بدون نور در انتهای تونل مذاکرات رویال میل | نیلز پراتلی

Vدر واقع تنها نقطه توافق بین رویال میل و اتحادیه کارگران ارتباطات (CWU) در روز چهارشنبه این بود که مذاکرات در حدود ساعت 1:30 صبح پایان یافت. دلایل شکست مذاکرات، به ناچار مورد مناقشه بود.

این شرکت به تفاوت‌ها در شرایط و ضوابط برای کارکنان جدید اشاره کرد – یا به طور دقیق‌تر، اینکه آیا نرخ‌های پایین‌تر باید با بقیه نیروی کار در طول سه یا پنج سال برابر شود یا خیر. اتحادیه این را یک حساب «انتخابی» نامید و به عواملی اشاره کرد که بر کارکنان فعلی تأثیر می‌گذارد، از جمله اینکه آزمایشی پیشنهادی برای روش جدیدی برای مرتب‌سازی نامه‌ها واقعاً آزمایشی است یا قبلاً توسط مدیریت به عنوان صرفه‌جویی در هزینه‌ها مطرح شده است.

ماهیت مذاکرات شکست خورده چنین است: هر یک از طرفین به چیزهای متفاوتی اشاره می‌کنند و تفاوت‌های به ظاهر کوچک، آنطور که خارجی‌ها ممکن است به آنها نگاه کنند، بزرگ‌تر می‌شوند. سر برندان باربر، دبیر کل سابق TUC و رئیس سابق آکاس، به عنوان تسهیل کننده در اتاق حضور داشت و احتمالاً تنها فردی است که صلاحیت ارائه یک نسخه بی طرفانه را دارد، که بدیهی است که او این کار را نخواهد کرد.

از بیرون فقط می توان مشاهده کرد که هر دو طرف یک سال پیش با سرعت یک میلیون مایل در ساعت وارد این اختلاف شدند. هیئت مدیره تنها چند ماه پس از پرداخت 400 میلیون پوند به سهامداران از طریق سود سهام خاص و بازخرید سهام در اواخر سال 2021، با پیشنهاد دستمزد کم وارد شد. این مانند تکان دادن پارچه قرمز بود، به خصوص خیلی زود پس از همه‌گیری. همانطور که ریکو بک، رئیس سابق پست سلطنتی، استدلال کرده است، به جای رویکرد تقابلی، بهتر بود از 400 میلیون پوند برای تسهیل انتقال اجتناب ناپذیر از نامه ها و بسته ها استفاده می شد.

با این حال، CWU آهسته تصدیق کرد که با پایان یافتن تقاضای همه‌گیری، رویال میل واقعاً یک میلیون پوند در روز ضرر می‌کرد و هیئت مدیره نمی‌خواست از تقاضای خود برای «تغییر قابل توجه» در شیوه‌های کاری عقب‌نشینی کند. . تهدید کیت ویلیام رئیس هیئت مدیره به انحراف GLS، تجارت بین المللی بسته های بسیار سودآور مستقر در آمستردام، نقطه ای بود که در آن گروه کلی که اکنون به عنوان خدمات توزیع بین المللی تغییر شکل داده است، متعهد به موضع «بدون یارانه متقابل» شد.

حالا چه اتفاقی می افتد؟ خوب، قابل تصور است – فقط – که 115000 عضو CWU می توانند به پذیرش آخرین پیشنهاد پرداخت رای دهند (که توسط شرکت به صورت 10٪ در طول سه سال به اضافه مبلغ یکجا 500 پوند یا 1500 پوند بسته به زمان بندی بیان می شود). اما این نتیجه بعید به نظر می رسد: رهبری CWU رد را توصیه می کند و اعضا با اکثریت قاطع در فوریه برای اقدامات صنعتی بیشتر رای می دهند.

در این صورت، به فرسایش بیشتری باز می گردد. شرکت می تواند به طور یک جانبه سعی در اصلاح شیوه های کاری داشته باشد. فکر می‌کند تنها جنبه‌ای که خارج از کنترل مدیریت است، وادار کردن کارکنان به شروع کار در اواخر روز برای توزیع تحویل است. رویال میل همچنین 400 میلیون پوند پس انداز سالانه از عدم اعطای افزایش دستمزد بیش از 2 درصدی که یک سال پیش اجرا شده بود، به دست خواهد آورد. با این حال، در واقعیت، این رویکرد به دور از تضمین کارآمد است. صرفه جویی در هزینه های نظری عادت دارد که در رویال میل حتی زمانی که توافقی وجود دارد، از بین برود. در این صورت، علاوه بر 18 روز سال گذشته، چشم انداز اعتصابات پرهزینه تر نیز وجود خواهد داشت.

با توجه به اظهارات گذشته خود در مورد حفاظت از ارزش سهامداران، مدیریت ممکن است اکنون احساس کند که موظف به تجزیه GLS است که در واقع رویال میل را منزوی می کند. در اصل، این کار شدنی است: شرکت ها همیشه خود را از هم می پاشند. در عمل، بدهی باید بین دو نیمه تقسیم شود، که ممکن است وزرای دولت را وادار کند تا در نهایت به وضعیت مالی متزلزل خدمات پستی بریتانیا علاقه مند شوند. جدایی سریع یا آسان نخواهد بود. تحلیلگر Liberum در اوایل سال جاری قضاوت کرد: «تجزیه یا فروش GLS بدون نشت ارزش قابل توجه در تقویت مالی کسب و کار بریتانیا قابل دوام نیست.

سپس، البته، سناریوی «اداره ویژه» وجود دارد که در مراحل بعدی مذاکرات مطرح شد. مشکل این شرکت در این زمینه این است که برای درخواست دادگاه نیاز به رضایت دولت دارد. احتمالاً وزیران نمی‌خواهند یک فوتبال سیاسی را در این سمت از انتخابات عمومی به ارث ببرند.

در همین حال، رگولاتور، آفکام، نیز با وجود کمبودهای پست سلطنتی در استانداردهای تحویل، و علیرغم اینکه ۱۸ ماه پیش گفته بود تغییر به تحویل نامه‌ها در هفته پنج‌گانه می‌تواند صرفه‌جویی را به همراه داشته باشد، تقریباً چیزی نگفته است – که مفید خواهد بود. در حال حاضر – از 125 تا 225 میلیون پوند در سال.

معمولاً می‌توان با گفتن اینکه دو طرف باید به میز مذاکره بازگردند و تا زمانی که توافقی را انجام نداده‌اند، به پایان برسد. متأسفانه آنها قبلاً آن را امتحان کرده اند. موقعیت به هم ریخته است.