در خیابان اینجا گزارش دادهام، پنج نفر با یک ماشین که به آن مغازه هجوم بردند، چند نفر با چاقو که دوچرخه یک مرد را دزدیدند و او را با چاقو زدند. به همین دلیل است که خانواده ها دیگر نمی آیند.»
عبدالله البیدار، مدیر یک غذای آماده به نام الجزیره، گفت که نمی خواهد از این منطقه شکایت کند اما فکر می کند باید پلیس بیشتری در خیابان ها حضور داشته باشد.
او گفت: «ما به حمایت بیشتر برای حفظ منطقه و گشتهای بیشتر نیاز داریم.» وی افزود که با وجود اینکه شورا و پلیس هر دو متعهد شدهاند که پس از تماسهای شرکتها برای گشتهای اضافی برای بازدیدکنندگان، حمایت بیشتری کنند، مأموران بیشتری را ندیده است. احساس امنیت کنید
شورای منچستر اخیراً 2.4 میلیون پوند بودجه از صندوق خیابانهای ایمن وزارت کشور دریافت کرده است که شامل پولی برای طرحهایی مانند روشنایی خیابانها و امنیت خانه میشود و کسبوکارها امیدوارند که این امر تأثیر مثبتی داشته باشد. این شورا پروژه ای را با هدف کاهش جرم و جنایت در منطقه وسیع تر راشولم راه اندازی کرده است.
پلیس بزرگ منچستر اعلام کرد که رویکرد «تحمل صفر» را در قبال جرم در پیش گرفته است و در تلاش برای دستگیری فروشندگان مواد مخدر و سرکوب رفتارهای ضد اجتماعی، توقف و جستجو در اطراف Curry Mile را افزایش داده است.
پلیس همچنین گفت که جلسات منظمی با ساکنان و مشاغل برگزار خواهد کرد و به طور خاص به نگرانی های مطرح شده توسط جامعه رسیدگی خواهد کرد، اگرچه آلبیدار گفت که در مورد هیچ جلسه ای چیزی نشنیده است.
او گفت اما همه چیز بد نیست. «مکانهایی هستند که برای مدت طولانی اینجا بودهاند. ما 30 سال اینجا هستیم.»
او گفت، جایی که رستوران های قدیمی تعطیل شده بودند، رستوران های جدید جای خود را می گیرند. بسیاری از مکانها هنوز به خوبی کار میکنند. هنوز جاهایی باز هستند – بچه های بزرگ.»
او در آن سوی جاده به یک محل دربسته اشاره کرد. یک رستوران آفریقایی در آنجا باز است. بد و خوب وجود دارد.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.