وستهم برای دیوید مویس تسکین یافت زیرا هریسون رید گل به خودی فولام را خنثی کرد | لیگ برتر

توانایی دوباره در اجرای اصول اولیه، وستهم را به اولین برد خارج از خانه خود از ماه آگوست رساند، ترکیبی از فیزیک بدنی و شایستگی ساده آنها این تصور را افزایش داد که آنها به اندازه کافی برای بیدار ماندن انجام خواهند داد. با این حال حتی در پیروزی هم سخت بود که فکر نکنیم دیوید مویس قبلاً در دادگاه افکار عمومی شکست خورده است.

این باید لحظه ای برای وستهم باشد تا به لطف عملکرد متعهدانه و متعهد خود، سه امتیاز فاصله از سه رده آخر را جشن بگیرد. انجام حتی ساده ترین وظایف دفاعی در شکست 5-1 آنها مقابل نیوکاسل در چهارشنبه گذشته فراتر از آنها بود، اما این بهتر بود. وستهم شایسته پیروزی در برابر فولام خاموش بود، گل به خودی هریسون رید که تیم مارکو سیلوا را به پنجمین شکست متوالی محکوم کرد، و می‌تواند به هر انتقادی از عمل‌گرایی آن‌ها با این استدلال که تضمین می‌کند امتیازات را در یک کلبه کریون کوتیج از دست داده است، پاسخ دهد.

با این حال، در نهایت، لحظه ای که در خاطره ها ماندگار شد، شورش طرفداران مسافر در ساعت بود. هنگامی که دنی اینگز جای خود را به فلین داونز باز کرد، فوران نارضایتی رخ داد – آوردن یک هافبک برای مهاجم به عنوان احتیاط غیرضروری تلقی می شد، شکایتی آشنا در این فصل – و اگرچه مویس فعلاً خود را در یک شغل نگه داشته است، این ظن باقی است که وست هام فقط قبل از تغییر مسیر در تابستان وقت خود را می دهد.

چگونه می‌توانست راه دیگری داشته باشد وقتی یکی از طرفداران در پایان این برد به سختی به دست آورده بود، همچنان بنر «مویز بیرون» را در دست داشت؟ مویس که مجبور بود از کنار آن رد شود در حالی که به سمت تونل می رفت، گیج شده بود. سرمربی وستهام گفت: “شما باید نتایج را به دست آورید.” تصمیماتی که گرفتیم و زمانی که آنها را گرفتیم، همه واقعاً خوب عمل کردند.»

مویس پنج تغییر انجام داد و یک برنامه بدون پیچیدگی داشت: تجربه در دفاع، هیچ یک از خریدهای تابستانی شروع نشد، سیستم جمع و جور 4-4-2 و برای اولین بار در این فصل، دو در جلو.

این بازگشتی بود به بازیکنان آزمایش شده و مورد اعتماد مویس، که گارد قدیمی را به دفاع بازگرداند، ولادیمیر کوفال، آنجلو اوگبونا و آرون کرسول به جای تیلو کرر، نایف آگورد و امرسون پالمیری وارد زمین شدند. کافی بود فولهام را فلومکس کنم.

وستهم بلافاصله با سانترها به زمین رفت، توماس سوچک از میانه میدان به بالا فشار آورد تا خودش را اذیت کند، و از گذاشتن پای خود در توپ خجالتی نبود. کوفال و کورت زوما، تنها مدافعی که جای خود را از بازی نیوکاسل حفظ کرد، هر دو در مراحل اولیه به دنبال ردیف Z بودند و میهمان تنها 23 درصد از مالکیت توپ را به دست آورد.

منطقی بود که وستهم توپ های بلندی را به سمت مایکل آنتونیو و اینگز بزند. در یک سطح صاف، چند بازیکن پای خود را از دست دادند و فولام که با کارلوس وینیسیوس در جلو به جای الکساندر میتروویچ تعلیق شده سبک وزن بود، فاقد ضربه مشت بود. سیلوا گفت: ما تقریباً 80 درصد مالکیت توپ را در اختیار داریم، اما مهم نیست که شما ایجاد نکنید. نیمه اول ما خیلی ایستا بود.

لحظه کلیدی در دقیقه 23 رقم خورد. انگیزه از سوی کوفال به دست آمد، او خوش شانس بود که در هنگام مبارزه برای مالکیت توپ با آنتونی رابینسون، و تیم ریم در دفع ارسال دفاع راست، به دلیل هندبال جریمه نشد. جارود بوون فضایی برای حرکت به خط کناری داشت و رید کات بک وینگر را از مقابل برند لنو منحرف کرد.

فولام سعی کرد پاسخ دهد، رابینسون با شوت اینچ به اوج، اما دکلان رایس مقابل ژائو پالهینیا در خط هافبک برتری داشت. به نظر می رسید وستهام در مرحله بعدی گلزنی می کند، اینگز لنو را پس از پیوند با بوون در شروع نیمه دوم آزمایش کرد.

اما فشار زیاد فولام که در میانه جدول در حال حرکت است باعث شد مویس عقب نشینی کند. سعید بنراهما جایگزین پابلو فورنالز شد و زمانی که اینگز جای خود را به داونز باز کرد، شعارهای «تو نمی‌دانی چه می‌کنی» سر می‌دادند.

مویس توضیح داد: «فکر می‌کردم پالهینیا بیش از حد بازی را به دست می‌آورد، اما تعویض، خطر واگذاری ابتکار عمل به فولام را به همراه داشت. افتتاحیه ها ظاهر شد، توسین آدارابیویو به سمت بالا حرکت کرد، لوکاس فابیانسکی از خط خود خارج شد تا آندریاس پریرا را خنثی کند. وستهام که یکی دیگر از بازیکنان تعویضی خود به نام ماکسول کورنت را دید که فرصت طلایی خود را در وقت اضافه از دست داد، احساسات پیچیده ای داشت که باید در تمام وقت تمرین کند.