برخی اعداد در رژیم جدید لیگ راگبی برابرتر از بقیه هستند | سوپر لیگ

بزمانی که همه 36 باشگاه در 19 آوریل در مورد پذیرش رژیم جدید IMG رای می‌دهند که منجر به ارتقا یا سقوط باشگاه‌ها بر اساس پنج «ستون» عملکرد – هواداری، عملکرد، امور مالی، ورزشگاه و حوضه – به جای نتایج فقط در زمین می‌شود. رکورد حضور در یک دور سوپر لیگ ممکن است شکسته شده باشد.

با برگزاری دربی های عید پاک در سراسر رقبای طولانی آخر هفته، می توان رکورد فعلی 79173 را شکست داد. جمعیت در این زمان در سال گذشته 8 درصد افزایش یافته و به طور میانگین به 9,047 نفر رسیده است و بالاترین میزان در این مرحله از سال 2012 است. میزان حضور در مسابقات قهرمانی نیز با افزایش 10 درصدی به 2,179 رسیده است. با توجه به اینکه حضور و غیاب نیمی از پنج امتیاز موجود تحت ستون هواداران در سیستم جدید را به خود اختصاص می دهد، نمی توان شک داشت که مانورهای IMG بر باشگاه ها برای ارتقای بازی خود فشار آورده است.

از بسیاری جهات، باشگاه‌ها برای سال‌ها در دسته‌های متمایز قرار می‌گیرند: ویگان، لیدز، سنت هلنز، وارینگتون، هال اف سی و کاتالان‌ها با هر معیاری شش نفر برتر را تشکیل می‌دهند، با هادرزفیلد، هال KR و کاستلفورد در برخی موارد راه خود را حفظ کرده‌اند. سالفورد و ویکفیلد از نظر بسیاری از معیارها عقب هستند. این در حضور آنها منعکس می شود که به طور قابل توجهی قابل پیش بینی است: ویگان معمولاً به طور میانگین نزدیک به 13000 نفر، سنت هلنز 11000، وارینگتون 10000، کاتالان ها 9000، کسلفورد 8000، هادرسفیلد 6000 و ویکفیلد 5000 نفر.

اکثر باشگاه ها پس از تولد سوپرلیگ در سال 1996 تعداد تماشاگران خود را به میزان قابل توجهی افزایش دادند، تعداد زیادی از آن روزهای اولیه دو برابر شد، اما تقریباً همه آنها در سال های اخیر کاهش یافته اند. آنها به چیز جدیدی نیاز داشتند تا آنها را به جلو سوق دهد – اگرچه لزوماً این چیزی نیست که آنها می خواهند.

بر اساس سیستم جدید، هیچ وزنه‌ای برای باشگاه‌ها در بخش‌های مختلف وجود نخواهد داشت، به این معنی که تیم‌هایی که میانگین 3000 نفر در چمپیونشیپ (مانند برادفورد، ویدنز و فیدراستون فصل گذشته) دارند، امتیاز کمتری نسبت به یک باشگاه سوپر لیگ که 4000 تماشاگر دارد، علیرغم نمایش بسیار بیشتر خواهد بود. پتانسیل. با این حال، تیم‌های دسته پایین‌تر می‌توانند از باشگاه‌های سوپرلیگ در حوزه دیجیتالی هواداران پیشی بگیرند، حتی اگر دنبال‌کنندگان کمتری داشته باشند. RFL می‌گوید که این برنامه بر اساس “میزان تعامل طرفداران دیجیتالی آنها خوب است، نه میزان بزرگی آن” به باشگاه‌ها جایزه می‌دهد. باشگاه‌های قهرمانی تشویق می‌شوند تا تعاملات دیجیتالی خود را به جای افزایش صدها نفر، بهبود بخشند.

برای افزایش تعامل آنلاین و جمعیت واقعی، باشگاه ها باید یک یا دو بازیکن را قربانی کنند تا بتوانند بودجه بیشتری را به بازاریابی اختصاص دهند. صرفاً به کارگیری کارشناسان برای جلب علاقه و در معرض دید قرار گرفتن، شروعی برای برخی خواهد بود. آنها همچنین به یک مخاطب بالقوه برای بهره برداری نیاز دارند – یا چیزی که IMG آن را “حوضه آبریز” می نامد. در ابتدا، حوضه دو امتیاز – یا 10٪ – از امتیازهای درجه بندی IMG ارزش داشت، اما این امتیاز به 1.5 امتیاز کاهش یافته است تا باشگاه ها به درستی بتوانند نیم امتیاز را برای کاری که در جوامع خود انجام می دهند به دست آورند.

به حوضه آبریز به اندازه امکانات یا پایداری امتیازات درجه بندی اختصاص می یابد. تنها باشگاه بودن در یک جمعیت زیاد ارزش بیشتری نسبت به قهرمانی در سوپرلیگ و چلنج کاپ دارد. یک لحظه فرصت دهید تا آن را غرق کنید. این تنها منطقه ای است که IMG به جای دستیابی به امتیازات بالقوه می دهد.

به استثنای گهگاهی، سوپرلیگ شامل چهار یا پنج باشگاه از لنکاوی، چهار یا پنج باشگاه از یورکشایر غربی، دو باشگاه از هال و دو باشگاه دیگر است. IMG ترجیح می دهد که دو باشگاه نهایی دو منطقه بزرگ – احتمالا یکی از آنها فرانسه – را به مهمانی بیاورند. و از دیدگاه آنها، گنجاندن ششمین باشگاه برتر از یک منطقه ارزش اضافی ندارد.

محاسبه برای حوضه آبریز بسیار ساده است: جمعیت یک شهر یا شهر یک باشگاه تقسیم بر تعداد باشگاه های لیگ راگبی در آن. اما محاسبه بازار بالقوه هر باشگاه به این سادگی نیست. در حالی که لیگ راگبی در بسیاری از باشگاه‌های شهرهای کوچک و جوامع آنها ساخته شده است، تیم‌های حرفه‌ای در شش مرکز از 10 مرکز جمعیتی انگلستان وجود دارند.

چند سال پیش، نویسنده اندرو کادبرتسون تحقیقاتی در این زمینه انجام داد چهل 20 مجله او جمعیت را در فاصله 10 مایلی از هر زمین محاسبه کرد، یک سفر نیم ساعته با قطار یا ماشین در بیشتر نقاط، که به نظر می رسد معیار بهتری برای اندازه گیری حوضه آبریز نسبت به مرزهای ساده شهرها باشد. حیرت آور بود که بیشتر آنها چقدر بزرگ بودند. هفت باشگاه از 11 باشگاه انگلیسی سوپرلیگ بیش از 800000 نفر در 10 مایلی زمین خود زندگی می کنند. سه تای آنها بیش از یک میلیون دارند. مردم آنجا هستند.

اگرچه رقابت کلیدی است. اگر حضور قابل توجه یک سوم سوپرلیگ را نادیده می گرفتید، بتلی و دیوزبری می توانستند به 1.4 میلیون نفر در نزدیکی آنها، اولدهام و هالیفاکس نزدیک به یک میلیون اشاره کنند، در حالی که کیگلی، سرسخت ترین مخالفان پیشنهادهای IMG، می توانستند به آنها اشاره کنند. امتیازات بانکی برای داشتن بازار بزرگتر از نیوکاسل و شفیلد.

با بررسی “انحصاری” باشگاه های انگلیسی در سوپر لیگ (بدون رقیب در فاصله 10 مایلی)، کادبرتسون در صدر سالفورد قرار دارد و پس از آن هادرسفیلد و لیدز قرار دارند. در چمپیونشیپ، شفیلد، یورک، نیوکاسل و لندن برانکوس تنها باشگاه‌هایی هستند که رقیب نزدیکی ندارند.

در حالی که تعداد کمی از هواداران فداکار برای تماشای یک باشگاه دیگر به طور منظم دور می شوند، چندین باشگاه بر سر یک جمعیت با هم درگیر هستند. از هر هشت نفر از 110000 ساکن شورای شهری ویکفیلد، یک نفر برای تماشای Castleford، Wakefield و/یا Featherstone می‌رود. آن باشگاه ها باید به دنبال هواداران جدید فراتر از مرزهای خود باشند.

با محدود کردن مبالغ خود به مرزهای شهر و باشگاه های لیگ راگبی، IMG تصویر واقعی ندارد. در پروژه ای با هزاران معیار، به طرز شگفت آوری ساده لوحانه است. آنها نه محله های همسایه ای را که می توانند در حوزه نفوذ یک باشگاه باشند، و نه رقابت شدید سایر ورزش ها را در نظر نمی گیرند. وارینگتون وولوز دارای جمعیت 210000 نفری شهر است، در حالی که شفیلد ایگلز باید بر سر بقایای 584000 نفری شهر که توسط دو باشگاه فوتبال، بسکتبال و هاکی روی یخ باقی مانده، مبارزه کنند. لندن تنها دو باشگاه لیگ راگبی دارد، اما 20 باشگاه حرفه ای فوتبال، اتحادیه راگبی و باشگاه کریکت بر این شهر مسلط هستند.

و باشگاه ها واقعا چند نفر از این مخاطبان بالقوه را جذب می کنند؟ خوب، علیرغم اینکه در فصل گذشته با 12941 نفر حضور داشتند، لیدز راینوس تنها 1٪ از جمعیت 10 مایلی خود را جذب کرد، در حالی که 5000 نفر در هادرزفیلد و ویکفیلد تنها 0.6٪ بودند. ویگان 1.7 درصد و قهرمان سنت هلن 1.3 درصد به دست آوردند. آنها، مانند کسلفورد، می‌توانند استدلال کنند که احتمالاً به نقطه اشباع در شهرهایشان رسیده‌اند: هر کسی که بخواهد در حال حاضر هر دو هفته یک بار در بازی‌ها شرکت می‌کند. آنها باید برای گسترش پایگاه های طرفداران خود به دورتر نگاه کنند، نه اینکه الحاق یک منطقه جدید در ارزیابی محدود IMG حساب شود.

یک چیز پرت متمایز وجود دارد. تنها یک مکان سوپرلیگ کمتر از نیم میلیون نفر را در دسترس دارد و در عین حال بزرگترین نقطه را دارد: Kingston-upon-Hull. نیمی از حوضه آبریز آنها آب است. با این حال، علیرغم داشتن طرفداران بالقوه کمتر و رقیب سرسخت در شهر، هر دو باشگاه هال تقریباً دو برابر موفق‌تر از هر باشگاه ویگان دیگری در ورود به بازار خود هستند. میانگین جمعیت 10763 نفری هال اف سی در فصل گذشته 3 درصد از جمعیت محلی را تشکیل می داد. حضور 7789 نفری هال کینگستون روورز حدود 2.5 درصد است. انتظار می رود بیش از 21000 هوادار در دربی روز جمعه ناهار حضور داشته باشند. و با این حال سوپرلیگ در سال 1996 بدون هیچ یک از آنها آغاز شد. اساسا، لیگ راگبی فقط به هال های بیشتری نیاز دارد.

بدون نیاز به کلاه ایمنی را دنبال کنید توییتر و فیس بوک