هوش مصنوعی به بهره وری ضعیف و رشد پایین غرب پایان خواهد داد. اما دقیقا چه کسی سود خواهد برد؟ | لری الیوت

Eلون ماسک تصور اکثر مردم از فن هراسی کلاسیک نیست، بنابراین وقتی صاحب توییتر در مورد خطرات هوش مصنوعی هشدار می دهد، ارزش آن را دارد که بنشینیم و به آن توجه کنیم. ماسک از ترس اینکه نسل جدیدی از ماشین‌های همیشه هوشمندتر، حیات روی زمین را آنطور که ما می‌شناسیم تهدید کند، یکی از بسیاری از افراد حاضر در لبه تغییرات تکنولوژیکی بود که خواستار وقفه شش ماهه در آموزش سیستم‌های هوش مصنوعی جدید شد.

هیچ چیز جدیدی در این ایده وجود ندارد که ماشین‌ها می‌آیند، و آنها می‌خواهند ما را بگیرند. خوش‌بین‌های فنی درست می‌گویند که همان استدلال‌ها توسط Luddites در اوایل قرن 19 پخش شد. به این ترتیب، چت بات ChatGPT برای چهارمین انقلاب صنعتی همان چیزی است که جنی چرخان برای اولین بار بود – محصولی که نماد طلوع عصر جدید است.

در گذشته، الگویی برای رویدادها وجود داشته است. فناوری جدید وارد صحنه شده است و چشم انداز انجام کارها را سریعتر و بهتر ارائه می دهد. ترس از بیکاری انبوه افزایش یافته است زیرا ماشین‌ها کارهایی را که قبلاً توسط انسان انجام می‌شد می‌پذیرند. در نهایت، اشتباه بدبینان ثابت شد و فناوری جدید به سطوح بالاتر اشتغال منجر شده است.

تردیدی وجود ندارد که هوش مصنوعی یک تغییر دهنده بازی خواهد بود که می تواند به دوره طولانی بهره وری ضعیف و رشد پایین رایج در اقتصادهای غربی از زمان شروع بحران مالی جهانی در 15 سال پیش پایان دهد. همانطور که زمانی که تراکتورها جای دست های مزرعه را گرفتند، یک ماشین واحد می تواند کاری را که کارگران بی شماری قبلا انجام می دادند، انجام دهد. این واقعاً مورد سؤال نیست.

چی است شک این است که چه کسی از افزایش بهره وری سود خواهد برد. چه می شود اگر تمام دستاوردها توسط تعداد انگشت شماری از غول های فناوری تصاحب شود؟ اگر تاریخ نتواند خود را تکرار کند و هوش مصنوعی مشاغل بیشتری را نسبت به آنچه ایجاد می کند نابود کند، چه؟ اگر هوش مصنوعی منجر به افزایش خالص اشتغال شود، اما مشاغل جدید درآمد کمتری نسبت به مشاغل قدیمی داشته باشند، چه؟ به زبان ساده، اگر این بار متفاوت باشد چه؟ ممکن است اینطور باشد.

بسیاری از بحث ها در مورد تأثیر هوش مصنوعی بر اساس حدس و گمان است. مطالعات فراوانی انجام شده است که به دنبال تخمین تعداد مشاغلی است که تحت تأثیر قرار خواهند گرفت – که احتمالاً به صدها میلیون نفر در سراسر جهان می رسد – اما هیچ کس به طور قطع نمی داند. با این اوصاف، نتایج خاصی را می توان با درجه معقولی از اطمینان گرفت.

یکی اینکه سرعت پیشرفت تکنولوژی کند نخواهد شد و احتمالاً به شتاب ادامه خواهد داد. ChatGPT نوامبر گذشته راه اندازی شد و تا ماه مارس، نسخه جدید آن در دسترس بود. درخواست ماسک و همکاران برای توقف شش ماهه را باید در چارچوب مبارزه ژئوپلیتیکی بین ایالات متحده و چین دید. هیچ یک از ابرقدرت ها نمی خواهند به دیگری فرصت پیشروی بدهند. به نظر می رسد که شانس واشنگتن و پکن دور هم جمع شوند و بر سر یک مکث مشترک توافق کنند.

علیرغم سرعت پیشرفت فناوری، نتیجه دوم این است که هیچ تغییر فوری و ریشه ای در اقتصادها وجود نخواهد داشت. ماشین آلات گران و کارگران ارزان هستند. علاوه بر این، شرکت‌ها سرمایه‌گذاری زیادی در سیستم‌های موجود خود انجام داده‌اند و این هزینه‌های کاهش‌یافته به این معناست که زمان لازم است تا تأثیر هوش مصنوعی در سرمایه‌گذاری، مشاغل و ارقام بهره‌وری نشان داده شود.

گفتنی است، زمانی که این تغییر اتفاق بیفتد، احتمالاً بسیار مخرب خواهد بود، زیرا کل مشاغل طبقه متوسط ​​و یقه سفید در معرض خطر هستند. این یک گسست با گذشته خواهد بود، زمانی که امواج قبلی پیشرفت های تکنولوژیکی این امکان را برای کارگرانی که از مشاغل کم دستمزد آواره شده بودند، یافتند تا در مشاغل جدید ایجاد شده شغلی با دستمزد بهتر پیدا کنند. افرادی که دیگر به عنوان دست مزرعه مورد نیاز نبودند در کارخانه ها کار پیدا کردند.

هوش مصنوعی به دلیل پارادوکس Moravec برای این مدل چالشی ایجاد می کند – این تصور که برای روبات ها، مشکلات سخت آسان و مشکلات آسان سخت هستند. ماشین‌ها می‌توانند زمین را با استادان بزرگ شطرنج پاک کنند، اما در پایان بازی برای برداشتن و تمیز کردن مهره‌ها مشکل بیشتری دارند: کارهایی که شامل مهارت‌های تحرک و درک است که در طول میلیون‌ها سال در انسان تکامل یافته است.

اما مشاغلی که شامل همدلی و مهارت‌های حرکتی اولیه هستند – به عنوان مثال، مراقبت اجتماعی – معمولاً دستمزد ضعیفی دریافت می‌کنند. این نشان می دهد مشاغلی که بیشتر در معرض خطر هوش مصنوعی هستند، احتمالاً دستمزد بیشتری نسبت به مشاغل ایجاد شده دارند. افزایش بهره وری و رشد از طریق افزایش استفاده از هوش مصنوعی وجود خواهد داشت، اما همانطور که اوضاع پیش می رود، دستاوردها بسیار متمرکز خواهد بود.

نتیجه نهایی این است که سیاست گذاران باید از زمان محدودی که در اختیار دارند برای پاسخگویی به چالش های آشکار استفاده کنند. هوش مصنوعی این پتانسیل را دارد که مزایای زیادی به ارمغان بیاورد، اما خطراتی نیز دارد که فراتر از اقتصاد به حوزه‌های حریم خصوصی و اخلاقیات می‌رود.

میشل دونلان، وزیر علم و فناوری، هفته گذشته با انتشار برگه سفید دولت، گفت که او می‌خواهد از هوش مصنوعی برای تبدیل بریتانیا به مکانی هوشمندتر، سالم‌تر و شادتر برای زندگی و کار استفاده شود. همه اینها شگفت انگیز به نظر می رسد، با بازتاب مقاله ای که جان مینارد کینز در سال 1930 نوشت، پیش بینی کرد که طی 100 سال، افزایش رفاه به مردم اجازه می دهد تا 15 ساعت در هفته کار کنند.

چشم انداز کینز هنوز محقق نشده است و دونلان نیز محقق نخواهد شد مگر اینکه توجه فوری به 3R های هوش مصنوعی معطوف شود: سیستمی از مقررات جهانی که استانداردهای مشترکی را برای استفاده و توسعه هوش مصنوعی تعیین می کند. بازآموزی برای آماده سازی نیروی کار برای تغییر اجتناب ناپذیر؛ و توزیع مجدد برای اطمینان از پخش شدن منافع اقتصادی در اطراف. مانند تغییرات اقلیمی، تهدید وجودی دیگر زمان ما، ساعت در حال حرکت است.