با نگاه به بحران بدهی، مک کارتی تلاش می‌کند تا در بخش‌های GOP حرکت کند

واشنگتن – اواسط راه طولانی نبرد کوین مک کارتی نماینده برای ریاست مجلس نمایندگان بود که جودی سی آرینگتون، نماینده تگزاس، یکی از حامیان عمومی او، بی سر و صدا به همکاران نزدیک شد تا ببیند آیا آنها برای حمایت از شماره 2 او آماده هستند یا خیر. در عوض، استیو اسکالیز، نماینده لوئیزیانا.

پشتیبانی آنجا نبود. برای مثال، وقتی آقای آرینگتون، یک جمهوری‌خواه برای دوره چهارم که ریاست کمیته بودجه را بر عهده دارد، این ایده را با نماینده جیم بنکس از ایندیانا مطرح کرد، پاسخ سخت نه بود. به گفته دو نفری که گفته اند آقای بنکس در مورد این حادثه به آنها گفته است، اگر آقای اسکالیس تلاش کند برای آقای مک کارتی چالش جدی ایجاد کند، آقای بنکس قول داد که رهبری مخالفان را رهبری کند. آنها به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند تا بحث های خصوصی را شرح دهند.

آقای مک کارتی سرانجام بر کرسی سخنرانی پیروز شد و قول داد که از دست راستی‌هایی که در ازای رای خود امتیازات سیاسی و پرسنلی عمده‌ای گرفتند، کینه‌ای نداشته باشد. اما شبهات و شکاف‌هایی که در طول آن فرآیند آشکار شد، همچنان در معرض دید عموم قرار می‌گیرد، زیرا آقای مک کارتی با مهم‌ترین آزمون خود روبرو می‌شود: دستیابی به توافقی با رئیس‌جمهور بایدن برای جلوگیری از نکول فاجعه‌بار بدهی‌های کشور در تابستان امسال.

آقای مک کارتی به همکارانش گفته است که به آقای آرینگتون، مردی که مسئول ارائه چارچوب بودجه برای کاهش هزینه‌هایی است که جمهوری‌خواهان گفته‌اند در ازای هر اقدامی برای افزایش سقف بدهی درخواست خواهند کرد، اعتمادی ندارد.

به گفته بیش از نیم دوجین نفر از افراد آشنا با تفکرات وی که به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند، جدای از بی وفایی محسوس، آقای مک کارتی آقای آرینگتون، یکی از مقامات سابق دولت جورج دبلیو بوش را بی کفایت می داند. گفتگوهای خصوصی

این تنش در دید عموم رخنه کرده است و به سردرگمی و پیام های متفاوت رهبران جمهوری خواه در مورد اینکه برنامه آنها چیست و چه زمانی ممکن است آماده به اشتراک گذاشتن آن باشند، کمک کرده است.

پس از اینکه آقای آرینگتون به خبرنگاران گفت که در حال تهیه یک “برنامه دوره ای” است که در آن فهرستی رسمی از کاهش هزینه های جمهوری خواهان از کاخ سفید در ازای حمایت آنها از افزایش سقف بدهی مطالبه می کنند، آقای مک کارتی علناً او را پایین آورد و به خبرنگاران گفت: من نمی دانم او در مورد چه چیزی صحبت می کند.»

به گفته فردی که در یکی از گفتگوها توضیح داده است و به شرط ناشناس ماندن، آقای آرینگتون از آن زمان به طور خصوصی از چندین همکار به خاطر اظهار نظر خود عذرخواهی کرده و به آنها گفته است که از روی اسکی خود خارج شده است. اواخر ماه گذشته در صحبت با خبرنگاران خارج از ساختمان کنگره، به نظر می‌رسید که او قصد دارد زیاد حرف نزند، و تأکید کرد که آقای مک کارتی مذاکرات در مورد محدودیت بدهی را رهبری می‌کند و نقش خودش صرفاً به عنوان «یکی از چند مشاور» است.

این شکست منعکس کننده مشکلی است که جمهوری خواهان در ادغام در پشت یک استراتژی مالی داشته اند که با وعده های بسیاری که آقای مک کارتی به جناح راست برای به دست آوردن شغل خود داده است و همچنین دارای آرا برای تصویب مجلسی است که اکثریت ناچیزی دارند، مطابقت دارد. وعده های آنها برای متعادل کردن بودجه فدرال در 10 سال به حاشیه رفته است، برنامه بودجه هنوز محقق نشده است، و آنها نمی توانند در مورد کاهش هزینه ها در ازای افزایش سقف بدهی توافق کنند.

آقای مک کارتی به طور خصوصی مشکلات را زیر پای آقای آرینگتون گذاشته و مصاحبه های تلویزیونی او را بی فایده خواند و اظهار داشت که او مدت ها قبل از اینکه جمهوری خواهان در مورد محتوای بودجه به توافق برسند، تاریخ هایی را برای تعیین بودجه تعیین کرده است.

دفتر آقای آرینگتون در پاسخ به سوالی درباره این موضوع، حادثه آقای بنکس را تکذیب نکرد و او از اظهار نظر خودداری کرد. اما سخنگوی کمیته بودجه مجلس نمایندگان آمریکا در بیانیه‌ای گفت که آقای آرینگتون روی یک کار متمرکز شده است: «توقف هزینه‌های بی‌ملاحظه‌ای که باعث ورشکستگی کشور ما می‌شود و بازگرداندن سلامت مالی در واشنگتن قبل از اینکه خیلی دیر شود».

تنش ها بین رئیس مجلس و رئیس بودجه او تنها یکی از عناصر پویایی سمی در رده های بالای رهبری جمهوری خواهان مجلس است که می تواند گردهمایی این کنفرانس را دشوارتر کند زیرا آقای مک کارتی در مقابل آقای بایدن قرار می گیرد. او به دلیل امتناع از ملاقات با او برای بحث در مورد یک معامله مالی سرزنش کرده است.

به گفته سه قانونگذار جمهوری‌خواه با آگاهی مستقیم از اظهارات خصوصی او که در این مورد صحبت کردند، آقای مک‌کارتی به همکاران و متحدانش گفته است که نمی‌تواند به آقای اسکالیس تکیه کند، و رهبر اکثریت را فردی ناکارآمد، متحرک و تمایلی به اتخاذ موضع در مورد هر چیزی توصیف نمی‌کند. شرط ناشناس ماندن برای بحث در مورد آنها.

آقای مک کارتی پس از جلسه ای که در دفترش با تیم رهبری اش قبل از رای گیری در مورد قانون منشور حقوق والدین در ماه گذشته که یکی از محورهای دستور کار جمهوری خواهان است، از آقای اسکالیس ناامید شد. در جلسه، آقای Scalise گزارش داد که کارها با این قانون خوب پیش می رود، سخنران بعداً برای همکاران بازگو کرد. اما پس از آن، نماینده تام اِمر از مینه‌سوتا، تازیانه جمهوری‌خواه، با نگرانی‌های جدی در میان برخی از اعضای درجه یک، از جمله نگرانی‌های بیش از حد فدرال، که می‌تواند این لایحه را غرق کند، مطرح شد.

در نهایت، پنج جمهوری‌خواه به این مصوبه رای منفی دادند، که تنها به دلیل غیبت دموکرات‌ها توانست به نتیجه برسد.

آقای مک کارتی در بیانیه‌ای هیچ یک از این قسمت‌ها را رد نکرد، اما گفت: «من صریحاً این ایده را رد می‌کنم که بین او و ستوان‌های ارشدش شکاف‌هایی وجود دارد». او آقای اسکالیس را “یک شریک اساسی برای کل تیم رهبری” و “لاینفک” برای موفقیت حزب خواند. او گفت که “کار آقای آرینگتون روی بودجه تنها کنفرانس ما را قوی تر می کند، زیرا ما در تلاش برای توقف هزینه های بی پروا دولت و بازگرداندن آمریکا به مسیر بودجه سالم هستیم.”

یکی از دستیاران پیشین رهبری که نزدیک به آقای اسکالیس بود، اصرار داشت که او اعضا را از مطرح کردن نام او به عنوان جایگزینی برای آقای مک کارتی در جریان رای‌گیری برای ریاست در ژانویه منصرف کرده است. یک سخنگوی، لورن فاین، در مورد رابطه آقای اسکالیس با آقای مک کارتی اظهار نظری نکرد. اما او از سوابق رهبر اکثریت دفاع کرد و خاطرنشان کرد که پنج لایحه که او روی میز آقای بایدن گذاشت به میز آقای بایدن فرستاده شد و دو لایحه به قانون تبدیل شد.

خانم فاین گفت: «ما با هر آنچه که آخرین کنگره دموکرات در 100 روز اول خود با سنا و کاخ سفید دموکرات انجام داد، مطابقت داشتیم یا از آن فراتر رفتیم.

برخی از قانونگذاران نیز از آقای اسکالیس تمجید کردند، از جمله به او کمک کرد تا لایحه حقوق والدین به پایان برسد.

نماینده ویرجینیا فاکس، جمهوری خواه کارولینای شمالی و رئیس کمیته آموزش و کار گفت: “من استیو را در چاه تماشا کردم که با اعضای مختلفی صحبت می کرد که شاید واقعاً از رای دادن به آن لایحه هیجان زده نبودند.” من دیدم که او برگشت یا از برخی افراد رای مثبت داد. او دائماً با اعضا کار می کند.»

خصومت و تنش در میان رهبران کنگره که به شغل یکدیگر طمع دارند، غیرعادی نیست. نانسی پلوسی، رئیس دموکرات کالیفرنیا، رئیس‌جمهور سابق و استنی اچ. هویر، نماینده قدیمی مریلند، از دموکرات‌های کالیفرنیا، روابط متخاصم معروفی برای دهه‌ها داشتند. برای تیم رهبری جدید و نسبتاً بی‌تجربه جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان، نارضایتی‌ها به دلیل مواجهه با رئیس‌جمهور باتجربه‌تر، اکثریت دموکرات‌ها در سنا و بحران سقف بدهی فاجعه‌بار در حال افزایش است.

در کاخ سفید و در کاپیتول هیل، دموکرات‌های ارشد جنگ داخلی جمهوری‌خواهان را با درجه‌ای از رضایت تماشا کرده‌اند و معتقدند که این اختلافات در نهایت موقعیت جمهوری‌خواهان را در مذاکرات مالی تضعیف خواهد کرد.

طرح جمهوری خواهان مجلس نمایندگان کجاست؟ سناتور چاک شومر از نیویورک، رهبر اکثریت، ماه گذشته گفت. چگونه می‌خواهند سقف بدهی را بردارند؟»

وی افزود: «من به شدت نگران هستم که خطرات سقوط به حالت پیش‌فرض تنها زمانی افزایش می‌یابد که پویایی سمی در مجلس نمایندگان مجلس نمایندگان روز به روز بدتر می‌شود.»

در حال حاضر، آقای مک کارتی توانسته است کنفرانس خود را با هم برگزار کند، عمدتاً در مورد موارد دستور کار که شانس کمی برای تصویب در سنای تحت کنترل دموکرات ها دارند. او به جناح راست علاقه مند شده و در میان رای دهندگان جمهوری خواه محبوبیتی تقریباً دو برابر سناتور میچ مک کانل از کنتاکی، رهبر اقلیت، حفظ کرده است.

اما آقای مک کارتی باید از تلاش‌های پیچیده‌تری که جمهوری‌خواهان را دچار اختلاف می‌کند، دست بردارد، از جمله اصلاحات اساسی مهاجرت و تهیه پیش‌نویس بودجه. او به متحدانش گفته است که نمی‌خواهد بودجه‌ای به آقای بایدن بدهد که رئیس‌جمهور بتواند به آن حمله کند. در عوض، رئیس مجلس می‌خواهد ابتدا لایحه جداگانه‌ای را از طریق مجلس تصویب کند که سقف بدهی را برای مدت محدودی در ازای کاهش هزینه‌ها افزایش می‌دهد.

آقای مک کارتی چندین دسته بندی گسترده را برای کاهش هزینه ها در الف نامه ای به آقای بایدن ماه گذشته اما جزئیاتی درباره کاهش مشخص یا میزان تمایل به برداشتن محدودیت بدهی ارائه نکرده است. او به طور خصوصی به چالش کسب 218 رای لازم برای تصویب چنین لایحه ای اذعان کرده است.

آقای مک کارتی در حالی که سعی می‌کند شکاف‌های حزبش را برطرف کند، آقای آرینگتون را دور می‌زند و به وفادارانی مانند نماینده گرت گریوز، جمهوری‌خواه لوئیزیانا، قدرت می‌بخشد، که او را کمک به او در رساندن سخره سخنران می‌داند.

آقای مک کارتی از آقای گریوز خواسته است که مذاکرات سقف بدهی را از طرف او رهبری کند. آقای گریوز جلسات به اصطلاح پنج خانواده در کنفرانس جمهوری خواهان مجلس نمایندگان – اشاره به پنج خانواده جنایتکار جنگجو در فیلم “پدرخوانده” که نشان دهنده سطح درگیری در جمهوری خواهان است – برای ایجاد توافق بر سر بسته ای از کاهش هزینه ها و سیاست های رشد اقتصادی که می تواند در لایحه محدودیت بدهی پیچیده شود.

و آقای مک کارتی به جای تکیه بر تیم رهبری رسمی خود – به استثنای آقای اِمر – به متحدانی روی آورده است که به او کمک کردند تا برای حساس ترین وظایف و توصیه هایش برنده کرسی سخنرانی شود. این حلقه درونی شامل نماینده پاتریک تی. مک‌هنری از کارولینای شمالی، یک متحد قدیمی است. نماینده فرانسوی هیل آرکانزاس، یک بانکدار سابق. نماینده کلی آرمسترانگ از داکوتای شمالی، وکیلی که آقای مک کارتی در مسائل حقوقی به او اعتماد دارد. و نماینده جیسون اسمیت از میسوری، رئیس کمیته راه و روش.

باید دید که آیا آنها می توانند به نجات آقای مک کارتی از یک مذاکره فزاینده وخیم کمک کنند یا خیر.

آقای مک کارتی هفته گذشته درباره مذاکرات سقف بدهی متوقف شده به CNBC گفت: “من همیشه خوشبین هستم.” “الان نیستم.”

کیتی ادمونسون گزارش کمک کرد کیتی بنت تحقیقات انجام داد.