سیاست های افزایش سطح درآمدها را افزایش می دهد، اما همچنین ثروتمندان را ثروتمندتر می کند | تورستن بل

Lهمه چیز خشم پس از برگزیت است. درست است: درآمد در ناتینگهام کمتر از یک چهارم درآمد در کنزینگتون است. اکنون، تحقیقات جدید درس‌های مهمی را در مورد اینکه چه چیزی ممکن است به دست بیاورد – و نمی‌شود – موفقیت به ارمغان می‌آورد.

این از جایی می آید که برخی ممکن است از آن استقبال نکنند: اتحادیه اروپا. برای دهه‌ها، بروکسل اروپا را با بودجه‌های ساختاری – در حال حاضر بیش از 50 میلیارد یورو (44 میلیارد پوند) در سال – که به مناطق فقیرتر کمک می‌کند، ارتقا داده است. این نتایج به همراه دارد: نیم درصد اضافی بر رشد اقتصادی در آن مناطق. اما در حالی که میانگین درآمدها افزایش یافت، نابرابری درآمد در مناطق نیز افزایش یافت. خانوارهای با رفاه بیشتر افزایش درآمد بیشتری دریافت کردند، زیرا دستمزد برای کارگران تحصیلکرده بیشتر افزایش یافت.

چه درس هایی، از جمله برای ارتقاء سطح بریتانیا؟ نویسندگان به سادگی خواستار رویکردهای “برابر خواهانه تر” هستند. این یک پلیس است زیرا یافته های آنها نباید غافلگیر کننده باشد و اصلاحات سیاستی ارتباط بین مناطق فقیرتر را که به عقب می رسند و نابرابرتر می شوند قطع نمی کند.

خانوارهای فقیرتر در مناطق مختلف تقریباً مشابه به نظر می رسند (درآمد آنها به سطح مزایا ملی و حداقل دستمزد بستگی دارد) اما ثروتمندان در مناطق مولد به طور قابل توجهی ثروتمندتر هستند. بنابراین نابرابری درآمد در مناطق ثروتمندتر از فقیرتر در بریتانیا بیشتر است.

اگر تراز کردن واقعاً اتفاق بیفتد، شکاف شمال/جنوب را می‌بندد و کل کشور را ثروتمندتر می‌کند. اما تقریباً مطمئناً به این معنی است که بخش‌هایی از شمال انگلیس نابرابرتر هستند. تظاهر به عدم وجود این مبادله باعث می شود مردم احساس بهتری داشته باشند، اما هیچ کمکی به ما در ساختن بریتانیای بهتر نمی کند. همچنین تسلیم شدن از تراز کردن نیست. درس واقعی این است که بریتانیا به یک استراتژی اقتصادی نیاز دارد که بخش‌های فقیرتر بهره‌وری بریتانیا را به‌طور عاقلانه افزایش دهد و شکاف‌های بین فقیر و غنی را در همه جا کاهش دهد.