به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
پروفسور مارسیا لنگتون، یکی از اعضای برجسته گروه کاری همه پرسی دولت، گفت که کمپین ائتلاف علیه صدای بومیان به پارلمان در معرض خطر قرار گرفتن در مجاورت دیدگاه های نژادپرستانه قرار نخواهد گرفت.
روز چهارشنبه، رهبر لیبرال، پیتر داتون، با اعلام اینکه فعالانه علیه رفراندوم صدای بومیان مبارزه خواهد کرد، و خط مقدم خود را برای مخالفت با این پیشنهاد، به ماهها گمانهزنی پایان داد. پشتیبانان طبق وجدان خود آزاد خواهند بود که رای دهند.
لیبرال ها در عوض به رسمیت شناختن نمادین در قانون اساسی پیشنهاد کرده اند و صداهای منطقه ای و محلی را قانون گذاری کرده اند. هر دو پیشنهاد مدتهاست که توسط جوامع بومی و بیانیه اولورو از صمیم قلب رد شده است و روز پنجشنبه مورد انتقاد شدید قرار گرفت.
رهبران لیبرال ایالتی علناً با این تصمیم مخالفت کردند و وزیر سابق بومیان استرالیا، کن وایات، مرد یاماتجی، روز پنجشنبه پس از اعلام داتون از حزب استعفا داد.
وایات به وست استرالیا گفت: «من هنوز به ارزشهای حزب لیبرال اعتقاد دارم، اما به آنچه لیبرالها تبدیل شدهاند، اعتقادی ندارم. مردم بومی برای شنیده شدن تلاش می کنند، اما لیبرال ها دعوت آنها را رد کرده اند.»
وایات هفته گذشته، پیش از استعفای خود به آبان نیوز استرالیا گفت که حمایت نکردن از صدای بومیان در پارلمان میتواند به «ادراک جهانی» بیفزاید که لیبرالها یک «حزب نژادپرست» هستند.
بریجت آرچر، نماینده مجلس فدرال نیز اعتراف کرد که به فکر کنارهگیری بوده و گفت که حزب “در یک دوراهی” قرار دارد. آرچر به رادیو ملی ABC گفت که هیچ کمپین ائتلاف در خطر کمپین “همجوار با دیدگاه های نژادپرستانه” نخواهد بود.
پروفسور لنگتون، که گزارشی را برای دولت ائتلافی قبلی در مورد چگونگی عملکرد صدای پارلمان تهیه کرده است، گفت که نگرانی های مشابهی دارد.
لنگتون از کسانی که از کمپین بله حمایت می کنند خواست تا در جایی که می بینند نژادپرستی را فریاد بزنند.
این استرالیایی است که ما در آن زندگی می کنیم. نژادپرستانه است بنابراین این میتواند ساخت سیاسی بسیاری از مردم باشد که میخواهند به ما کمک کنند تا از این خط عبور کنیم و یک سیستم دائمی توانمندسازی برای مردم بومی ایجاد کنیم.»
«اگر میخواهیم نژادپرستی را خاموش کنیم، باید صدای خودمان را بلند کنیم. ما باید مطمئن شویم که در این کمپین پیروز می شویم، زیرا اگر این کار را نکنیم، نژادپرستان احساس جسارت خواهند کرد.»
ما باید صدایی داشته باشیم که در قانون اساسی تصریح شده است که به مردم ما، در سطح منطقه ای و ملی، قدرت می دهد تا بوروکرات ها را پاسخگو کند، و به نمایندگی ها در مورد همه موضوعات سیاسی و مسائل قانونی که بر ما تأثیر می گذارد، پاسخ دهند.
«اگر ما بتوانیم صدایی داشته باشیم که در قانون اساسی ثابت شده است که دائمی است، که ما را به بخشی رسمی از معماری دموکراتیک استرالیا تبدیل میکند، اینگونه است که با نژادپرستی مبارزه میکنیم. اینگونه است که ما با ناتوانی خود مبارزه می کنیم.»
روز پنجشنبه داتون گفت: «بزرگهای بومی» که با آنها صحبت کرده بود موافق این صدا نیستند و یکی از آنها گفت: «ما 24 دانشگاهی نمیخواهیم – آنها صدای ما نخواهند بود».
لنگتون آن منابع ناشناس بومی را زیر سوال برد که داتون گفته بود در تصمیم گیری خود دریافت کرده است.
من واقعا از اینکه افرادی مانند او صداقت و درستی و تعهد ما را زیر سوال می برند خسته شده ام. ما سالها تلاش کرده ایم. من در 12 سال گذشته دست کم سه گزارش در این باره نوشته ام. لنگتون گفت: من بیش از 30 سال است که در زمینه توانمندسازی مردم بومی سابقه عمومی دارم.
و بله، من در یک دانشگاه کار می کنم. اما من در یک کمپ بومی و کمیسیون مسکن و چادرهای کوئینزلند بزرگ شدم. و از سوابق اعضای کارگروه همه پرسی اطلاع دارم. هر یک از آنها شخصیت برجسته و شریفی هستند.»
13 رهبر بومی منطقه ای از کیمبرلی، کیپ یورک، NT، SA و NSW نیز این سوال را مطرح کردند که توصیه داتون از کجا آمده است.
آنها گفتند داتون به درخواست آنها برای ملاقات در کانبرا یا دعوت آنها برای بازدید از مناطقشان پاسخی نداد.
ایان تراست، رئیس گروه جوامع توانمند در کونونورا، گفت: «ما خواستار حمایت دو حزبی از همه پرسی شدیم، اما بازی های سیاسی با زندگی و آینده ما و آینده کل ملت انجام می شود.
«آقای داتون از صداهای قانونی محلی و منطقهای حمایت میکند که گویی این ایده درخشان و اصیل حزب لیبرال است. اما ما نزدیک به 10 سال است که در سطح محلی و منطقه ای، عمدتاً تحت یک دولت ائتلافی، فعالیت می کنیم.
ما به طور مستقیم تجربه کرده ایم که سیستم فعلی ما شکسته شده است، زیرا تصمیمات توسط سیاستمداران بدون مشارکت ما در صحنه اتخاذ می شود.
آنها گفتند که صداهای محلی و منطقه ای باید به سطح ملی مرتبط شوند تا موثر واقع شوند.
لنگتون گفت گزارشی که او با پروفسور تام کالما تهیه کرد – که نشان میداد چگونه صداهای محلی و منطقهای به یک نهاد ملی میخورند – نتیجه صدها مشورت با مردم بومی بود.
ما با هزاران نفر از مردم بومی صحبت کرده ایم. ما در سازمان های بومی کار کرده ایم. ما مردمی بودهایم که برای سالها تلاش زیادی کردهایم تا سیاستهایی را ایجاد کنیم که کارآمد باشد، سیاستهایی که در واقع شکاف را کاهش دهند.
او گفت: «بنابراین، استرالیاییها میتوانند کابینه سایهای را که به آنها بدهکاری داده است، پارلمانی که در آن نخستوزیر باید سیاستهای بینظمی را معرفی کند، باور کنند، یا میتوانند ما را باور کنند.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.