ژیل روورد از وولفسبورگ به حذف باشگاه سابق آرسنال از WCL کمک کرد لیگ قهرمانان زنان

یک درس سخت برای آرسنال، شاید حتی یک نوع حساب. شکست در هوفنهایم را می توان یک انحراف و تحقیر آنها توسط بارسلونا با توجیه طبقه خالص حریف نوشت. اما در یک شب سرد در نیدرزاکسن، هیچ راه فراری از واقعیت سرد وجود نخواهد داشت که آرسنال – و به طور کلی، بازی باشگاهی انگلیسی به طور کلی – هنوز تا حدی از جایی که باید باشد فاصله دارد.

جیل روورد و گل به خودی لیا ویلیامسون ولفسبورگ را محکم به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا رساند. در حقیقت، آنها حتی بدون اینکه در بهترین حالت خود باشند، تسلط یافتند. مطمئناً آنها باید بازی خود را چندین درجه بالا ببرند تا بارسلونا فمنی درخشان را در چهار بازی آخر به مشکل برسانند. اما بازی سریع، مبتکرانه و سخت آنها در اینجا بیش از اندازه کافی خوب بود، تقویتی بر این حقیقت قدیمی که تیمی با برنامه معمولاً تیمی را شکست می دهد که هیچ کدام را نداشته باشد.

شاید در تیم یوناس ایدوال سخت به نظر برسد، بث مید و لیا والتی را به دلیل مصدومیت از دست داده است، اما دوره های طولانی در اینجا وجود داشت که به نظر می رسید آرسنال سرنخ بسیار کمی از نحوه پیشرفت توپ، نحوه تبدیل مالکیت به موقعیت و نحوه نفوذ داشت. استانداردی از سازمان که به ندرت در سوپرلیگ زنان با آن مواجه شده اند. تا حدودی آرسنال هیچ پاسخی نداشت زیرا به ندرت از آنها خواسته می شود آنها را پیدا کنند.

WSL محصولی عالی است که پیشرفت‌های بسیار خوبی داشته است، اما لیگی است که با کیفیت ستارگان فردی روبرو می‌شود، جایی که هنر تیم‌سازی – با استثنائات بسیار کمی – تا حد زیادی نادیده گرفته می‌شود. برای مثال: چگونه یک باشگاه از منابع آرسنال توانسته است به این مرحله حساس از فصل برسد بدون اینکه ایده ای از بهترین هافبک خود داشته باشد؟

فقدان تخیل در اینجا جمعی بود، و در بازی ای که اساساً نقطه مقابل بازی اول در ورزشگاه امارات بود – ولفسبورگ در حال دویدن بود، آرسنال مجبور شد فشار را کاهش دهد – بی تجربگی آنها در این سطح گویای بود.

اما شما واقعاً این درس ها را با زندگی کردن در آنها یاد می گیرید و آرسنال برای این تجربه بهتر خواهد بود. آنها از مدیریت بازی برتر وولفسبورگ، نحوه کار آنها با مقامات، نحوه بیرون آمدن آنها از دهه 50-50 با یک ضربه ایستگاهی یاد خواهند گرفت.

آنها نیز از صحنه یاد خواهند گرفت: تازگی هنوز سرگیجه روزهای بزرگ اروپا، ظلم حاشیه های خوب، اهمیت شروع خوب.

حتی قبل از گل روورد، آتش های کوچکی در همه جا ظاهر می شد. تهدید Svenja Huth در جناح راست استف کتلی را به بیرون کشاند و شکاف بزرگی در کانال برای سوء استفاده باقی گذاشت.

بیش از یک بار، لنا اوبردورف درخشان، دویدن های خطرناکی را به آن فضا انجام داد، در حالی که یک سری سانترها و ضربات ایستگاهی باعث افزایش فشار اولیه شد.

از یک کرنر دقیقه نهم، یک ضربه دروازه و یک گل. اوبردورف اولین توپ را به دست آورد، Sveindis Jonsdottir آن را به سمت دروازه هل داد و علیرغم اینکه روورد به روش اشتباه روبرو شد، توانست توپ را با چابکی و بداهه شگفت انگیزی در برابر تیم سابق خود قلاب کند. برای روورد در آرسنال هیچ‌وقت کارساز نبود، بیشتر به خاطر سبک زندگی تا دلایل فوتبالی – محصول دور ماندن از خانه در میانه یک بیماری همه‌گیر – اما در اینجا نگاهی تلخ از آنچه ممکن بود وجود داشته باشد بود.

آرسنال نه پاسخی به رورد در بین خطوط داشت، نه ضد واقعی اوبردورف در خط میانی. استینا بلکستنیوس و توبین هیث برای ورود به بازی تلاش کردند و هیث بعداً در نیمه‌تیم کنار رفت. فرصت های بیشتری به دست آمد: Tabea Wassmuth یک گل را به دلیل آفساید مردود اعلام کرد، مانوئلا Zinsberger از Huth نجات داد. با این حال، اختلاف تنها یک گل باقی ماند و در نیمه دوم آرسنال به آرامی شروع به رسیدن به آن کرد.

شاید خستگی عاملی برای ولفسبورگ بود. این هشتمین بازی آنها در یک ماه بود که بایرن مونیخ یکشنبه برگزار می شود. و بنابراین حتی زمانی که شانس های نیمه برف آرسنال مانند دانه های برف کوچک به نظر می رسید، به نظر می رسید که آنها از کنترل بدون فشار زیاد خوشحال به نظر می رسیدند و به توانایی خود برای پایان دادن به بازی مطمئن بودند. و در 18 دقیقه باقی مانده، حق آنها ثابت شد. باز هم آرسنال نتوانست خطوط خود را پاک کند، یونستوتیر یک سانتر امیدوارکننده به ثمر رساند، ویلیامسون یک پای خود را بیرون زد و زینسبرگر برای متوقف کردن آن ناتوان بود.

این یک پیروزی گرم و شایسته برای ولفسبورگ بود، که در دهه گذشته نشان داده است که با کمی سرمایه گذاری، کمی غرور و کمی مراقبت می توانید چه کاری انجام دهید.

جمعیت بیش از 11000 نفری در فولکس واگن آرنا – تقریباً یک دهم جمعیت شهر – شامل چندین نفر از اعضای تیم مردانه بود که معمولاً در اینجا بازی می‌کردند و فقط 24 ساعت پس از 91000، جشنی بی‌امان از آهنگ‌ها و سازهای کوبه‌ای، استریمر و کانفتی تولید کردند. هواداران نیوکمپ را پر کردند. آسایش کمی برای آرسنال خواهد بود، اما این زمان‌ها به طرز خیره‌کننده‌ای برای بازی زنان هیجان‌انگیز است.